เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที .............................................................. .............................................................. .............................................................. ..............................................................
อัลมิตรา 26 พ.ย. 2546 18:12 น. - ID 42014 
1585
14
0
26 พฤศจิกายน 2546 18:37 น. - comment id 185242
:)
26 พฤศจิกายน 2546 18:43 น. - comment id 185252
พรุ่งนี้นะค่ะ เน็ตจะตัดแล้ว เดี๋ยวจะมาต่อให้ค่ะ
26 พฤศจิกายน 2546 18:44 น. - comment id 185253
แต่ต่อติดคิดผิดพลาดพลั้งรัก สุดห้ามห้กพิษรักทำหวั่นไหว รักแรกเริ่มกำริกปักดวงใจ ฝังลึกในห้วงรักสุดถอนคืน *ช่วยๆกันไป**
26 พฤศจิกายน 2546 18:44 น. - comment id 185254
แวะมาหาก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวจะว่าหมางเมิน ขอเวลาไปคิดกลอนก่อนนะครับ
26 พฤศจิกายน 2546 18:58 น. - comment id 185262
แวะมาคารวะท่านศิษย์พี่ครับ เธอทำไมทำเมินเหมือนเหิงห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที ครั้งเคยรักเคยคู่อยู่เคียงข้าง เคยร่วมทางร่วมทุกข์ร่วมสุขี ความอ่อนหวานอ่อนไหวในใจมี ที่เราพลีเราพร้อมน้อมให้กัน มาวันนี้วันที่ไม่มีคู่ ช่างหดหู่หดหายทำลายฝัน ฉันคิดไว้คิดเพียงร่วมเคียงกัน นานนิรันดร์กลับนิราศให้ขาดใจ... ศิษย์พี่สบายดีนะครับ รักและคิดถึง
26 พฤศจิกายน 2546 18:59 น. - comment id 185263
เธอเดินกรายเดินกร่างดั่งเจ้าแม่ ดูผู้เฒ่าผู้แก่แม่เห็นไม่ เดินข้ามหัวข้ามหางอย่างย่ามใจ อีกน้ำคำน้ำใจน้ำพิษปาน
26 พฤศจิกายน 2546 19:05 น. - comment id 185266
สุดจะหักห้ามใจแต่ทนไม่ไหวความรักสุ่มหัวใจ จากหัวขิงไข
26 พฤศจิกายน 2546 19:15 น. - comment id 185278
เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที ในจิตนี้ยังรักตระหนักอยู่ พ่อพะทูอย่าเมินหมางห่างอย่างนี้ เจ็บดาวดิ้นสิ้นใจให้เป็นปี โอ้พี่นี้ท่าทีมีใหม่ครอง
26 พฤศจิกายน 2546 19:15 น. - comment id 185279
เป็นอะไร..อยู่ๆมาก็จะลาไปแล้วนี่ ใครทำพี่ให้ช้ำเศร้าใจหนักหนา ไม่มีใครเขาต่อกลอนด้วยก็ไม่ต้องม้วยมอรณา มาสิมาพี่ยาน้องจะลองต่อกลอนกับพี่ดู ไปรักใครจนบาดเจ็บไม่เป็นท่า ใครเขาทำให้อุราเจ็บเป็นผงๆ อีกต่อไปก็ไม่ต้องไปรักเขาเท่านั้นมันก็คงไม่ตรม มาเรามาเข้าชมรมต่อกลอนกันมันกว่านะว่าไหมเอย... คุณอัลมิตราคะไม่มีคนรักก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอกเรามาแต่งกลอนน่ารักๆให้เพื่อนๆเข้ามาอ่านกันดีกว่านะสนุกดีออกนะ.ว่างๆก็แวะไปอ่านของ....พู่ไหมดูบ้างก็ได้นะ.
26 พฤศจิกายน 2546 19:18 น. - comment id 185282
เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที ในจิตนี้ยังรักตระหนักอยู่ พ่อพะทูอย่าเมินหมางห่างอย่างนี้ เจ็บดาวดิ้นสิ้นใจให้เป็นปี โอ้พี่นี้ท่าทีมีใหม่ครอง
26 พฤศจิกายน 2546 19:29 น. - comment id 185290
เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที ........................................................ ไม่ได้เมินไม่ได้เหินห่าง ยังห่วงใยตลอดเส้นทางอย่าเพิ่งท้อ อย่างอน อย่าน้อยใจ ส่งนิ้วก้อยมางอนง้อ ถ้าพอใจแล้วก็ยิ้มให้กันสักหนึ่งที ^___^ อิอิ อยากให้กลอนสดใสนะคะ แวะมาทักทายคะ
26 พฤศจิกายน 2546 19:56 น. - comment id 185318
ในหัวใจหัวจิตใช่คิดห่าง ไม่อยากร้างอยากเลือนเบือนหน้าหนี ความจำเป็นจำเพราะมาพอดี จึงหลีกลี้หลีกห่างอย่างจำใจ
26 พฤศจิกายน 2546 22:21 น. - comment id 185333
เธอทำมาทำไม่เห็นหน้าฉัน พบหน้าพบตากันพลันวิ่งหนี จะเป็นจะตายหน่ายสิ้นดี อ้างขี้อ้างฉี่ทุกวี่ทุกวัน สวัสดีครับ
26 พฤศจิกายน 2546 22:24 น. - comment id 185334
มาเคืองแค้น เคืองโกรธ โทษใดเล่า ทำหน้าเง้า หน้างอ ขอลาหนี ไยใจนอง ใจน้อย ค่อยพาที เพราะงานมี งานมาก ยุ่งยากทำ เขียนได้บทเดียว เขาจะเรียกว่ารักเดียวใจเดียวหรือเปล่าหนอ ?
26 พฤศจิกายน 2546 23:08 น. - comment id 185341
ใช่อยากเมินอยากมองอยากหมองหม่น แต่ฉันทนฉันเจ็บเก็บไม่ไหว เสียงหัวจิตหัวใจให้ต้องไป หนทางใหม่ทางใครก็ทางมัน ... ... แวะมาทักทายขอรับ -^^-
27 พฤศจิกายน 2546 00:42 น. - comment id 185364
...มีกลอนมาให้ต่อเล่นอีกแล้วนะครับ..คุณอัลมิตรา.. ....เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที มิคิดง้อคิดงอนจนอ่อนไหว จะห่างไกลห่างกันหันหน้าหนี ด้วยช่องหว่างช่องแหว่งแรงไม่มี ทำศักดิ์ศรีศักดิ์สูญสิ้นกูลกัน ขอลาแล้วลาลับมิกลับย้อน ขอจำจรจำจากใจหากหัน จบกันทั่วกันทีชั่วชีวัน ด้วยเกินกลั้นเกินเก็บความเจ็บอาย มีรักหนึ่งรักนั้นกลับสั้นนัก สู้หลงรักหลงรอก็ห่างหาย แล้วทำไมทำเมินเหลือเกินชาย ชอบทำร้ายทำราญผลาญใจหญิง เคยชิดชมชิดชื่นกลับคืนช้ำ หรือเวรกรรมเวรเก่ามาเข้าสิง ถึงหมดหวานหมดหวังมาชังจริง เธอมาทิ้งมาทำฉันทำไม... .....................สวัสดีครับ.....................
27 พฤศจิกายน 2546 00:43 น. - comment id 185365
อย่าได้หม่นมัวหมองให้ข้องจิต มิได้คิดหน่ายแหนงระแวงหนี ใครหมางเมินหรือใครไม่ใยดี คนคนนี้ มีหัวใจให้พักพิง ..หวังว่าคงไม่ใช่วันสุดท้ายอย่างที่เขียนบอกนะคะ ..
27 พฤศจิกายน 2546 03:30 น. - comment id 185380
พอกันทีวันนี้เธอเหินห่าง ทิ้งแต่ความอ้างว้างเธอจากหนี พอสักทีความรักที่แสนดี พอกันทีรักที่ไม่สมบูรณ์ ++ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก นะคะ++
27 พฤศจิกายน 2546 06:24 น. - comment id 185395
เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที ...... มิได้เมินเหินห่างไปทางไหน ฝากดวงใจฝากกายไว้ที่นี่ ยังซื่อตรงจงรักมั่นภักดี ชั่วชาตินี้อย่าหมายจะหน่ายกัน ......
27 พฤศจิกายน 2546 07:50 น. - comment id 185410
หน้าส่วนตัว
..เรนไม่ได้เมินไปไหน...
..แต่งไม่ได้.. อย่างพี่ๆ....
..นู๋เรน..ชอบแอบมาอ่าน..ตรงนี้....
..ก็มีกลอนกวี..ดีๆ..ของพี่ๆ.. ให้เรน...นะคะ..
..เรน..ชอบอ่าน..บทกวีของพี่ๆ..ทุกคนเลย..
...
27 พฤศจิกายน 2546 13:03 น. - comment id 185442
เธอทำไมทำเมินเหมือนเหินห่าง อยู่ระหว่างระแวงเธอแหนงหน่าย รักบาดใจบาดเจ็บเก็บกลั้นอาย วันสุดท้ายสุดท้อขอลาที เธอทำไมทำเป็นเดินลาจาก รักลำบากลำเค็ญเป็นอย่างนี้ สุดจำทนจำใจในชีวี รักคนดีคนที่ไม่มีใจ *-*กลับมาตามสัญญาแล้วนะค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2546 16:35 น. - comment id 185468
ขอจรจากจรใจหัวใจเจ้า ด้วยฉันเศร้าฉันโศกจึงหลบหนี จากชีวันชีวาสู่ปฐพี ไม่คิดมีคิดมั่นกับเจ้าแล้ว Imdepende
27 พฤศจิกายน 2546 17:36 น. - comment id 185481
ขอบคุณค่ะ คุณทิกิ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณเพรียกไพร คุณชัยชนะ ศิษย์น้อง คุณหัวขิง ยัยไหม คุณเจ้าหญิงฯ คุณแอ๊ปเปิ้ล น้าสิบ คุณพระจันทร์หวาน คุณ4501 คุณแก้วโนรี คุณรดา คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม คุณพรระวี น้องเรน คุณindependent ... อบอุ่นในหัวใจเสมอ ทุกครั้งที่ฝากอักษรไว้ ก็ได้รับน้ำใจและไมตรีกลับมา มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
