.....ฝน......

ชาติกานต์

คร่ำครวญ  ครวญคร่ำ  ร่ำไห้
                                         ในคืน ฝนร้าย ฟ้ากระหน่ำ
                                         ความมืด กลืนกิน เหมือนย้ำ
                                           ให้เจ็บ ให้ช้ำ  เดียวดาย
                                            ถึงฉัน  ไม่กลัว  ความมืด
                                       แต่ดึกดื่น เช่นคืนนี้  ก็โหดร้าย
                                        เมื่อฝนตก  แต่ไร้  คนเคียงกาย
                                         เสียงฟ้าร้อง  ก็คล้ายๆ  จะฆ่ากัน
                                          มือแตะ  กระจก  ซึ่งเย็นเฉียบ
                                         น้ำตาไหล อย่างเงียบๆ ในใจฉัน
                                          ถึงร่ำร้อง  ไร้คนรู้  อยู่ไกลกัน
                                       หัวใจสั่น เพราะไร้รัก  จากคนไกล 
                                         ค่ำคืนนี้  หากฝนตก และฟ้าร้อง
                                        ก็ไม่ต้อง  คิดหรอกว่า  มาจากไหน
                                          ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง  จากในใจ
                                         น้ำตาไหล  เป็นสายฝน จากฉันเอง				
comments powered by Disqus
  • tiki

    8 พฤษภาคม 2547 20:28 น. - comment id 263644

         คืนฝน   กระหน่ำ.....ค่ำนี้
    
    ฤดี....ตกสั่น.......หวั่นไหว
    
    อกนี้....วุ่นวาย....ปานใด
    
    หัวใจ....คิดถึง.....มารดา
    
    
    
    กลอนหก
    เขียนดีค่ะ ชาติกานต์ คะ
  • ยโส

    8 พฤษภาคม 2547 20:40 น. - comment id 263658

    สายฟ้าฟาดบาดทรวงทะลวงจิต
    ในใจคิดถึงเธอละเมอหา
    ยามกลางดึกสะดุ้งร้องออกมา
    คลอน้ำตาน้ำฝนปนเปกัน
    
    **ค่ำคืนดึกดื่นฝนตก
    สายลมพัดโบกใบไม้ไหว
    เฝ้าคิดคร่ำครวญร่ำไป
    ความจริงในใจหวั่นไหวเอง***
    
    แวะมาให้กำลังใจครับ
  • นางสาวใบไม้

    8 พฤษภาคม 2547 20:50 น. - comment id 263664

    แวะมาอยู่เป็นเพื่อน..คืนนี้ค่ะ 
    ร้องไห้ไปไยหนอเจ้า
    ในใจร้อนเร่าดับได้
    สายฝนหลั่งรินในใจ
    ลดร้อนผ่อนคลายได้เช่นกัน
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 พฤษภาคม 2547 22:01 น. - comment id 263730

    เสียงฝนฟ้าร้องครวญคร่ำร่ำเรียกหา
    ที่กานดาน้ำตาไหลแข่งสายฝน
    ฟ้าร่ำไห้ครวญครางสงสารนฤมล
    เพราะเป็นคนที่น้ำใจงามหลั่งน้ำตา.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    ไพเราะจับใจเหลือเกินครับ
    
  • เพียงคนเดียว

    8 พฤษภาคม 2547 23:07 น. - comment id 263786

    บางเวลากับความเปล่าเปลี่ยว
    เสมือนอยู่เพียงคนเดียวในโลกกว้าง
    มีเพียงเพื่อนคือหยาดฝนพรำเบาบาง
    ช่วยอำพรางหยดน้ำตาจากความเสียใจ
    
    กลอนเพราะมากค่ะ
    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 พฤษภาคม 2547 23:08 น. - comment id 263787

    ต้องเดียวดายภายใต้สายลมหนาว
    พร้อมกับความรอนร้าวจนหนาวสั่น
    แม้ฝนตกเต็มฟ้ามาโหมรัน
    ยังไม่เท่าใจฉันที่ร่ำไห้
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกได้เลยค่ะ  มาอยู่เป็นเพื่อนนะค่ะ*-*
    
  • อัลมิตรา

    8 พฤษภาคม 2547 23:53 น. - comment id 263825

    เสียงฝนที่คร่ำครวญในใจ ต่อให้พายุฝนภายนอกสงบแล้ว .. ยังระทมอยู่..
  • ช็อกโกแล็ต

    9 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 263844

    เศร้าลึกๆนะค๊าToT
    เพราะมากค่ะ
    มาทักทายนะค๊า.......
    เอาน้ำตาสายฝนของนัสไปอีกคนก้อด้ายนะคะ....ToT
    
    ** ^____________^ **
    
    เปงกำลังใจให้ค่า......**
  • อัณณพ

    9 พฤษภาคม 2547 00:36 น. - comment id 263872

    ฝนตกก็นางฟ้าร้องไห้นั่นแหละ
    
    ดีจริงเพื่อนร้องไห้ในใจไปกับนางฟ้าด้วย
    
    เอาล่ะ โอ๋ๆๆๆ อย่าร้องนะ ๆ
  • ชัยชนะ

    9 พฤษภาคม 2547 06:07 น. - comment id 263962

    ฝนมาพาชื่นฉ่ำ
    สุขใจล้ำนอนสบาย
    ฟ้าฝ่นหล่นเป็นสาย
    แผ่กระจายชื่นกมล
    
    ก็ต้องขอโทษด้วยที่มองกันคนละมุม
    วันนี้มีธุระเลยรีบตื่น 
    บอกตามตรงฝนตกบรรยากาศน่านอนไม่อยากจะลุกมากครับ
    
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    9 พฤษภาคม 2547 11:14 น. - comment id 264097

    กลอนเศร้าๆ เหงาๆ 
    สงสัยฟ้าร้องไห้เป็นเพื่อนนะคะ
    กลอนเพราะมากมาย
    ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
  • กุ้งหนามแดง

    9 พฤษภาคม 2547 17:13 น. - comment id 264303

    ทั้งฝนนอกฝนในมาปะทะ
    ร่างแทบจะมลายกลายกับฝน
    หนาวสั่นทั้งใจกายระคายคน
    พึงอดทนสู้ไปฝนคลายเอย..
    
    ..แวะนำร่มมาให้จ๊ะ..
    ..
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:00 น. - comment id 264319

    คุณtiki
        ดีใจจังที่คุณแวะมา  ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ งานของคุณก็ดีเช่นกัน  กลอนที่แต่งตอบก็เพราะค่ะ
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:03 น. - comment id 264321

    คุณ ยโส  
    
         กลอนที่คุณตอบมามีทั้งเข็มแข็ง และนุ่มนวลเลยนะคะ ได้รับกำลังใจจากคุณแล้วค่ะ
    
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:06 น. - comment id 264325

    คุณ นางสาวใบไม้ 
    
      ดีจังที่มีคนมาอยู่เป็นเพื่อน  แต่เมื่อคืนชาติกานต์ก็ไม่ได้เข้ามา  เลยมาตอบวันนี้
    
       ฉันร้องไห้เพราะความเหงา
       เพราะมีเงาของความเหว่ว้า
        ดึกดื่นจึงมีแต่น้ำตา
       ที่ไหลมาเป็นเพื่อนอยู่เรื่อยไป
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:08 น. - comment id 264326

    คุณแก้วประเสริฐ  
    
              ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ กลอนที่คุณตอบกลับมาก็เพราะ  เมื่อวานเข้าไปอ่านงานคุณมาแล้ว  คงเห็นนะคะ
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:11 น. - comment id 264330

    คุณเพียงคนเดียว 
    
            ยินดีที่ได้รู้จัก  และขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ 
    
           นั่นคือข้อดีของสายฝน
           ที่ล่วงหล่นมาปิดความเศร้า
           มาล้างน้ำตาที่หน้าเรา
           มาแบ่งเบาความทุกข์ในหัวใจ
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:14 น. - comment id 264331

    คุณผู้หญิงไร้เงา
    
                กลอนคุณที่ตอบมาก็เพราะมาก  อ่านแล้วรู้สึกได้เช่นกัน  โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย  ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:20 น. - comment id 264339

    คุณอัลมิตรา
           
     ถ้าเราเศร้ามันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ  แต่ก็มีคำที่บอกว่า  ฟ้าหลังฝนเป็นฟ้าที่สวยงามเสมอ  
    
    คุณช็อกโกแล็ต
               
              ขอบคุณสำหรับคำทักทาย และกำลังใจ  น้ำตาสายฝนของคุณได้รับแล้วเช่นกัน  
    
    คุณอัณณพ 
    
            ไม่ได้ร้องไห้ไปกับนางฟ้าสักหน่อย  ก็แน๊ตเป็นนางฟ้าจริงๆนี่นา  หรือว่าไม่จริง  อย่างน้องก็พากย์เสียงนางฟ้าล่ะน่า
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 264341

    คุณชัยชนะ
         
              จริงๆแล้ว ถ้าหลับอยู่แล้วฝนตก  ชาติกานต์ก็ไม่อยากตื่นเหมือนกัน  แต่ถ้าฝนตกตอนยังไม่หลับ  นอนคนเดียวแล้วฟ้าร้องดังๆ  มันก็น่ากลัวเหมือนกันนี่นา
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:25 น. - comment id 264344

    คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
     
            ถ้าฟ้าร้องไห้เป็นเพื่อนตอนกลางคืนก็ดีนะคะ  จะได้หลับสบาย  แต่ถ้าฟ้าร้องไห้ตอนเช้า  หรือตอนที่ต้องออกไปข้างนอกเนี่ย ก็ไม่ดี  ไม่อยากเปียก  ขอบคุณสำหรับคำทักทายนะคะ
  • ชาติกานต์

    9 พฤษภาคม 2547 18:27 น. - comment id 264346

    คุณกุ้งหนามแดง
    
              ขอบคุณสำหรับร่มตอนนี้ชาติกานต์คงไม่เปียกแล้ว  ตอนนี้คงมีแต่ฝนนอกไม่มีฝนในแล้ว  แต่ก็จะสู้ต่อไปค่ะ
  • เมกกะ

    9 พฤษภาคม 2547 20:10 น. - comment id 264471

    คร่ำครวญ  ครวญคร่ำ  ร่ำไห้
                                             ในคืน ฝนร้าย ฟ้ากระหน่ำ
                                             ความมืด กลืนกิน เหมือนย้ำ
                                               ให้เจ็บ ให้ช้ำ  เดียวดาย
    ~~@~~ กลอนท่อนนี้ มันเหมือนเมกในอารมณ์ที่เหว่ว้ามากเลยครับขาติกานต์  เมกมันก็เหงาและเศร้าเพราะขาดรัก  เมกจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
  • First_January

    9 พฤษภาคม 2547 20:44 น. - comment id 264505

    
    
    
    ฝนเปื้อนฟ้า คนไกลตา อยู่แห่งไหน
    เหงาเปื้อนใจ หรือเดียวดาย ยามหายห่าง
    นํ้าเปื้อนตา อยากไปซับ ให้ลับจาง
    ยามอ้างว้าง ฝากรักไว้ เปื้อนใจเธอ
    
    .....
    
    แวะมาทักทายครับ
    
    
    ^_____^
    
    
    
  • mimmy

    11 พฤษภาคม 2547 21:41 น. - comment id 266021

    เพราะได้ใจอีกแล้วค่ะ....แวะมาทักจ้า
  • ชาติกานต์

    13 พฤษภาคม 2547 16:06 น. - comment id 266987

    คุณเมกกะ  ขอบคุณที่เข้ามานะค่ะ เหมือนมากไหมค่ะ  เอาเป็นทำตัวให้สดใสบ้างก็ดีนะคะ  เป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันค่ะ
    
    คณหนึ่ง  ขอบคุณสำหับบทกลอนและการทักทายค่ะ
    
    คุณmimmy  ดีใจที่คุณชอบ
    
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน