ความฝัน... ผลักดัน...ให้โลกหมุน... เดินไปแบบฉัน...หันไปแบบคุณ การไขว่คว้าที่เราเคยคุ้น...ราวโลกและคนต่างวุ่น ...อยู่ในเส้นทางที่เดินไป... เวลา...ก็ไม่เคยรอเรา... จะหนักจะเบา...คนเรา...ก็ยังคงวิ่งไล่ มองไปข้างหน้า...จนบางครา...เหมือนไม่มีเวลาเห็นหัวใคร มีแต่คำว่า...ฉัน...ตัวใหญ่ใหญ่...จนหลายครั้ง...ก็ยังบังแม้แต่ใจ ...ตัวเอง... กี่ก้าวต่อกี่ก้าว... หวังเพียงแต่ก้าวให้ยาว...และให้ใครต่อใครบอกว่า...เก่ง... แม้แต่ความถูกต้อง...ก็ไม่มีเวลาให้ตรอง...ไม่มีเวลาให้เกรง และในความรีบเร่ง...ก็ไม่เห็นว่าความสุขสมครึ้นเครง... ...อยู่บนใคร... ทุกอย่างล้วนอยู่ข้างหลัง... เหลือเพียงแต่สิ่งน่าชิงชัง...ที่คนไม่เคยมองหลัง...ทิ้งไว้ ..... แต่การผ่าน...ไม่เหมือนเรื่องของกาล...ที่มีแต่ผ่านแล้ว..ก็ผ่านไป เมื่อเราต่างทำสิ่งใดไว้...ในที่สุดก็ต้องกลับไป ...รับมัน...
ละอองน้ำ 19 ก.พ. 2547 00:37 น. - ID 47028 
765
7
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 00:56 น. - comment id 218139
คมดีค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 03:03 น. - comment id 218178
ไม่ว่าจะทำสิ่งดีหรือไม่ดี เราก็ต้องรับผิดชอบตรงนี้เสมอ หากทำดีก็คงได้ดีพบเจอ แต่หากทำไม่ดีก็มีผลเสมอกับตัวเรา *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ทุกบทเปรียบเทียบได้ดี คมจริง ๆ ค่ะเลย ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 08:30 น. - comment id 218205
ทักทาย..อรุณสวัสดิ์..พี่สาว นะคะ..
19 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น. - comment id 218221
พี่พุด..มาบอกว่า ตามอ่านงานที่พิเศษพิสุทธิด้านความคิดปรัชญา สร้างสรรมานานแล้ว แต่มิค่อยได้ฝากคอมเมนท์นะคะ ด้วยรักและชื่นชมค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 218289
หน้าส่วนตัว
โลกเรานี้ทางเดินไปกว้างไพศาล
ระยะทางกาลเวลาพาใจให้วายวุ่น
สุดชุลมุนวุ่นวายพาใจสุดแสนขุ่น
ความการุณหดหายจางไปไม่เมตตา
แก้วประเสริฐ.
กวีกานท์พรรณาสุดซาบซึ้งจัง
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:28 น. - comment id 218322
ว่าจะไปทำมีดขายแล้วค่ะ tiki ยินดีที่ ผู้หญิงไร้เงาเข้ามาเยี่ยมและก็ขยันแต่งกลอนต่อไว้เสมอๆ ทักทาย น้องเรน แต่ดูท่าพี่จะช้าไปนิดเนอะ...บ่ายกว่าแล้ว เพียงคุณเข้ามาชม เราก็แอบนิยมคุณอยู่ในใจ ฟังดูคุ้นๆไม๊คะพี่พุด ... : D นั่นก็คงเพราะคุณแก้วประเสริฐเข้าใจมันอย่างลึกซึ้งกระมัง...
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:33 น. - comment id 218363
อิอิ ชอบงานเขียนมากขอรับ...เกินบรรยายเจงๆ ^^
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:57 น. - comment id 218377
ในที่สุด..ก็ถึงวันนั้น..เนอะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:08 น. - comment id 218382
ทางเสือผ่าน อีกไม่นานก็ย้อนมา กรรมเก่าคอย รออีกหน่อยกลับมาหา ไม่เห็นโลง ยังไม่ยอมหลั่งน้ำตา ถ่มรดฟ้า ตกลงมาหน้าตัวเอง........ กรรมใครกรรมมัน สุวาน จดบันทึกไว้แล้ว อิอิ
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น. - comment id 218383
ดีใจที่ชอบ ... เมจิคเชี่ยน เหอเหอ อืมม ค่ะ คุณผี : >
19 กุมภาพันธ์ 2547 20:24 น. - comment id 218480
อะไรกันจะคมขนาดนั้นครับ คงไม่กล้ากำแก้วซะแล้วเดี๋ยวจะบาดมือ ก็คงปล่อย ๆ วาง ๆ ไปบ้าง นะครับ
20 กุมภาพันธ์ 2547 02:00 น. - comment id 218571
...อ่า....ได้ไอเดียอีกแล้ว...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
