(หญิง)..รำพึง คืนค่ำอันเดียวดาย แลจุดหมาย ณ ปลายฟ้า เพ่งพิศดวงดารา อยากจะคว้ามาแนบใจ อยากติดปีกโผบิน ไปทั่วถิ่น ณ แดนไกล ลมพัดกระหวัดไกว ล่องลอยไซร้ไม่อาวรณ์ แต่คืนนี้อ้างว้าง อยู่ท่ามกลาง ณ นคร ร่ำไห้ใจร้าวรอน อกสะท้อนให้คะนึง โหยหาคนใกล้ใจ เหม่อมองไปให้ร้าวรึง เกินยื้อยุดฉุดดึง ไปไม่ถึงซึ่งภวังค์... (ชาย)...รำพัน สร่างโศกในโลกฝัน ด้วยมีวันอันสมหวัง อย่าขึงถึงชิงชัง ถ้าหากฝั่งฝันยังไกล ความจริงที่ยิ่งเศร้า ถ้าหากเราเฝ้าสู้ไหว ความฝันที่มั่นใจ คงมาใกล้ในสักวัน คืนค่ำจำเดียวดาย สิ่งที่หมายอยู่ปลายฝัน ก้าวไปไม่ถึงกัน ใช่ด้นดั้นเกินฝันไป อ้างว้างอย่างเงียบเหงา คิดถึงเขาเราสุขไหม หากสุขสิ้นทุกข์ใจ กลัวไฉนที่ได้ทำ หากโศกในโลกจริง นี่ซิยิ่งไม่น่าขำ สิ่งเศร้าเราควรจำ อย่าให้ช้ำซ้ำเติมเรา กี่วันอันอ้างว้าง เธออย่าสร้างทางเงียบเหงา ทางรักจักแบ่งเบา หากต่างเอาใจเฝ้าใจ เพียงต่างอย่าห่างเหิน ร่วมทางเดินที่สดใส อย่าหวงแต่ห่วงใย ถึงห่างไกลเหมือนใกล้กัน...
อัลมิตรา 14 ก.ย. 2546 22:12 น. - ID 38995 
1098
9
0
14 กันยายน 2546 22:19 น. - comment id 167848
คืนค่ำใจพร่ำเพรียก คอยร้องเรียกฅนห่างไกล ค่ำคืนของหัวใจ เหม่อมองไปท้องนภา คืนนี้ช่างมืดมิด ฟ้าปกปิดความเหว่ว้า คืนนี้ดวงดารา และจันทราคงเงียบเหงา independe
14 กันยายน 2546 22:31 น. - comment id 167857
ฟ้ามืดพะพร่างห่ม ห้วงอารมณ์ระรุมเร้า ฟ้ามืดค่อยบรรเทา คอยแบ่งเบาหม่นหมองใด . . . . . กลอนบทนี้ ถูกใจมากเลยนะคะ คุณอัลมิตรา รู้สึกว่าโดนเลยล่ะค่ะ ชอบมากค่ะ จากใจจริงค่ะ ขอชื่นชม ค่ะ
14 กันยายน 2546 23:10 น. - comment id 167887
อย่าห่วงเลยคนไกล แม้ห่างไกลใจคงมั่น มีเธอทุกคืนวัน ไม่แปรผันฉันมั่นใจ ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ***
14 กันยายน 2546 23:11 น. - comment id 167889
ขออนุญาตสวมบทบาทเป็นหญิงนะครับ คำกล่าว พูดเล่าอ้าง.........เชื่อใด้บ้าง สักเพียงไหน หรือลวงหลงงมงาย.......... แล้ววันใหม่พูดอีกคำ ตัวหญิงนั้นแน่วแน่.........ไม่เปลี่ยนแปรไม่กล่าวย้ำ พูดไว้ใจจดจำ..................ที่พร่ำเพ้อตราบฟ้าดิน
15 กันยายน 2546 08:32 น. - comment id 167918
คุณindependent.. เรียงรจน์หมายโอบปลอบ เป็นคำตอบด้วยมีใจ กี่คืนที่ผ่านไป บ่งความนัยในกานท์กลอน คุณผู้หญิงไร้เงา.. มีกันและกันเสมอ หากละเมอเพ้อหวั่นไหว อกซ้าย ณ ที่ใจ ประดับไว้ความทรงจำ คุณชัยชนะ.. (อัลมิตราขอสวมบทเป็นชายนะคะ) ตราบดินสิ้นฟ้าดับ มิเลือนลับความผูกพัน แม้กาลผ่านคล้อยวัน เธอกับฉันนั้นมั่นคง .. สัญญาใช่เพียงเอื้อน แล้วบิดเบือนมิจำนง ความรักจักซื่อตรง อย่าพวงเลยน้องนาง ..
15 กันยายน 2546 12:28 น. - comment id 167958
คืนค่ำอันอ้างว้าง หาหนทางสู่ความฝัน ดวงดาวนับร้อยพัน ท้ายสุดสั้นคั่นเพียงดวง คิดถึงพี่อัลนิ อิอิ
15 กันยายน 2546 12:40 น. - comment id 167960
ชื่นชมอารมณ์นี้ คล้ายดนตรีที่แผ่วหวาน ถักถ้อยร้อยกังวาน เหมือนตำนานขานรำพึง..ซึ้งรำพัน
15 กันยายน 2546 12:51 น. - comment id 167964
มะอยากแจมแล้วฟ่ะ เดี๋ยวมีข่าวอีกขี้เกียจแก้ข่าว 55555555 .....ยังซาบซึ้งติดตรึงอยู่ โอ้โฉมตรูอยากอยู่ใกล้ คิดถึงคนห่วงใย แม้ห่างไกลไม่ไกลกัน.......
15 กันยายน 2546 14:18 น. - comment id 168007
ละเมออีกแล้ว คุณอัลมิตรา แต่ผมก็ชอบสองบทหลังนะที่สีเข้มๆ รู้สึกชอบครับ
15 กันยายน 2546 23:11 น. - comment id 168125
สวัดดีครับพี่อัล ขอมาแจมด้วยคนครับ กระเทย...ลำบากใจ ยามคิดยิ่งโศกา เศร้าอุรากว่าใครใคร ตัวเราจะเอาไง เป็นผู้ชายหรือหญิงกัน ร่างกายเป็นชายชาญ แต่ใจพาลเป็นหญิงนั่น สับสนปนงงงัน ทุกข์ของฉันยิ่งกว่าใคร โศกาด้วยอาวร ก็ยังห่อนผ่อนลงได้ คิดถึงแทบขาดใจ แต่เมื่อใกล้ก็หายพลัน กระเทยก็เคยรัก แต่ยากนักพบรักมั่น รักชายก็หน่ายวัน รักหญิงนั่นก็ยิ่งกลัว คิดถึงซึ่งคนไหน จะมีใครมาใกล้ตัว เจอฉันมันหดหัว ยิ่งหมองมัวไม่มีใคร หญิงชายยังใคร่ดี ก็ตรงที่มีคนให้ คิดถึงซึ่งกันไว้ แต่ฉันไม่มีใครเลย อิอิอิ
15 กันยายน 2546 23:15 น. - comment id 168127
กำลังเคลิ้ม แล้วพอมาอ่านกระเทย เลยขำครับ มุขนี้เด็ดนัก จะคอยจับตาดูสาวเจ้าจะตอบอย่างไร อัลมิตราสู้ๆ
16 กันยายน 2546 17:14 น. - comment id 168334
เจ้าลม.. คืนว้างเราห่างเหิน มิเพลิดเพลินเผชิญฝัน หลากดาวหลายร้อยพัน ฤๅจะคั่นให้หวั่นใจ ยัยไหม.. ข่าวใดหากตามติด แม่จงพิศแลถ้วนถี่ ความยาวหากต่อมี ความสั้นลี้อย่าต่อความ คุณคนผ่านมา.. ขอบคุณค่ะ อัลมิตราก็ชอบสองบทหลังมากค่ะ คุณพนาไพร (น้องชาย หายไปนานจังนะ..) กระเทยมาทักทาย แม้รูปกายกลายแปรผัน เป็นหญิงหรือชายกัน มาจำนรรค์เจรจา ฝากถ้อยมาเลียนล้อ โอ้ละพ่อ..แล้วน้องจ๋า จากกันไม่กี่ครา ไยกลับมาทำแปลกคน ชายจริงหรือหญิงแท้ อ่อนหรือแก่มิเคยบ่น แต่ไหง๋สัปดน มาซุกซนด้นกลายพันธุ์ อกหักมาแต่ไหน บอกเล่าไปอย่าเพิ่งหัน จะได้ช่วยเหลือกัน ขออย่าหวั่นพรั่นไปไย ทุกข์โศกจึงรำพึง น้องคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกล กลับมาดูเปลี่ยนไป หญิงไม่ใช่ชายมิเชิง คุณ*** ...... แหะ แหะ ไม่กล้าสู้พนาไพรค่ะ ช่วงชกเขายาวกว่าค่ะ
18 กันยายน 2546 08:58 น. - comment id 168747
ดวงใจสะท้านสะท้อน เฝ้าวอนรำพึงรำพัน เวิ้งฟ้าว้างเงียบงัน ท่ามความฝันที่ต่างไกล คิดคำนึงมิแปรเปลี่ยน ในวนเวียนที่เคลื่อนไหว หนทางมิอาจกั้นใจ ศรัทธาดำรงไว้ ตราบเท่านาน วาพราวชอบมากเลยค่ะ คุณอัลมิตรา งดงามจับใจจริง ๆ...
18 กันยายน 2546 10:03 น. - comment id 168750
ขอบคุณค่ะ คุณวาพราว .. หว่างฟ้าใช่เขตกั้น หากจะดั้นฝันยังถึง โยงใจสองคำนึง มิพรั่นพรึ่งหวาดภัยพาล ช่วงนี้งานของอัลมิตราแยะจัง อาจจะห่างหายไปบ้างนะคะ ..
19 กันยายน 2546 08:17 น. - comment id 169011
วาพราวจะคอยติดตามอ่านงานของอัลมิตรานะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
22 กันยายน 2546 22:06 น. - comment id 169856
ขอบคุณค่ะ คุณวาพราว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
