....พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวแขวนแดนขอบฟ้า มวลดาราเรียงรายประกายใส... ความเงียบเหงาจู่โจมโถมสู่ใจ แล้วคนไกลรู้หรือเปล่า..ใครเฝ้ารอ... .....เราคิดถึง..... แล้วคุณจะคิดคะนึง.ถึงใครหนอ ทั้งที่รู้ยังถลำ..ช้ำไม่พอ.. ได้แต่พ้อเดียวดายกับสายลม ....พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวแขวนแดนขอบฟ้า เราเหว่ว้าเงียบเหงาเศร้าขื่นขม... ประกายดาวพราวพร่าตามอารมณ์ ความขื่นขมจะสิ้นสุดหยุดเมื่อไร.... ....ฝากความคิด..... จากดวงจิตเป็นบทกลอนที่อ่อนไหว.. มอบรู้สึกแสนห่วงจากดวงใจ แด่คนไกลสุดหล้าสุดฟ้าโพ้น
5 ธันวาคม 2546 00:50 น. - comment id 187811
@ราตรีนี้จันทร์เคลื่อนคล้อยลอยเดือนเสี้ยว เป็นรูปเคียวเกี่ยวกิ่งฟ้าน่าฉงน ดวงดาวส่องแสงระยับกลางสกล ส่องแสงพ้นหมู่เมฆา...ที่มาคลุม
5 ธันวาคม 2546 04:13 น. - comment id 187872
คิดถึงคนไกล.....อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ
5 ธันวาคม 2546 04:43 น. - comment id 187877
มาอ่านค่ะ
5 ธันวาคม 2546 06:45 น. - comment id 187900
เพราะดีนะ รูปสวยแบบเหงาๆ :)
5 ธันวาคม 2546 15:43 น. - comment id 188003
อ่านแล้วคิดถึงคนไกล ที่ลืมกันจังเลย ไม่รู้ปานนี้เป็นยังไง คิดถึงใคร แต่เราคิดถึงเค้าจัง
5 ธันวาคม 2546 16:05 น. - comment id 188007
คิดถึงเธอ...แต่ไม่รู้ว่าจะถึงเธอรึเปล่า
5 ธันวาคม 2546 19:44 น. - comment id 188048
good poem
5 ธันวาคม 2546 22:49 น. - comment id 188090
อยากเป็นหนุ่มคนนั้นจัง
6 ธันวาคม 2546 00:33 น. - comment id 188139
พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวแขวนแดนขอบฟ้า หมู่จันทราคอยตามติดมาชิดใกล้ เหมือนตัวฉันนั้นมีเธอในจิตใจ อยู่เคียงใกล้ดั่งจันทร์ที่ฝันรอ *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2546 00:51 น. - comment id 188151
.....สวัสดีค่ะทุกๆ ท่าน.... ....ขอบคุณค่ะ....ที่มาทักทายกัน....... ..........^-^.................
4 มีนาคม 2547 10:43 น. - comment id 224702
*** อ่านแล้ว คิดถึงความหลังจัง....