ฉันยืนอยู่เดียวดายใต้ฟ้ากว้าง ฉันอ้างว้างร้องไห้กลางสายฝน คนที่รักอยู่ห่างช่างมืดมน ฉันต้องทนยืนอยู่สู้ต่อไป เพื่อรอคอยความหวังพลังรัก เพื่อสลักคำกลอนแม้อ่อนไหว เพื่อหาคนเหลียวแลแผลในใจ เพื่อรอใครคนนั้นหันมามอง
สุวรรณวัฒกี 15 ก.ค. 2546 16:45 น. - ID 36599 
820
3
0
15 กรกฎาคม 2546 17:56 น. - comment id 154311
ฉันยังรอเธออยู่รู้บ้างไหม ว่ามีใครอีกหนึ่งคนเฝ้าค้นหา ความคิดถึงที่หวานซึ้งและตรึงตรา คอยเวลาประสานใจใครคนดี....ฯ มาร่วมรอคอย..นะคะ..แวะมาทักทายค่ะ..
15 กรกฎาคม 2546 18:10 น. - comment id 154314
ขอบคุณครับ
15 กรกฎาคม 2546 18:14 น. - comment id 154316
รอคอยลอยคลองน้ำนอง ใฝ่ปองร้องร่ำรักสอง ขวัญเรียมรักแท้ฝั่งคลอง หวังคล้องใจรักคำเร้า มายืนอยู่ข้างด้วยคนนะ
15 กรกฎาคม 2546 18:21 น. - comment id 154319
ขอบคุณครับ แฮ่
15 กรกฎาคม 2546 22:08 น. - comment id 154398
ใช้บทกลอนเป็นสื่อกลางยามเจ้าเหงา ช่วยบรรเทาความโศกเศร้าให้เจ้าหาย ใช้กวีคล้ายกระดาษวาดระบาย ช่วยผ่อนคลายให้ความเหงาเจ้าเบาบาง ไม่ต้องเหงาหรอกนะ มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วจ้ะ :)
15 กรกฎาคม 2546 23:21 น. - comment id 154416
ไม่ได้ทนอ่านนะค่ะ อ่านด้วยความเต็มใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
