สองบทกลอน แห่งความคิดถึง

ชาติกานต์

อยากบอกเธอว่าฉันคิดถึง
                                      เป็นครึ่งหนึ่งของความห่วงหา
                                         ทุกลมหายใจของช่วงเวลา
                                          แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
                                              อาจไม่มีเหตุผล
                                    ที่คนหนึ่งคน  จะคิดถึงอีกคนได้
                                 จึงได้แต่บอก อย่าถามว่าเพราะอะไร
                             มันเป็นเรื่องของหัวใจ ~  ที่ฉันก็ไม่อาจรับรู้ได้
                                                      เช่นกัน
                    ....................................................................................
                                             ในความรู้สึกของฉัน
                                      วันหนึ่งวันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า
                                           ในมุมหนึ่ง  ทรมานตลอดมา
                                        เพราะคิดถึงเธอ จนมันล้าไปทั้งใจ
                                                         เธอคงไม่รู้
                                        ว่าผู้หญิงคนนี้  ต้องการการเอาใจใส่
                                            โทรหากันบ้าง  ถ้าเธอยังห่วงใย
                                          แต่ถ้าหมดใจ  จะทำอย่างนี้ต่อไป
                                                        ก็ไม่ว่ากัน
ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลย  พอได้โอกาสก็เลยนำกลอนมาให้อ่าน  2  กลอนเลยทีเดียว ดีไหมคะ  คิดถึงทุกคนมากเลย