แด่เจ้าแก้วผู้จากไกล

มารแมงมุม


เธอจากไปในวันอันขมขื่น
ในคืนรุ่มร้อนนอนไม่หลับ
ทำท่าจะไปแล้วไปลับ
ไม่กลับหันหลังคืนรังน้อย
ดวงตาแห้งผากปากเปล่า
กินข้าวไม่ลง..ปลง..เศร้าสร้อย
ทิ้งไว้เพียงรูปเพียงรอย
ไร้ถ้อย...ไร้น้ำตาล้าหัวใจ
มันเจ็บ..มันเหงา..เศร้าสำนึก
บาดลึกบางหนทนไม่ได้
จะทิ้งร่างนอนลงตรงที่ใด
ก็หวนไห้คะนึงหาห่วงอาทร
แด่เจ้าแก้วผู้จากไกล
ฉันคงไหม้ด้วยความเหงาเฝ้าหลอกหลอน
จะทิ้งเรือนรวงรังออกสัญจร
และไม่ย้อนคืนความหลัง..ที่ฝังใจ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน