......ยังมีน้ำตา..... รู้สึกเหว่ว้า...กับวันเก่า..เก่า เหมือนมีเธอคอยตามเป็นเงา ทั้งที่ไม่มีเรามานานแสนนาน ....แอบหวังลึก-ลึกในใจ.... ที่เธอจากไปเป็น....แค่ลมผ่าน คงมีสักวันที่ลมพัดหวนตามกาล ความทรมานคงพ้นจากหัวใจ ....ความหวังเลื่อนลอย.... ของคนเฝ้าคอยที่แอบวาดฝันไว้ ไม่มีข่าวคราวคนที่ลาจากไป และไม่อาจคว้าไขว่...ใจเธอกลับคืน .......~-~......
ซอมพลอ 9 ก.พ. 2547 23:12 น. - ID 46423 
1049
12
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:35 น. - comment id 214238
...ลมพัดใบไม้ยังสั่นไหว.. แล้วทำไม..หัวใจ...จะไม่สั่นคลอน เวทนา...หัวใจใยต้องไหวอ่อน.. เมื่อคุณจรจากลา...อย่างชาเย็น ...~-~....
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:36 น. - comment id 214239
อยากให้ลมพัดหวนคืนกลับมาไวไว กลับมาปลอบใจใครบางคน ไม่เป็นไรนะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:40 น. - comment id 214247
...แค่ลมพัดใบไม้ไหว... ทำไมหัวใจต้องไหวอ่อน เข้มแข็งเถิดนะ งามงอน ก็แค่..สายลมอ่อนๆ แวะทักทาย.. ...จงเข้มแข็งดังขุนเขา ไม่รู้ร้อนหนาว...เช่นเขาทั้งหลาย อาจมีบ้างที่บางส่วนต้องพังทะลาย เมื่อโดนพายุร้าย..กระหน่ำมา.. ..แต่ขุนเขา ยังเป็นเช่นขุนเขา ขอให้เพื่อนรักของเราเข้มแข็งดังภูผา กี่ฝน กี่พายุ โหมกระหน่ำมา.. ขอจงอย่าหวั่นไหว...ไปตามแรง....
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:50 น. - comment id 214259
...ยากนักลมพัดหวน ใช่คร่ำครวญ...แค่อ่อนไหว ขอบคุณค่ะ..คุณดาวอันน์ใด.. ไม่เป็นไร....ยังหายใจดี..........แหะๆ... ..~-~..
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:54 น. - comment id 214265
.....เพราะว่าใจ..ใช่ขุนเขา จึงต้องเศร้าและสั่นไหว สายลมพัด..ระบัด..ใบ.. แล้วหัวใจ..ก็ไหวตามสายลม.. ..อยากเข้มแข็งเหมือนขุนเขา ไม่อยากเศร้า...และขื่นขม ไม่อยากมีชีวิต..ที่ช้ำระบม ไม่อยากจมกับความหลัง..ที่พังภินฑ์ ...ขอบคุณสำหรับกำลังใจ.. ต่อนี้ไป..จะเข้มแข็งดังผาหิน แม้ว่าน้ำตาจะไหลริน.. แม้ว่าจินต์...ยังระบม... ..ขอบคุณค่ะ .....~-~...
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:08 น. - comment id 214268
ต่อให้ต้องท้อกับน้ำตา เจอเรื่องร้ายผ่านมา สักแค่ไหน จะให้สัญญาว่าไม่หนีหน้า ไม่หายไป จะอยู่เป็นแรงใจหากเธอต้องการ มาร่วมแบ่งความเหงาค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:19 น. - comment id 214276
...ไม่อยากท้อ....หรือมีน้ำตา ...ไม่อยากเหว่ว้า...หรือหมองเศร้า ....ขอบคุณนะคะ....ที่เป็นแรงใจให้กับเรา ....มาแบ่งความเหงา...ยามที่เราต้องการ.. ..ขอบคุณค่ะ คุณแก้ม..ป่อง... .......ราตรีสวัสดิ์....ทุกๆ ท่านนะคะ.....ฝันดีค่ะ ..~-~...
10 กุมภาพันธ์ 2547 01:13 น. - comment id 214306
อิอิ ไพเราะมากจ้า
10 กุมภาพันธ์ 2547 02:08 น. - comment id 214312
:)
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:11 น. - comment id 214333
หน้าส่วนตัว
หวังเพียงลมชมแต่เงาดูเศร้าสร้อย
กระต่ายน้อยเฝ้าชมจันทร์แล้วฝันถึง
ได้แต่คิดได้แต่หวังฝันคนึง
สักวันหนึ่งดวงจันทราจะมาเยือน
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:16 น. - comment id 214337
หวังไว้ให้ใจสดชื่น แม้รักไม่ระรื่นอย่างที่วาดไว้ ขอเพียงเรามั่นคงต่อไป สักวัน...คงสมใจ...นะเออ... จบแบบน่ารัก ๆ นะครับ ....นะเออ...อิอิ หวังไว้นะครับ *-* มันเป็นสิ่งดีแน่นอน หวังเฉย ๆ อย่ามุ่งหวังนะครับ *-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:48 น. - comment id 214401
ได้เพียงหวัง แค่นี้ เท่านั้นหรือ ได้เธอคือ เพียงเงา เศร้าหนักหนา แม้นเพียงหวัง ไม่สมใจ ได้อุรา ได้เพียงหวัง ก็สุขหน้า จริงนะเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:53 น. - comment id 214418
มีความหวังตั้งไว้ด้วยใจฝัน อยากสร้างสรรค์จึงตั้งความหวังสวย พอเรียนจบครบทุกอย่างหวังจะรวย แฟนหล่อสวยนิสัยดีมีคุณธรรม แต่ความจริงปรากฏอยู่ตรงหน้า โลกแสนบ้าคิดไปให้น่าขำ จบมาแล้วไม่มีงานจะทำ เดินหน้าดำคนไม่แลเกาะแม่กิน.... ความหวัง..ตั้งได้ ..แต่ จะมีคนสมหวังสักกี่เปอร์เซ็นต์ อิอิ ไอ้หวังตายแน่..ตายแน่ไอ้หวัง อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 17:53 น. - comment id 214549
คืนเดือนมึดท้องฟ้าคร่ำร่ำครวญหา
หมู่ดาราพากันพลอยสุดสร้อยเศร้า
เจ้าแห่งดาราเหนือชอกช้ำพร่ำถึงเขา
ทำให้เหล่ามวลดาราพาโศรกตรม.
โอ้ชีวิตที่ระทมหม่นหมองของชีวิต
หากได้คิดพิจารณาจะให้ไม่ขื่นขม
ใจกับปากยากกล่าวสุดได้ใจระทม
อกเธอตรมเพราะหลงผิดคิดดูเอา.
แก้วประเสริฐ.
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:41 น. - comment id 214621
จะไม่จากคุณไปไหน ฉันขอสัญญาไว้ตรงนี้ จะอยู่ใกล้คุณซอมพลอคนดี ตรงชีวีฉันนี้ขอสัญญา *-*กลอนบทนี้โดนความรู้สึกอย่างจังเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆเลย รักและคิดถึงนะค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:03 น. - comment id 214756
พี่พลอคะ.. เรน.. คิดถึงจัง..
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:06 น. - comment id 214758
พี่พลอคะ.. เรน.. คิดถึงจัง..
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:08 น. - comment id 214760
..โห้ยย ความคิดถึง ของเรน..มัย..? รุนแรงจัง
อิอิอิ
..เรน ..ขอโทษ ..ระกาน...
12 กุมภาพันธ์ 2547 13:00 น. - comment id 215097
...สวัสดีค่ะ.... ...ขอบคุณนะคะ....ที่มาทักทายกัน ฝากความรัก-คิดถึง....เราแสนซึ้งตื้นตัน.. เพื่อนๆ ไทยโพเอม...หนึ่งในความผูกพัน...นานเนาว์ ....~-~....
17 กุมภาพันธ์ 2547 16:30 น. - comment id 217493
****กลอนซึ้งซึ้งแต่งไว้เพียงบทหนึ่ง
ใจตราตรึงบทกลอนพาหวั่นไหว
ร้อยถ้อยคำนำพาผ่านตาไป
รู้สึกได้เรื่องราวเก่าก่อนมา****
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด