..กฎใด.. หากความเลว.. ในโลก.. ล้วนตัดสิน ด้วยเพียงกฎ.. บนดิน.. ให้จบได้ ผิดมนุษย์.. มากมี.. และมากมาย เกิดจนตาย.. ต้องหยุด.. ณ จุดใด กฎหมายหรือ..ควบคุม..ให้อยู่นิ่ง โลกความจริง..เป็นอยู่..ดูสงสัย คนทำชั่ว..ลอยนวล..กวนหัวใจ กฎหมายใช่..ศักดิ์สิทธิ์..คิดขึ้นมา กฎสังคม..หรือเปล่า..เฝ้าคอยถาม เปรียบเหมือนยาม..ดูแล..แต่เคหา เมื่อพบเห็น..ความผิด..คิดตรวจตรา หากกฎล้า..สังคมเถื่อน..ก็เยือนใจ กฎแห่งกรรม..คำนี้..ที่ควรคิด รู้ถูกผิด..รู้ดีชั่ว..ตัวสดใส จิตสะอาด..บ้านน่าอยู่..เมืองวิไล สังคมไทย..ย่อมหลุด..จุดแห่งกรรม ................................................... ..กฎใด..ไหนเล่า..เท่ากฎแห่งกรรม.. ....................................................
magic 12 เม.ย. 2553 11:01 น. - ID 134223 
2200
1
0
12 เมษายน 2553 17:00 น. - comment id 1120732
คงต้องปล่อยให้กฎแห่งกรรมนำเราไปแล้วกระมังคะชื่นชอบผลงานคุณมาจิคค่ะ ไม่เจอชื่อนี้มานานมากๆแล้ว สบายดีนะคะ
12 เมษายน 2553 17:19 น. - comment id 1120744
ดีค่ะ ปาลิน น่าจะเป็นน้องพี่นะ พี่ชื่อหยก นะ พี่ไม่ค่อยได้มาเขียนหรอก พี่ไปอ่านงานน้องมาแล้วนะ เขียนได้ดีค่ะ เป็นงานที่สื่อถึงความรู้สึกได้ดีทีเดียว แต่เอ..พึ่งมาเขียน แล้วรู้จักงานพี่ได้ไง พี่เลิกเขียนมาเป็นปีแล้วนะจ๊ะ
12 เมษายน 2553 17:53 น. - comment id 1120767
หวังว่าพี่หยกจะไม่หายไปนานๆอีกนะคะ ที่จริง ชื่อปาลินนี้เพิ่งใช้ค่ะพี่หยก ปาลินเข้ามาแวะบ้านกลอนไทยอยู่บ่อยๆ เป็นเวลาหลายปีแล้วหล่ะค่ะ บทกลอนที่ประทับใจมาก และยังจำไม่ลืม คงจะเป็น ดินก้อนสุดท้าย พี่เขียนไว้นานแล้วหล่ะ ฝีมือปาลินยังต้องฝึกฝนอยู่อีกมาก พี่ก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นนักกลอนในดวงใจและปาลินก็นำมาเป็นแบบอย่างค่ะ
13 เมษายน 2553 13:32 น. - comment id 1120910
สงสารพ่อหลวง ท่านคงทุกข์มาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
