คำปลอบโยนกี่ร้อยหมื่น.. เล่าจะกลบเสียงสะอื้นแห่งนางฟ้า คนคนนึงมาจากลา คือสาเหตุของน้ำตาแห่งปวดร้าว หากความเหงาจะมีเสียง สิ่งที่ฉันได้ยินคงมีเพียง คำกระซิบแผ่วเบา คล้ายว่าท้อ ว่าปวดร้าว ร้องขอความว่างเปล่าให้กับความทรงจำ ฉันเคยยืนอยู่ตรงนี้ ตรงที่รอบกายมีแต่ความช้ำ ตรงที่ท้องฟ้าไม่เป็นสีฟ้า แต่มืดดำ ตรงที่สายลมเหมือนจะร่ำแต่บทเพลงคร่ำครวญ จะไม่ขอให้เธอหยุดร้องไห้.. จะไม่บอกให้เธอหมาย ว่าสายลมจะพัดหวน จะไม่บอกให้ลืมเขา คนที่จิตใจเรรวน จะไม่บอกให้เธอหยุดทบทวน.. เพีงปล่อยเธอร้องไห้ให้สาใจ..
judas 20 มิ.ย. 2546 16:02 น. - ID 35479 
1219
0
0
21 มิถุนายน 2546 00:09 น. - comment id 148534
อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ^__^
21 มิถุนายน 2546 11:42 น. - comment id 148586
ขอบคุณครับ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
