แม้นต้องอยู่คนเดียวเพียงลำพัง และไม่มีกันและกันเหมือนวันเก่า ก็ไม่เป็นอะไรยังพอทำเนาว์ แต่โปรดอย่าห่วงหาเหมือนเก่าได้ไหมคนดี ในเมื่อเธอต้องการจะแยกทางไป จะมาสนใจทำไมกับฉันคนนี้ รู้ไหมความห่วงใยทำร้ายจิตใจสิ้นดี โปรดเถอะนะคนดีอย่าห่วงใยฉันอย่างนี้อีกเลย ในเมื่อเธอจะไปก็จงไป ไม่ต้องมาสนใจกับคนอย่างฉัน มีอะไรต้องมาห่วงใยและผูกพัน ในเมื่อเธอจะไปก็จงไปอย่าหันหลังกลับมา ในเมื่อเธอต้องการจะไป ฉันก็ไม่ขอรั้งเธอไว้ให้ไร้ค่า เดินออกไปเลยให้ไกลสายตา แล้วไม่ต้องห่วงหากันอีกต่อไป เพราะฉันจะทำใจให้ลืมเธอ ลืมว่าเคยรักเธอเสมอมากแค่ไหน ลืมให้หมดความรู้สึกในหัวใจ และต่อจากนี้ไปเธอไม่ใช่คนในสายตา ส่วนความห่วงหาและผูกพัน ฉันจะทิ้งมันไว้ข้างหลังอย่างไร้ค่า จะไม่มองอดีตและความรักที่ผ่านมา และฉันจะถือเสียว่าที่ผ่านมาเป็นความฝันเท่านั้นเอง
ผู้หญิงไร้เงา 14 ส.ค. 2546 17:14 น. - ID 37784 
1214
17
0
14 สิงหาคม 2546 17:32 น. - comment id 160067
สิ้นแล้วที่เคยรัก ใจเคยปักไม่กลับหวน ใจเอยคอยคร่ำครวญ เพรียกหาเธอเธอไม่มา ฅนดีลาร้างรวง ที่เคยหวงสิเหน่หา ล่วงแล้วกาลเวลา ผันผ่านพาสู่นิรันดร์ . . .
14 สิงหาคม 2546 18:10 น. - comment id 160069
โห..แต่งได้โดนจริงๆอยากทำได้บ้างจังความรู้สึกแบบนี้ ตัดบัวไม่เหลือใย
14 สิงหาคม 2546 19:06 น. - comment id 160072
ถ้าทำได้จริงๆ ก็เก่งอ่ะคับ.. ^_^
14 สิงหาคม 2546 19:34 น. - comment id 160081
เป็นเพียงความรู้สึกระลึกถึง คำรำพึงที่ฝันฝากไว้เมื่อหลายครั้ง ก่อนรำงับดับสลายใจแทบพัง หมดคำรั้งหมดอาลัยในแววตา ความเข้มแข็ง....ความเข้มแข็ง อย่าอ่อนแรงพังยับลงต่อหน้า รอให้เขาย่างกลายหมายลับลา แล้วจะล้าหรือทรุดกายก็ให้ทำ จะเอ่ยเอื้อนคำใดในใจนี้ โง่สิ้นดีทิ้งขว้างรักรับความช้ำ แต่ด้วยเกียรติและศักดิ์ที่ครอบงำ จึงเดียวดายและชอกช้ำเมื่อทำไป มิใช่หรือคือความรักที่ปรารถนา ในแววตาบ่มนองน้ำอยู่พร่าไหว เพียงเมื่อเขาเดินก้มหน้าลับลาไกล ความรวดร้าวในหัวใจก็บรรเลง การตัดสินในบางครั้งก็ทำให้เราต้องยอมรับความข่มขื่น เพียงเพื่อเหตุผลอะไรสักอย่างที่ไม่อาจจะรั้งหรืออ้อนวานให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาสุดหัวใจ นี้หล่ะหนอ รัก รัก และรัก ไม่มีเหตุผลเสมอ...... ด้วยชื่นชมเสมอมาครับ
14 สิงหาคม 2546 19:34 น. - comment id 160082
