รู้จักจริงแน่เหรอที่เธอคิด
     ในดวงจิตของเขาเรารู้เหรอ
     ถ้อยคำที่เขาบอกเขาหลอกเธอ
     จะหลงเพ้อถึงเขาเศร้าไปใย
     เก็บเถอะนะความรู้สึกอย่านึกฝัน 
     ความผูกพันคำสัญญาค่าเพียงใหน
     แค่คำหลอกกลับกลอกกลิ้งไม่จริงใจ
     กับเราเขาพูดได้ไม่รีรอ
    
     แล้วนับประสาอะไรกับใครอื่น
     คงหยิบยื่นคำพูดหวานคำนั้นหนอ
     คนที่คิดว่าน่าจะรู้จักพอ
     จริงแล้วก็ไม่สักนิดคิดผิดเอง
 
     ด้านที่เขาอยากให้เรารู้จัก
     คงพร้อมพรักแต่ปั้นชำนาญเก่ง
     แถมเลือกสีอย่างดีมาทาละเลง
     เราโง่เองมองเห็นเป็นรูปทอง
     เสียใจที่ประเมิณค่าเขาว่าสูง
     คิดเรื่องยุ่งทำให้ใจมัวหมอง
     เสียดายความรู้สึกเฝ้าตรึกตรอง
     เลิกเกี่ยวข้องเขาซะอย่าสนใจ...				
				
			 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 14:21 น. - comment id 262412
บางครั้งที่เรามองว่าคนๆนั้นดีมากมาย แต่ถ้าเรามองในอีกมุมนึง ในทางตรงกันข้าม เค้าอาจจะไม่ได้ดีอย่างที่เราเคยเห็น จริงมั้ยคะ กลอนเพราะมากมาย ปลาวาฬมาทักทายนะคะ

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 14:26 น. - comment id 262422
รักจริงนิ่งสนืทติดรัก รักมักพาใ้ห้่ไหลหลง รักร้าวทิ้งรักปลดปลง บรรจงเขี่ยรักจากทาง

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 14:45 น. - comment id 262435
น้องปลาวาฬ....เรารู้จักเขาแค่ด้านเดียว ทีนี้ถ้าจะเชื่อใจใครก็คงต้องชั่งนำหนักคำพูดการกระทำของเค้าก่อนล่ะมั้ง... ตะแหน่วๆ....โดนมากๆเลย ขอก๊อปนะคะ ก็รักมันร้าวถ้าไม่ลืมก็คงเจ็บอยู่หรอกค่ะ..

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 15:51 น. - comment id 262501
หายเสียใจก็ดีแล้วน้องสาว พี่มาเฝ้าหลายวันฝันคิดถึง หายไปนานไม่มาหาพาคำนึง บทกลอนซึ้งอยากอ่านงานของเธอ.... ...................................................... เขียนกลอนเศร้านะค่ะ แต่บอกว่าไม่เป็นไรแล้ว...ก็ดีใจค่ะ

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 20:28 น. - comment id 262738
รักเพื่อลืม ดื่มเพื่อเมา เหล้าเพื่อโลก ทุกข์เพื่อโศก ร้อนเพื่อเย็น นอนเพื่อฝัน ขอเพียงเราสองนั้นรักกัน รวมความฝันความจริงเป็นหนึ่งเดียว จำเขามา แหง่วทำไมมาเศร้าจังนะมีอาไรหรือเปล่านี่ ขอให้มีความสุขและสมหวังนะ

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 22:43 น. - comment id 262824
นาน ๆ มาทีนำเอากลิ่นความเศร้ามากระทบอาอย่างจัง สงสัยจะโดนลูกหลงไปด้วย ถอยได้อย่าใจท้อ มุ่งหน้าต่อยังมีหวัง ก๊อกใหม่ใส่พลัง หนทางดีมีให้เดิน กลับมาอย่าลืมมารายงานตัวนะจ๊ะ

 
							
						
						7 พฤษภาคม 2547 23:39 น. - comment id 262871
เสียใจที่มองเห็นเธอเป็นหงส์ แต่จริงแล้วเธอก็คงเป็นแค่ห่าน ไม่มีความจริงใจให้ตระการ แถมยังไม่เคยเอาถ่านสักนิดเดียว *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง เป็นไงจ๊ะเที่ยวภูเก็ตสนุกไหม แต่เอต้องสนุกซิ ไปเที่ยวแล้วนิ เอาเป็นว่ามาภาคใต้คราวหน้าแวะระนองบ้างนะจ๊ะ ยินดีเลี้ยงข้าวจ๊ะ*-*

 
							
						
						8 พฤษภาคม 2547 06:37 น. - comment id 263005
มองโลกในแง่ดีหน่อยนะ คุณตะแหง่ว ตัวเองน่ะหายไปไหนมา แถมยังกลับมาอิจฉาชาวบ้านอีก อิอิ

 
							
						
						8 พฤษภาคม 2547 17:28 น. - comment id 263403
โห - -- พี่ผึ้ง กลอนเพราะ เศร้าอ่ะค่ะ คิดถึ๊งง--คิดถึงพี่ผึ้งนะคะ ไม่เจอกันนานเลย ^____________^

 
							
						
						8 พฤษภาคม 2547 17:35 น. - comment id 263417
คุณเมจิค...ขอบคุณค่ะ ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วค่ะ สายรุ้ง....ก็มีนิดหน่อยแหละ ตะแหง่วทำใจได้แล้วล่ะ.. คุณอาชัย...มีเพื่อนเศร้าด้วยแล้ว ถ้าเป็นอาชัย จะทำไงล่ะคะ... พี่ตูน...ค่า...แต่คงอีกนานแหละค่ะพี่ตูน .. คุณฤกษ์...ตะแหง่วก็ไม่ได้มองโลกในแง่ร้ายนี่คะ ที่หายไปน่ะ ปิดเทอมค่ะ แล้วที่บ้านก็ไม่มีเน็ตด้วย ก็คุณฤกษ์กำลังมีความสุข ตะแหง่วกำลังเศร้าน่ะ แค่อิจฉาก็ไม่ได้...คนอะไร...ไม่เห็นใจกันมั่งเลย...

 
							
						
						8 พฤษภาคม 2547 17:37 น. - comment id 263421
น้องฝัน....คิดถึงเหมือนกันจ้า...กลอนน้องฝันก็เศร้าอ่ะ..

