ดอกแก้ว.. ..๏ เห็นฟ้ามืดหม่นไปไร้จันทรา ร้องถามฟ้าไยบุหลันพลันสิ้นแสง ถามดวงดาวไยเลี่ยงหลบโรยแรง ครวญหาแสงจากฟ้าครามืดมน หรือเพ็ญภาสเหนื่อยล้าเพราะคลาไคล สัญจรไปในนภาเวหาหน พลันหมดสิ้นพลังใจในบัดดล ดุจดั่งคนทดท้อต่อชะตา หากเหนื่อยนักพักก่อนอย่าถอนตน ยังมีคนเฝ้าแลชะแง้หา เมื่อใดที่เรี่ยวแรงกลับคืนมา คงได้พบจันทราที่ฟ้าเดิม ทางอีกไกลใจคนเหงายังเฝ้าฟ้า หวังศศิประภามาสร้างเสริม หมายศรัทธาส่องแสงเพื่อแต่งเติม ให้ฮึกเหิมยืนหยัดไม่พลัดทาง อาจไม่สมอารมณ์หมายในบางครั้ง อุปสรรคอาจยังเข้าขัดขวาง ใจของจันทร์จึงหวั่นและเลือนลาง ทิ้งไปบ้างความเจ็บช้ำอย่าจำเลย จันทร์จงลอยล่องโพยมเป็นโคมฟ้า ส่องแสงสู่ผู้กล้าอย่าเพิกเฉย แม้นโดดเดี่ยวเดียวดายอย่างที่เคย แต่คุณค่าเกินเอ่ยในราตรี อัลมิตรา.. ..๏ เป็นจันทร์ผ่องส่องสกาว ณ เวหน ราตรีดลจิตระรื่นชื่นใจหวาม ร่ายทำนองเรียงถ้อยร้อยบทความ ที่งดงามยังสกลนิพนธ์ใจ สถิตเพียงโดดเดี่ยว ณ นภา มวลดารารายล้อมหมายกล่อมใกล้ ระยิบระยับวับวามงามวิไล คลุมฟ้าให้จุนเจือเอื้อแสงพลาง หากนานวันจันทร์เสี้ยวดุจเลี้ยวลับ เคยประดับยามราตรีฤๅมีหมาง มิสาดแสงประกายทองส่องหนทาง ฟ้าอ้างว้างเดือนดับเหมือนลับตา ฤๅเหนื่อยอ่อนรอนแรมไปหนไหน จึงพักใจพักอกก่อนวกหา กลับมาเยือนงามเด่นเพ็ญนภา สาดแสงท้าเช่นเคยดั่งเปรยปอง รัตติกาลหมุนเวียนเปลี่ยนแปรผัน ประหนึ่งจันทร์กรายร่างทางสนอง มีขึ้น-แรม แซมสลับประทับปอง ตามครรลองธรรมชาติที่วาดแล จันทร์ดวงนี้มาบ้างที่โดดเดี่ยว หรุบแสงเสี้ยวบางคืนหมื่นกระแส หากมิเคยลาลับดับดวงแด ยังเผื่อแผ่อุ่นไอให้หมู่ชน จะขอเป็นจันทร์งามยามราตรี สถิตที่กลางนภาเวหาหน ระยิบระยับวับวามตามใจตน ลิขิตกานท์จารสกลนิพนธ์ความ๚ะ๛
อัลมิตรา 31 ม.ค. 2547 20:28 น. - ID 45816 
2217
12
0
31 มกราคม 2547 21:24 น. - comment id 210184
ที่ใดมีความรักอยู่ในจิตใจ ฤดูไหนก็มีแต่ความสุข จะฝนตกฟ้าร้องก็ไม่ทุกข์ จะร้อนเย็นก็สนุกทุกเวลา ขอเข้ามาแจมด้วยนะครับ..เพราะตัวเองก็เพิ่งหายเซ็งครับผม
31 มกราคม 2547 22:04 น. - comment id 210207
กลอนเพราะนะคะ แวะมาเป็นกำลังใจ
31 มกราคม 2547 22:06 น. - comment id 210208
หน้าส่วนตัว
..เป็นจันทร์..ที่เรนอยากอ้อน..
ก่อนนอน..เคย..ร้อง..ขอแหวน..
..อยากได้ ..หัวใจ..จันทร์มาแทน...
..จะหวงแหน..
..จันทร์..ดวงนี้..ตลอดไป..
เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ..
..แบบ..เรน.หัดแต่ง...
..คิดถึง..นะคะ..
31 มกราคม 2547 22:11 น. - comment id 210211
เพ่งนภิสนะเพ็งเปล่งแสงใส ระบัดไออุ่นเดือนมาเยือนหล้า ผู้เดินทางกลางดงพงพนา แม้นอ่อนล้าก็สุขใจได้พบจันทร์ ด้วยเพ็ญเดือนเตือนใจให้ต่อสู้ วันนี้อาจอดสูไม่เฉิดฉันท์ ดุจขึ้นแรมร่อยร่างในบางวัน แต่หาเป็นเช่นนั้นตลอดไป ขอบคุณมากค่ะน้องอัลมิตรา
31 มกราคม 2547 22:12 น. - comment id 210213
จันทร์เจ้าส่องแสงนวลคู่ฟ้า พราวดาราระยิบยับ ณ เวหน ให้คิดถึงน้องนางแห่งสกล อยากยินยลเนื้อน้องทุกค่ำคืน
31 มกราคม 2547 23:51 น. - comment id 210263
คุณ ณ รังสี .. ชื่อของคุณไพเราะจัง จันทร์อยู่ไหนมีฉันอยู่เคียงข้าง มิเคว้งคว้างทุกฤดูให้รู้เห็น จะฝนตกฟ้าร้องยังผ่องเพ็ญ มิหลีกเร้นหลบซ่อน..แม้อ่อนใจ คุณเนม ..ขอบคุณค่ะ น้องเรน .. คิดถึงจัง อ้อนพี่อัลฯได้ พี่รักน้องเรน พี่ดอกแก้ว .. ยินดีเช่นกันค่ะ พี่ดอกแก้ว แม้นอยู่ท่ามป่าเขาลำเนาว์พฤกษ์ ยังรำลึกถึงจันทร์อันผ่องใส ที่สาดแสงผุดผ่องทองอำไพ เกื้อหนุนให้เห็นเป็นหนทาง หากทิวาเจิดจ้าจันทร์อ่อนแสง พักผ่อนแรงแล้วคืนชื่นมิหมาง กลับคืนสู่ผืนฟ้าราตรีพลาง ให้สว่างประดับประทับนภา น้องดินสอ.. ให้คู่เคียงเยี่ยงนวลชวนเขนย พินอบเปรยอิงแอบแนบสักหน เฉกจันทราคู่ดาราท้าสกล ณ เวหนเจิดจ้ายามราตรี
1 กุมภาพันธ์ 2547 01:36 น. - comment id 210329
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2547 01:54 น. - comment id 210362
กลอนเพราะคับ.. (รูปน่ารักซะด้วย..^_^)
1 กุมภาพันธ์ 2547 02:15 น. - comment id 210394
ตบมือให้ทั้ง 2 คนเลยนะ แต่งได้เยี่ยมมาก ๆ เพราะมากนะครับ
1 กุมภาพันธ์ 2547 06:14 น. - comment id 210459
ดวงจันทร์นวล ชวนมอง เคียงท้องฟ้า เมียงมองหา พาสม อารมณ์หมาย แสงจันทร์ส่อง ต้องร่าง ช่างสุขใจ แม้อยู่ไกล ไปไม่ถึง ซึ้งอารมณ์
1 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 210550
งานงามได้สมใจจริงค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2547 22:06 น. - comment id 210706
ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณรักคุณคับ คุณแม่จิตร คุณชัยชนะ คุณทิกิ .. :)
1 กุมภาพันธ์ 2547 22:37 น. - comment id 210714
งานงาม...ชื่นชม
1 กุมภาพันธ์ 2547 22:48 น. - comment id 210715
ยามบุหลันล่องลอยฟ้านภาจรดสวย
รายล้อมด้วยดวงดาราพาขับขาน
สนานเสนาะดนตรีไทยราตรีนาน
สนุกสนานขับกล่อมร้องคลอพลัน
แก้วเอ๋ยดอกหอมระรวยชวยแช่มชื่น
หอมระรื่นกลิ่นตลบอบอวลชวนใฝ่ฝัน
ราตรีกาลฉันสุดเพ้อละเมอหาเธอนั้น
รัตติกาลพาให้ฉันพลันสนุกสุขฤาหทัย.
แก้วประเสริฐ.
กลอนไพเราะความหมายลึกซึ้งมีคุณภาพอีกแล้ว
1 กุมภาพันธ์ 2547 22:49 น. - comment id 210717
ยามบุหลันล่องลอยฟ้านภาจรดสวย
รายล้อมด้วยดวงดาราพาขับขาน
สนานเสนาะดนตรีไทยราตรีนาน
สนุกสนานขับกล่อมร้องคลอพลัน
แก้วเอ๋ยดอกหอมระรวยชวยแช่มชื่น
หอมระรื่นกลิ่นตลบอบอวลชวนใฝ่ฝัน
ราตรีกาลฉันสุดเพ้อละเมอหาเธอนั้น
รัตติกาลพาให้ฉันพลันสนุกสุขฤาหทัย.
แก้วประเสริฐ.
กลอนไพเราะความหมายลึกซึ้งมีคุณภาพอีกแล้ว
1 กุมภาพันธ์ 2547 23:22 น. - comment id 210732
ขอบคุณค่ะ คุณฤกษ์ ขอบคุณค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ท่านพี่เอย..ก่อนเคียงเสียงเคยสั่ง กังวาลดังติดตรึงคนึงใคร่ โสตสดับตราบสิ้นถวิลใน เหือดหทัยแม้นห่างยังคำนึง อาจขอจันทร์พรรณผ่องประคองเฝ้า ตราบรุ่งเช้าทิวาวารขานคิดถึง แม้นลับจากพรากฟ้าอุราตรึง ยังคนึง..ถึงคืนที่ดื่นดาว ฯ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
