.. เหยียบปล่อยคอยผ่อนผ้า.......แบบวาง ถอยร่นฝีจักรพลาง................เพื่อย้ำ ยินสนั่นตบผาง.....................หวิวสั่น เหลือบแล เพาะถั่วงอกชอกช้ำ...............ใช่กริ้ว เคืองใคร วิริยะแม่ล้น............................งดงาม ลูกจึ่งได้เดินตาม....................ย่ำก้าว ฝีเข็มบ่งนิยาม.......................จัดแบ่ง พอดี ปมก่อพอให้ร้าว.....................ย่อท้อ ไปใย
กุ้งหนามแดง 10 พ.ค. 2547 05:48 น. - ID 53135 
839
6
0
10 พฤษภาคม 2547 05:49 น. - comment id 264882
.. ตอนนั้นแม่เย็บผ้าโหล..ลูกช่วยตัดด้าย..จักรตัวเดิมชอบเกเร เพาะถึ่วงอกอยู่เรื่อย ทำให้ล่าช้า แต่แม่ก็ไม่เคยหงุดหงิดเลย ท่านแก้ไขด้วยตัวเองทุกครั้ง...คิดถึงแม่.. ..
10 พฤษภาคม 2547 07:04 น. - comment id 264904
มองเห็นเลยว่าคุณกุ้งหนามแดงนั้น ตอนเด็ก ๆ เป็นยังไง เพราะว่า พ่อของ magic ก็เป็นช่างตัดเสื้อเหมือนกัน ^_^
10 พฤษภาคม 2547 18:09 น. - comment id 265215
หน้าส่วนตัว
สมัยนี้ลูกผู้หญิงหายากนักจักเป็นด้าย
เพราะเขากลายเป็นคนในสมัยใหม่
เสื้อผ้าขาดเพียงเล็กน้อยก็โยนทิ้งไป
แล้วซื้อใหม่ให้คิดถึงคนสมัยโบราณ.
แก้วประเสริฐ.
ครับคนสมัยเก่านะ หากขาดเล็กๆน้อยสามารถซ่อมแซมได้จะไม่มีวันทิ้งผ้าเด็ดขาด สมัยนี้เพียงแค่นิดเดียวหรือแค่เปื้อนซักไม่ค่อยออกก็โยนทิ้งแล้ว ผมมองเห็นเสียดายจังเลย...เฮ้อๆๆๆเหนื่อย
10 พฤษภาคม 2547 20:54 น. - comment id 265325
เย็บปักถักร้อยงานประจำ ที่ตัวฉันนั้นไม่เอาไหน ทำแต่ละทีที่เห็นเป็นไป มีแต่ใช้ไม่ได้ในทุกที *-*จริง ๆ ก็พอเป็นบ้างนะค่ะ แต่แบบว่ากลอนพาไปค่ะ เพราะจริง ทำไม่เป็นก็กระไรอยู่นะค่ะ อิอิ แต่งเก่งมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมยังเป็นคนเก่งอีกตั้งหาก แม่บ้านแม่เรือนดีค่ะ*-*
10 พฤษภาคม 2547 22:09 น. - comment id 265406
อืมม อัลมิตราไม่ค่อยจะได้เสื้อผ้าชุดใหม่ แบบว่าใส่ของบรรดาพี่ๆ บางทีต้องมีการปะชุน แม่จะซ่อมด้วยมือ จะว่าไปแล้ว กางเกงบางตัวนะสุดจะเท่ห์ กระเป๋าแต่ละชิ้น ผ้าคนละสีเชียวค่ะ
11 พฤษภาคม 2547 05:15 น. - comment id 265591
ตอบกลับค่ะ: คุณmagic: ชีวิตในวัยเด็กเราคงเหมือนกันเนอะ..ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานบ้านบ้างอ่ะ.. ...................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: อันงานบ้านต้องช่วยแม่แกทำนิด ภาระกิจต้องแบ่ง..เบาเอาแต่เล่น ถ้าหยิบโหย่งทำอะไรก็ไม่เป็น ต้องลำเค็ญเข็ญใจภายหน้าเอย.. ไม่มีใครช่วยทำตอนโตน่ะสิ แม่แกว่าต้องทำเป็นไว้บ้าง..เสื้อผ้าก็ซ่อมเองด้วยน่ะ ...................................................................... คุณผู้หญิงไร้เงา: อันเย็บปักถักร้อยมีรอยช้ำ ทำเป็นจ้ำไหมเยินเกินแก้ไข ทั้งโคเชท์นิตติ้งต้องทิ้งไป เพราะฉันไม่ชำนาญเรื่องถักทอ เย็บผ้าได้อย่างเดียวค่ะ ปักก็ได้นิดหน่อย แต่ต้องถอยเรื่องถักเนี่ยแหละค่ะ ถักลูกโซ่ยังดำเลย..อาจจัง.. ....................................................................... คุณอัลมิตรา: เห็นภาพมรดกโลก ที่มีลูกลิงชมสถานที่ด้วยกางเกงตัวเก่งสะพายเป้สุดเท่เลยจ๊ะ.. ...................................................................... .. .
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
