จงใช้หัวใจ...มิใช่เวทย์มนต์.. โอ้นกน้อย..แห่งเวทย์มนต์บนป่ากว้าง บินลำพังกลับรัง..พักกายหนอ สู่ไพรค่ำดึกดื่น..คืนเฝ้ารอ เพื่อมาขอเกาะคอน..พักผ่อนใจ โฉบลงจับกิ่งไม้..ใหญ่เคยคุ้น ไอละมุนต้อนรับ..กับสหาย พัดใบพริ้วทักทาย..คล้ายเอาใจ บินมาไกล..หายเหนื่อยเมื่อยกายา มองออกไปในความมืด..คืนเดือนดับ ดาวระยับ..สดับเสียงสำเนียงป่า จักจั่น..เรไรร้อง..ก้องพนา เหมือนกับว่า..ช่างเศร้าเหงาหัวใจ เสียงของเจ้า..ดั่งดนตรีดีดสีเป่า ดังวอนเว้า..กล่อมป่าพาหลับไหล นกเวทย์มนต์..เคลิบเคลิ้มเริ่มหลับไป ต๊กใจ..!! กับเสียงใส ใครเรียกเรา หันมามองจองกลับ..ให้จับจิต ดอกแก้วพิศ..ยิ้มหวานปานเสลา มากระซิบ..บอกด้วยเสียงสำเนียงเบา หัวใจเจ้า..หลงรักเสียงเพียงได้ยิน ดอกราตรี..อยู่ไม่ไกลกับไม้ป่า ร้องแว่วมา..ว่าภักดิ์ด้วยรักถิ่น เสียงดนตรี..จักจั่น..ฉันได้ยิน มอบใจสิ้น..ด้วยรักภักดีมา อีกคัดเค้า..เจ้าอยู่เคียงเสียงตลอด มิเคยถอดหัวใจ..ให้ใครหนา สดับเสียงดนตรีไพร..ในพนา แล้วบอกว่า..หัวใจให้ได้ครอง เจ้าดอกแก้ว...ดอกราตรี...ศรีคัดเค้า อ้อนวอนเรา..เป่ามนต์ดลรักสอง เพื่อคู่เคียง..เจ้าของเสียงสำเนียงร้อง ที่กู่ก้องกล่อมไพร..ในค่ำคืน ทำไงดีทีนี้เล่า..เจ้านกน้อย กับคำถ้อยอ้อนวอน..ตอนดึกดื่น ดอกไม้งาม..สามกลิ่น..แห่งกลางคืน ปลุกเราตื่น..จากเคลิบเคลิ้มมาเติมรัก คงต้องบอกออกไป..เรื่องใจนี้ จะให้ดี..พิสูจน์ได้ด้วยใจภักดิ์ มนต์หมื่นแสนแดนใด..ไม่เหนือรัก จงรู้จักใช้หัวใจ..ใช่เวทย์มนต์..........(นะจ๊ะ) ................................................................... โอมเพี้ยง..!! หายตัวดีกว่า แว๊บ....^_^
magic 7 พ.ค. 2547 15:03 น. - ID 52962 
1630
15
0
7 พฤษภาคม 2547 15:23 น. - comment id 262471
*.*แต่งได้ดีมากๆๆๆ*.* เพราะทุกบรรทัด สื่อความหมายดี แวะมาชื่นชมค่ะ
7 พฤษภาคม 2547 16:58 น. - comment id 262568
โอ้ โห ใครกันมั่งน้า ที่รบกวน จมูกคุณเมจิค นะคะ
7 พฤษภาคม 2547 18:32 น. - comment id 262650
รักเมกจิครับ รักเมกนั้นดี คิคิ ถ้ารักมิได้ ขอเป็นข้างใจยังดี อิอิ แวะมาอ่านอ่ะครับ เพราะเช่นทุกครั้ง ไม่ผิดหวังเยยนะคนนี้ ท้องฟ้ากว๊างกว้าง ไม่ว่าจะย่างก้าวไปทิศไหน ต่อให้สุดขอบเขตประเทศไทย มุมไหนๆก็เห็นท้องฟ้าอยู่ดี ก็เลยให้ท้องฟ้า แทนความห่วงใย ให้เธอคนไกลจากฉันคนนี้ เพราะคิดว่าความห่วงใยที่มันมากมี คงพอทดแทนกับฟ้ากว้างได้ดีเลยเชียว
7 พฤษภาคม 2547 20:37 น. - comment id 262745
เพราะมากค่ะพี่เมจิก อ่านแล้วแจ่มแจ้งเข้าใจว่าหมั่นไส้คน...อิอิ(ใครกันเอ่ย)
7 พฤษภาคม 2547 20:42 น. - comment id 262750
เพราะนะ อันเวทมนย์ตราบันดาลเกิด ให้บรรเจิดก่อเกิดแห่งผล ให้เรารักเป็นคู่คงทน ทุกแห่งหนมีเราอยู่คู่ฟ้าดิน
7 พฤษภาคม 2547 20:58 น. - comment id 262758
เขียนได้น่ารักนะ..นึกถึงเพลงของ.ตอง แวะมาเยี่ยมเยียน..สวัสดีครับ..
7 พฤษภาคม 2547 21:18 น. - comment id 262778
อยากใช้มนต์ดลใจให้เขารัก ต้องชะงักงงงันขวัญผวา จึงถอยกรุด..ยินคำจำนรรค์จา ยอมรับว่า..ชนะใจ..ใช่เวทมนต์
7 พฤษภาคม 2547 21:31 น. - comment id 262790
สวัสดีครับ...มาอ่านกลอนรักนิ
7 พฤษภาคม 2547 21:31 น. - comment id 262791
อา .. ไม่เจอกันนาน พี่เมจิคแอบไปเรียนวิชาหายตัวมาเมื่อไหร่คะเนี่ย อ่านแล้วคิดถึงเพลงหากินของของแก้มเลย อิอิ .. ฉันไม่มีเวทมนต์ ของตอง อย่างที่พี่ผู้เฒ่า..โง่งม บอกน่ะค่ะ แอบมาดมความหอม .. ของดอกไม้ และชิมความหวาน .. ของบทกลอน ว่าแต่ .. หมั่นไส้ใครกันน๊า .. พี่เรา
7 พฤษภาคม 2547 22:38 น. - comment id 262819
แวะเอาเพลงมาส่งค่ะ....จะได้เข้ากับกลอน อิอิ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2347
7 พฤษภาคม 2547 22:41 น. - comment id 262823
ฉันไม่มีเวทย์มนต์..... ไม่มีอะไรคู่ควร ไม่มีอะไรเข้ากัน ไม่เคยมีวันที่เธอจะมาสนใจ ไม่หันมามองบ้างเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใคร ที่อยู่ไม่ไกลเค้าแอบมีใจไว้ให้เธอ * ไม่เคยไปเสนอไปบอกให้รู้ ก็กลัวเธอจะรู้และทำเหินห่างกันไป ** หากว่าฉันนั้นมีคาถา เวทย์มนต์ซักครั้งมันคงจะง่ายดาย ฉันก็คงจะใช้บันดาลให้เธอสนใจ เสกให้ฉันและเธอได้พบ ได้เป็นคู่กันเสมอไป เสกให้เรารักกันจนตาย โดยไม่ทิ้งกัน แต่ความเป็นจริงของเรา ไม่มีอะไรง่ายดาย ที่มันเป็นไปยังไงต้องยอมรับมัน เมื่อฉันไม่มีเวทย์มนต์และเธอก็ไม่ต้องการ แต่ใจของฉันก็บอกว่ามันรักเธอ (*,**) หากว่าฉันนั้นมีคาถา เวทย์มนต์ซักครั้งมันคงจะง่ายดาย ฉันก็คงจะใช้บันดาลให้เธอสนใจ เสกให้ฉันและเธอได้พบได้เป็นคู่กันเสมอไป เสกให้เรารักกันจนตาย (โดยไม่ทิ้งกัน) (**) เนื้อเพลงค่ะ มาส่งอีกรอบ อิอิ เห็นมีแต่คนถามหา....
7 พฤษภาคม 2547 23:09 น. - comment id 262842
.. ขอบคุณที่แวะไปหา เลยแวะมาทำความรุ้จัก นักกลอนที่น่ารัก นามสมัครเมจิก..เอย. *แวะมาชมผลงาน สงสัยต้องติดตามตอนต่อไปซะแล้วค่ะ...ขออนุญาต ณ.ตรงนี้...* ..
7 พฤษภาคม 2547 23:30 น. - comment id 262858
นาม magic มีมนต์ดลใจนัก คนรู้จักมากมายพันหมื่นแสน บทกวีรักหวานในดงแดน- ดอกรักบานดอกแค้นหายในบัดดล **แวะมาอ่านบทกวียามดึก ๆ ครับ**
8 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 262890
หน้าส่วนตัว
ใช้หัวใจให้เต็มที่เมื่อมีรัก
เวทย์มนต์จักหายหลบหนีหน้าสิ้น
ด้วยรักแท้มีพลังมนต์จึงโบยบิน
หากสิ้นรักมนต์จักหัวร่อร่าข้าคนเดียว.......อิอิ
แก้วประเสริฐ.
8 พฤษภาคม 2547 00:14 น. - comment id 262895
รักนี้หรือรักไหน ขอได้ไหมให้รักฉัน ด้วยจิตคิดผูกพัน กับพี่นั้นเสมอมา รักนี้หรือรักไหน มอบใจให้เถิดหนา ด้วยรู้ในวิญญา พี่นั้นหนาก็รักเรา *-*กลอนแต่งได้ไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ เหมือนคนแต่งกลอนเลย รักและคิดถึงหนามากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยด้วยค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ*-*
8 พฤษภาคม 2547 01:12 น. - comment id 262933
dกลอนเพราะมากค่ะ แนวนี้นัสแต่งไม่เก่ง ไม่เปงเลยดีกว่า แหะๆ มาทักทายนะค๊า ** ^_________^ **
8 พฤษภาคม 2547 06:56 น. - comment id 263010
อยากหลงเข้าไปในป่านี้จัง คงเหมือนกับแดนสนธยา หรือเมืองลับแล แต่ว่าเมืองลับแลเขาลือกันว่าใครหลงเข้าไปจะพบแต่สาว ๆ ทั้งเมืองไม่มีผู้ชายเลย อยู่ที่ไหนนะใครรู้บ้าง อิอิ
8 พฤษภาคม 2547 14:49 น. - comment id 263233
อิอิ ขอหลงตามพี่ฤกษ์ไปด้วยคน ฮี่ๆๆ
8 พฤษภาคม 2547 18:21 น. - comment id 263487
แต่งได้ดี เป็นกลอนที่ดีนะคะ แวะมาทักทาย
9 พฤษภาคม 2547 02:05 น. - comment id 263928
อยากหลงไปเข้าป่าพนานี้ ไปหลงหลงกลิ่นราตรีที่ร่ำร้อง ไปหลงเสียงจักจั่นถ้อยทำนอง เป็นเสียงก้องบรรเลงเพลงจับใจ หลงไปในกลิ่นอายของแก้ว คงเพลิดแพร้วดอกราตรีที่ไหลหลง อยากจะคว้าศรีคัดเค้าเฝ้าพะวง มัวแต่หลงกลิ่นดอกไม้ยามราตรี @@@@@@@@@@@@@ เลยไม่รู้ตื่นสักที หมั่นไส้ครายยยยยยยยย
9 พฤษภาคม 2547 10:45 น. - comment id 264073
ขอบคุณ อัณณพ tiki เมกะ atm จ๊ะ แม่จิตร และผู้เฒ่า คุณชูรส น้อง.น้ำ แก้ม..ของเรา ชลดาเจ้า วันวาน ผ่านมาชม กุ้งหนามแดง ยโส แก้วประเสริฐ หญิงไร้เงา เจ้าเลิศ ช่างสุขสม ช๊อกโกแล๊ต ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ก็มาชม เมจิคเซี่ยน นิยม และชาติกานต์ แต่สุดท้าย สงสัย ใครกันหนา เดินเข้ามา ชมป่า แล้วเลยผ่าน ชื่อเสียง สำเนียงใด ไม่รายงาน ไม่ชวนท่าน เข้าป่า อย่าว่ากัน (นะ 5555) ............................................................... เอาเข้าไปชมป่าพร้อม ๆ กัน จ้า คนสุดท้ายรายงานตัวด่วน...!!!!! ...............................................................
9 พฤษภาคม 2547 13:19 น. - comment id 264199
แวะมาขอบคุณบทกลอนที่คุณเมจิคส่งมาให้อ่าน มันช่วยเมกได้มากเลยอ่ะครับ กำลังใจนี้เมกไม่ลืมครับ ขอบคุณจริง ๆ เมกคงเป็นอย่างนี้อีกนานดอกครับ ไม่นานแน่ ๆ ไม่นานจริง ๆ นะครับ ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับมิตรภาพที่ดี
18 พฤศจิกายน 2550 13:49 น. - comment id 315680
แต่งเพราะดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