เป็นเพียงความรู้สึกระลึกถึง คำรำพึงที่ฝันฝากไว้เมื่อหลายครั้ง ก่อนรำงับดับสลายใจแทบพัง หมดคำรั้งหมดอาลัยในแววตา ความเข้มแข็ง....ความเข้มแข็ง อย่าอ่อนแรงพังยับลงต่อหน้า รอให้เขาย่างกลายหมายลับลา แล้วจะล้าหรือทรุดกายก็ให้ทำ จะเอ่ยเอื้อนคำใดในใจนี้ โง่สิ้นดีทิ้งขว้างรักรับความช้ำ แต่ด้วยเกียรติและศักดิ์ที่ครอบงำ จึงเดียวดายและชอกช้ำเมื่อทำไป มิใช่หรือคือความรักที่ปรารถนา ในแววตาบ่มนองน้ำอยู่พร่าไหว เพียงเมื่อเขาเดินก้มหน้าลับลาไกล ความรวดร้าวในหัวใจก็บรรเลง การตัดสินในบางครั้งก็ทำให้เราต้องยอมรับความข่มขื่น เพียงเพื่อเหตุผลอะไรสักอย่างที่ไม่อาจจะรั้งหรืออ้อนวานให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาสุดหัวใจ นี้หล่ะหนอ รัก รัก และรัก ไม่มีเหตุผลเสมอ...... ด้วยชื่นชมเสมอมาครับ
14 สิงหาคม 2546 21:27 น. - comment id 160102
บทนี้เข้มแข็งดีนะคะน้อง... @เก็บความหลังฝังใจใส่กล่องทึบ ใจปวดหนึบร้าวรอนถอนสะอื้น แต่ตัดใจเด็ดขาดไม่อาจคืน แยกกันเดินทางอื่นคนละทาง สวัสดีค่ะน้องตูน มาแจมแบบไม่ยอมร่วมทางเหมือนกันนะคะ
14 สิงหาคม 2546 22:53 น. - comment id 160130
ร่ำเพลงลา แต่มิอาลัย .. ไพเราะมากค่ะ
14 สิงหาคม 2546 23:45 น. - comment id 160138
ไม่อยากไกล ไปให้พ้น จนลิบลิ่ว ใจสั่นหวิว สุดอาลัย ให้ห่วงหา ด้วยดวงจิต คิดคำนึง ถึงทุกครา คืนแหวนเพชร วงนั้นมา พี่จะไป
15 สิงหาคม 2546 11:43 น. - comment id 160216
ถึงอย่างไร ในใจก็ยังรักเขาใช่ไหมล่ะ รู้นะ .......
15 สิงหาคม 2546 15:12 น. - comment id 160245
ถ้าลืมกัน่ายๆ ก็คงไม่ต้องมาทนเจ็บอย่างนี้สิ มาเป็นกำลังให้เสมอค่ะ
15 สิงหาคม 2546 15:44 น. - comment id 160256
ใจเด็ดมากเลยค่ะ ในความรู้สึกของว่าน ถ้าจะตัดใจจากใครสักคนนี่ยากมากเลยนะคะ แล้วก็ทรมานมากเลยด้วยกว่าจะลบเขาออกจากใจได้
15 สิงหาคม 2546 18:52 น. - comment id 160274
เธอแสนดีอย่างนี้ แม้ฉันจะมีคนใหม่ จะลืมเธอลงได้อย่างไร ขอแค่อยู่ใกล้เป็นบางวัน
15 สิงหาคม 2546 21:21 น. - comment id 160302
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณ|NdEpEndEnT
ความรักที่เคยหวาน
กลับพบพานความขื่นขม
รักแล้วต้องช้ำตรม
รักไม่สบอารมณ์ปอง
ฉะนั้นขอลาไกล
ไม่เข้าใกล้ใจหม่นหมอง
รักแล้วน้ำตานอง
ก็ขอร้องอย่ารักเลย
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทาย***
ถึง คุณweenie
ถ้าตัดบัวคงเหลือใย
แต่ถ้าตัดใจคงไม่เหลือใครทั้งนั้น
พอแล้วขอจบกัน
รักไม่เหมือนฝันจบกันแค่นี้พอ
***พยายามเข้านะค่ะ เดี๋ยวก็ขาดเองแหละค่ะ ซึ่งถ้าใจเราตัดเขาไม่ขาดเราก็ต้องเจ็บต่อไป ฉะนั้นถ้ายังไงก็ลองพยายามดูนะค่ะ เผื่อจะทำสำเร็จ จะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
ถึง คุณรักคุณคับ
อาจดูเป็นเรื่องลำบาก
และตัดใจค่อยข้างจะยากใช่ไหม
แต่ถ้าทำสำเร็จเราก็จะได้กำไร
คือไม่ต้องร้องไห้และอยู่กับความเดียวดายลำพัง
***ถ้าพยายามทำไหมจะไม่สำเร็จแหละค่ะ จริงไหม อิ อิ***
ถึง คุณลำน้ำน่าน
แม้เมื่อเขาเดินก้มหน้าลับลาไกล
ความรวดร้าวภายในจะบรรเลง
ก็ต้องจำยอมช้ำเพราะรักเอง
แม้บทเพลงจะเป็นน้ำตา
แต่เพียงสักพักเดียว
หัวใจที่เหนื่อยเหนี่ยวรักอ่อนล้า
อาจจะเข้มแข็งและแกร่งขึ้นมา
ถ้าเรากล้าจะยอมรับความจริง
ดีกว่าอยู่ในโลกของความฝัน
เพียงไม่กี่วันอาจถูกทอดทิ้ง
ให้เรายอมรับความเป็นจริง
และทิ้งทุกสิ่งก่อนที่จะสายเกินไป
***ขอบคุณค่ะสำหรับกลอนบทนี้ที่มอบให้ และยังยอมรับคำว่า รักไม่มีเหตุผลเสมอ แต่ถ้าจำเป็นเราอาจจะต้องตัดรัก ตัดใจก็ได้จริงไหมค่ะ ด้วยความชื่นชมผลงานของคุณเช่นกันค่ะ***
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
แม้เจ็บปวดรวดร้าวในดวงจิต
ยังต้องฝืนความคิดไม่หวั่นไหว
จะตัดสินความรักให้หายหนักใจ
ในเมื่อเธอไม่จริงใจก็ขอลาไกลแล้วกัน
***คงถึงเวลาแล้วมั้งค่ะ สำหรับการลุกขึ้นสู้กับความรู้สึกจะได้ไม่เจ็บไปมากกว่านี้จริงไหมค่ะ ถ้ายังอยู่กับอะไร ๆ ก็จะเจ็บอยู่อย่างนี้ ฉะนั้นมาร่วมตัดอกตัดใจกันดีกว่าค่ะ ****
ถึง คุณอัลมิตรา
ไม่รู้จะอาลัยไปทำไม
ในเมื่อสิ่งที่เข้าใกล้คือความช้ำ
อยู่ต่อไปก็มีแต่เจ็บและระกำ
จึงขอตัดใจสักครั้งเพียงเพื่อลืมเธอ
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยมเยียนกันและขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชม แต่จริง ๆ จะบอกว่ายังไงก็สู้บทกลอนของคุณอัลมิตราไม่ได้หรอกค่ะ เพราะของคุณอัลมิตราไพเราะและงดงามเสมอค่ะ ชื่นชมบทกลอนของคุณเสมอค่ะ***
ถึง คุณชัยชนะ
ขอส่งแหวนเพชรเม็ดนี้ให้
แล้วรีบไปให้ไกลดั่งใจหวัง
เพราะต่อจากนี้ไปไม่มีกัน
แหวนเพชรวงนี้นั้นขอส่งคืน
เพราะถ้าเทียบกับความรู้สึกของฉัน
แหวนเพชรวงนี้นั้นไม่มีความหมาย
จริง ๆ ฉันต้องการแค่คุณเคียงข้างกาย
ไม่จำเป็นต้องมีแหวนเพชรมากมายประดับตัว
แต่สุดท้ายทั้งแหวนและคุณ
ก็ไม่สามารถสร้างความอบอุ่นให้กับฉัน
ฉะนั้นรีบเอากลับคืนไปเลยแล้วกัน
ไม่ขอมีทั้งคุณและแหวนนั้นอีกต่อไป
***มุกเยอะจังเลยค่ะ ยังไงงานนี้สงสัยจะขายได้หายสตางค์แล้วนะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณมาดามมด
ไม่รู้จะรักเขาไปทำไม
ให้หัวใจดวงนี้ต้องชอกช้ำ
ที่ผ่านมาก็เจ็บเพียงพอแล้วกับการกระทำ
ที่ทำให้ฉันนั้นต้องหลั่งน้ำตา
ฉะนั้นไม่ขอมีใจให้กับเขา
จบแล้วความรักเราไม่หวนกลับมาหา
พอกันทีความรักนี้ไม่ขอต่อเวลา
ไม่เมื่อเขาไม่เห็นค่าก็จะไม่ขอเสียเวลาอีกต่อไป
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน แต่ผู้หญิงไร้เงาเป็นคนใจแข็งค่ะ ตัดแล้วต้องตัดให้ขาดค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณเจ้ามอมแมม
รู้แหละว่าความรักลืมยาก
และรู้ว่าความรักมีค่ามากขนาดไหน
แต่ถ้าเมื่อถึงเวลาต้องตัดอกและตัดใจ
ก็ควรจะทำให้ได้นะคนดี
โดยเฉพาะเวลานี้เธอยังมีฉัน
เป็นเพื่อนเคียงข้างกันไม่ไปไหน
จะยืนอยู่เป็นเพื่อนคอยให้กำลังใจ
ให้เธอลืมเขาไปนะคนดี
***ผู้หญิงไร้เงาจะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้พยายามเดี๋ยวก็สำเร็จเองแหละค่ะ***
ถึง คุณว่าน
การตัดใจจากใครสักคน
เป็นการทำให้กมลต้องเจ็บช้ำ
แต่ดีกว่าอยู่กับน้ำตาและความระกำ
ฉันจึงขอตัดใจสักครั้งจะได้จบไป
***ที่คุณว่านพูดมานะถูกทั้งหมดเลยค่ะ ทำยากมาก และทรมานมากด้วยกว่าจะทำสำเร็จ แต่ผลของการกระทำก็คุ้มนะค่ะ ใช่ไหมแหละ อิ อิ***
ถึง คุณทิว
ฉันแสนดีอย่างนี้
แล้วทำไมคุณคนดีถึงมีคนใหม่
ฉะนั้นถ้าคุณรักเขาโปรดลืมฉันไป
อย่าจับปลาสองมือได้ไหมคนดี
***กลอนน่ารักมากค่ะ เข้าใจแล้วแหละ อิ อิ***
15 สิงหาคม 2546 22:16 น. - comment id 160342
พี่พุดมาล่ามาปลอบประโลมใจ...งานพี่พุดคงซึ้งใจนะคนดี..แทบทุกเรื่องราว นางเอกเสร้ารานร้าวใจ ทั้งที่ใครๆรุมรักรุมหลง ไม่น่าเชื่อนะคะว่าโลกจะส่งความรักมาให้แล้วเรียกคืนครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับจะทดสอบจิตใจ แต่พี่พุด พบหัวใจตัวเองแล้วค่ะ ยามหวั่นไหวแสนรานร้าวว่า..จุดจบรักนั้นมากค่าที่การเสียสละและให้รักไปไม่มีเรียกร้อง..ดีที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณและภาวนาให้เขาคนนั้นหันมามอบหัวใจภักดิ์ให้ ก่อนสายเกินค่ะคนดีที่น่ารัก...มากน้ำใจนัก..ในใจในสายตาพี่พุด ด้วยรัก..และซึ้งใจค่ะ
15 สิงหาคม 2546 22:42 น. - comment id 160363
ถึง คุณพุด
จุดจบรักนั้นมากค่าและความหมาย
เกินจะสรรหาคำบรรยายได้เสมอ
หากรู้จักให้และอภัยในเออ
รักคงจะล้นเอ่อด้วยความดี
***ขอบคุณค่ะคุณพี่พุดสำหรับคำอวยพรที่ให้กับผู้หญิงไร้เงาเสมอมาเช่นกันค่ะ ขอให้คำอวยพรทุกคำที่เอ่ยมาได้กลับคืนให้คุณพี่พุดเช่นกันค่ะด้วยรักและซึ้งใจเช่นกันค่ะ***
18 สิงหาคม 2546 14:10 น. - comment id 160864
เพลงของมนต์สิทธิ์ คำสร้อยกำลังดัง บ่เป็นหยังดอกคนนอกสายตา.....
18 สิงหาคม 2546 15:47 น. - comment id 160868
เธอไม่ใช่คนในสายตา เพราะฉันลืมตามาก็ไม่เห็นใคร เพียงแต่เธอคือแมลงหวี่ในหัวใจ ที่ไม่มีค่าอะไรในสายตา........ กลัวเป็นโรคตาแดงอะ....อิอิ.....
18 สิงหาคม 2546 21:28 น. - comment id 160948
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ถ้าคุณบอกฉันเหมือนเพลงนี้
แสดงว่าตอนที่คุณหายหน้าห่างหาย
คุณคงไม่ได้คิดถึงฉันมากมาย
เหมือนฉันที่คิดถึงคุณแทบบ้าตายใช่ไหมคนดี
***ไม่อยากจะเป็นคนนอกสายตาของคุณเลยจริง ๆ อิ อิ***
ถึง คุณกระดานโต้คลื่น
เธอไม่ใช่คนนอกสายตา
ทั้งเวลายามหลับและยามตื่น
เพราะเธอเป็นคนในสายตาของฉันทั้งวันทั้งคืน
ที่ฉันไม่อาจให้กลายเป็นอื่นเพราะฉันรักเธอ
***ถ้าเป็นโรคตาแดง ผู้หญิงไร้เงาก็ยังรักนะค่ะ แต่เป็นรักษาให้นะค่ะ อิ อิ***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
