ความเหงามาเว้าวอน

ปากกาเวทมนตร์

ฟ้าฝนดลความคิด
ขอชีวิตจิตสดใส
นกร้องก้องพฤกษ์ไพร
ชมแมกไม้ได้ดอมดม
ธารแผ่วแว่วลมโบก
ลืมทุกข์โศกโลกขื่นขม
ปลดปล่อยคอยชื่นชม
รื่นอารมณ์สมเว้าวอน
ผีเสื้อร่อนถลา
เคล้าบุปผาหาเกสร
ความท้อมาง้องอน
ฉันขอนอนเพื่อผ่อนคลาย				
comments powered by Disqus
  • tiki

    27 มกราคม 2547 01:26 น. - comment id 208210

    :)
  • Rainsummer

    27 มกราคม 2547 02:11 น. - comment id 208216

    ภาษาสละสลวยมากๆค่ะ
  • ชัยชนะ

    27 มกราคม 2547 08:42 น. - comment id 208229

    ผ่อนคลายร่างกายตน
    งานหนักล้นหยุดพักผ่อน
    ชมป่าพนาดอน
    นอนสักงีบใจเงียบงาม
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    27 มกราคม 2547 23:03 น. - comment id 208466

    เมื่อมีความเหงามาเว้าวอน
    ก็มาออดอ้อนฉันซิจ๊ะ
    รับประกันไว้เลยหละ
    จะทำให้ความเหงานะหายไป
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน