จริงอยู่ ... ที่ฉันรักเธอมากมาย
แต่ไม่แปลว่า ฉันขาดเธอไม่ได้ ... ถูกไหม
ความรักอาจบังตาใครหลายคนจนขาดใจ
แต่กับฉันนั้นไม่ใช่ ... ไม่มีทาง
      เมื่อมาถึงตอนจบของรักเรา
และฉันก็คงต้องเศร้า ... ต้องอ้างว้าง
คนเคยใกล้มาจากไกลมาเหินห่าง
ก็คงมีบ้างที่ต้องเสียใจ
      ก็ในเมื่อมันคือความจริง
แล้วฉันจะวิ่งหนีไปไหนได้
จบก็คือจบ ... ก็คงต้องทนรับสภาพกันไป
ให้กอดขาเธอแล้วร้องไห้ ... ทำไม่เป็น				
				
			 
							
						
						20 เมษายน 2547 18:45 น. - comment id 250846
เข้มแข็งมากค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่า

 
							
						
						20 เมษายน 2547 22:35 น. - comment id 251019
โอ้เด็ดเดี่ยวนักรักมากยังหักได้
คงเป็นไปเพราะทำให้ช้ำเหลือ
เขาจะไปหรือมาเธอไม่จุนเจือ
สงสัยเหลือหากเขาอ้อนวอนกลับมา.
                 แก้วประเสริฐ......อิอิ
							
							
 
							
						
						20 เมษายน 2547 23:39 น. - comment id 251092
เยี่ยม... ตอนนี้ก็ว่างแล้วจิจบกับเขาแล้วนี่ เรามาต่อหางแถวแล้วนะ อิอิ

 
							
						
						22 เมษายน 2547 00:39 น. - comment id 251869
หยิ่งมั่ก


