ฉันมองแววตาคู่สวย
   ...ซ่อนความเศร้า..ด้วยรอยยิ้ม...
ความงาม...ความรัก...และความสุข
   ...เหมือนจะข้อง...แต่ก็ไม่ผูกพัน...
รายล้อม...คนเข้าหา...เข้าหา...
   ...แต่ก็เหมือน...เข้าไม่ถึง...
ต่างคนต่างมอง...ชื่นชม...ชมชอบ
   ...ต่างก็ขอเก็บความงาม..โดยไม่รู้...
      ...เต็มใจ หรือ ไม่...
เหมือนของสูง...ต่างสถานะ..
   ...แต่ใครต่อใครก็ปีนป่ายไปเกี่ยวข้อง
      ...ไปอยากรู้...
         ...ไปอยากเห็น...
            ...ไปอยากวิเคราะห์...
               ...และถือสิทธิที่จะวิจารณ์...
ฉันมองแววตาคู่สวย...ที่แสนเศร้า
    ...คุณยืนอยู่ตรงไหนกัน...บนโลกนี้...
       ...ถึงได้ดู...
                   ...เหมือนยืนอยู่...แต่ลำพัง...				
				
			 
							
						
						12 มีนาคม 2547 07:05 น. - comment id 229409
ปรัชญา..สวยจัง..คะ..พี่ละอองน้ำ...
       ..เรน..ชอบที่พี่เขียน..มากเลยคะ..
  สื่อ..ความหมาย..ได้น่าทึ่ง..
    แบบตาลึง.. ตราตรึง..ที่ได้อ่าน..
  ..บทกวี ..สื่อ..ลึกซึ้ง ..ในงาน..
 เป็นกลอน..ไม่หวาน ..แต่งาน..แบบดี้ ..ดี.. นะคะ...
          ..แบบ เรนหัดแต่ง...
       ขออนุญาต..แจม..ระกาน..อิอิอิ.....
							
							
 
							
						
						12 มีนาคม 2547 07:14 น. - comment id 229410
คนสวยมักอาภัพ(ใครไม่รู้กล่าว) จะลำพัง หรือไม่ ใจเราคิด มีมวลมิตร มากมาย รับไหมหนอ อยู่ที่จิต คิดปลูก ผูกสานก่อ หรือท้อแท้ ปิดประตู อยู่ลำพัง อย่าคิดอยู่ลำพังเลยครับ จะลำบากแถมลำเค็ญ ชันะขอส่งมอบลำนำ ลำเลียงส่งมาให้ แทนดอกลำดวน ด้วยใจลำลึกถึงกัน

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 08:11 น. - comment id 229428
นึกว่าละอองน้ำยืนดูกระจกอยู่เสียอีก.. :)

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 08:37 น. - comment id 229434
เขียนได้ดีนะครับ

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 11:08 น. - comment id 229476
จะจ้องเหมือนกัน....กลัวถูกตะเพิด....

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 12:33 น. - comment id 229514
คำคมจัง เหมือนดวงตาหรือเปล่าหนอ?
                   แก้วประเสริฐ.
							
							
 
							
						
						12 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 229682
ฉันยืนอยู่ตรงนี้ตรงโลกกว้าง ทุกอย่างที่เคียงข้างกับตัวฉัน มีแต่ความเดียวดายและเงียบงัน แม้ว่าจะมีคนนับพันยืนข้างฉันก็ตาม *-*เขียนได้ดีค่ะ*-*

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 16:38 น. - comment id 229732
เขียนถึงคนอื่น...จริงๆนะ

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 16:49 น. - comment id 229747
ชอบค่ะ อ่านแล้วมันดูฟุ้งๆเพ้อๆ แต่มันดูเข้ากันกับอารมณ์เรา ยังไงไม่รู้สิ ให้ตาย ชอบค่ะ แวะมาทักทาย

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 17:49 น. - comment id 229795
เพราะดีจัง..^_^

 
							
						
						12 มีนาคม 2547 21:15 น. - comment id 229933
เอ ว่ามาตอบไปแล้วนี่คะ ทำไมไม่มีคำตอบ มาเขียนใหม่อีกรอบ ว่าเขียนดีค่ะ

 
							
						
						13 กรกฎาคม 2547 21:54 น. - comment id 283202
น้ำ เธอหายไปไหน คิดถึงนะ

 
							
						
						29 กันยายน 2547 01:20 น. - comment id 283355
ฉันมองแววตาคู่สวย...ที่แสนเศร้า
    ...คุณยืนอยู่ตรงไหนกัน...บนโลกนี้...
       ...ถึงได้ดู...
                   ...เหมือนยืนอยู่...แต่ลำพัง...
ยืนอยู่ที่ปลายของท้ายโลก
จุดที่โศกเศร้าสุดสุดสะดุดล้ม
พื้นดินเหลวละลายดั่งทรายจม
คงหมดลมลาโลกเพราะโศกเกิน
							
							

