วันที่ฉันเลาะเรียวหนาม กลับไปมองทุกสิ่งสวยงามตามความรู้สึก เปิดใจ...ให้เหตุผลของใครต่อใครเข้าไปในความคิดนึก เอาความเฉยชาปิดผนึก...และไม่คิดไม่นึก...จะล้อเล่นกับใคร วันที่เธอเข้ามา... ทำให้ทุกสิ่งที่ว่า...เหมือนไม่มีค่า...สักเท่าไหร่ เหยียบความรู้สึก...ด้วยความไร้สำนึก...ของคนไม่เข้าใจ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอพูดไว้...ก็ไม่เห็นมีน้ำหนักอะไร..ให้เธอยึดมัน วันนี้...ฉันกลับมา... คนที่เธอเคยบอกว่า...ยังไม่เคยเห็น...ที่เป็นฉัน เธอจะได้รู้...ว่าเหตุผลข้างข้างคูคู..ที่เธอประเมินต่ำต่ำให้กัน ว่าสิ่งเหล่านี้คือฉัน...หรือแค่เหตุผลที่เธอสร้างค่าให้ความเชื่อมั่น ...ว่าเธอนั้น...ไม่เป็นอะไร...
ละอองน้ำ 7 ต.ค. 2546 09:40 น. - ID 39904 
583
4
0
7 ตุลาคม 2546 12:23 น. - comment id 172836
ใช้คำได้ลึกซึ้งดีจังคะ
7 ตุลาคม 2546 17:07 น. - comment id 172882
กลอนเพราะดีค่ะ
7 ตุลาคม 2546 19:29 น. - comment id 172914
กินใจ และใช้ถ้อยคำได้สวยงาม บาดอารมณ์ดีครับ .. เข้มแข็งนะครับ
7 ตุลาคม 2546 21:16 น. - comment id 172948
ในลักษณะกวีร้อยแก้ว ลีลานี้ของท่านละอองน้ำ สดสวยมีพลังดื่มด่ำในเนื้อหา น่าฃมเชย(หายไปนานกลับมาด้วยความคิดถึงมิตรเก่าเป็นอย่างยิ่ง)
7 ตุลาคม 2546 23:35 น. - comment id 172990
กินใจดีจังเลยค่ะ
7 มกราคม 2547 13:21 น. - comment id 199123
จะเป็นอะไรไป กับแค่ผู้ชายใจปลาซิว *** ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องโพสต์แบบนี้**
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
