๏๏กวี..บรรพ์..วรรณพจน์..รจนา๏๏ บรรพ์ หนึ่ง ๏๏กวียุคหิน๏๏ ปางหนึ่ง ๏๏..หัตถากวี..๏๏ ๏ กวีนิ้ว.....นับว่า.....คราแรกโลก ร่ายโศลก.....เปื้อนสี.....รี่ไหลเขียน นิ้วทั้งห้า.....เปื้อนโลหิต.....ลิขิตเวียน จงเจาะเขียน.....ขีดฝากรอย.....พรายพร้อยบรรพ์... ๚ ....๑ ๏ กวีนิ้ว.....ปลิวปรายแรง......ราวแปรงสี ร่ายวรรณพจน์......รจน์จินต์กวี......ชี้นิ้วฉัน กวีนิ้ว......พริ้วปาดป้าย......ร่ายจำนรรจ์ .รจนวรรณ......มฤค..พยัคฆา......ได้ฆ่าไว้.... ๚ ......๒ ๏ ด้วยรอยนิ้ว......ประทับพริ้ว......ในริ้วถ้ำ จารชีวิต......โชกระห่ำ......ระส่ำไหว จารความเถื่อน......เคลื่อนรอยมือ......คือรอยใจ ประทับใส่......ถ้ำผา.... ..หัตถากวี..๚ ......๓ ๏ทิกิ_tiki ๚ จารจบ ๒๔:๒๕ นาฬิกา คืนดึกพระพุธ ๒๐ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ ๏๏กวี..บรรพ์..วรรณพจน์..รจนา๏๏ ๏๏กวียุคหิน๏๏ ๏๏..หัตถากวี..๏๏ สงวนลิขสิทธิ
tiki 21 พ.ค. 2547 03:57 น. - ID 53887 
2129
25
0
21 พฤษภาคม 2547 04:05 น. - comment id 271648
กวี.....คือ.....ใจ มิว่าจะใช้....อะไร จาร ย่อมหมายถึงงาน อันผ่านใจ ทิกิ_tiki
21 พฤษภาคม 2547 04:39 น. - comment id 271654
หน้าส่วนตัว
มาเยี่ยมค่ะ
คิดได้ดีและชื่นชมค่ะ มือจิตรกร
21 พฤษภาคม 2547 04:41 น. - comment id 271656
-ขอขอบคุณค่ะ อาภาภัสคะ งานชุดนี้ อาจจะยาวอีกตามเคย แต่จะมาเรื่อยๆ... อย่าเบื่อแล้วกันนะคะ ตอบขรึม ขรึม หน่อย ทิกิ_tiki
21 พฤษภาคม 2547 05:20 น. - comment id 271661
ชีวิตความเป็นอยู่ ให้รับรู้ด้วยหัตถา มองเห็นความเป็นมา เมื่อศึกษางานกวี
21 พฤษภาคม 2547 05:41 น. - comment id 271666
ชีวิตความเป็นอยู่ ให้รับรู้ด้วยหัตถา มองเห็นความเป็นมา เมื่อศึกษางานกวี จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 276093 - 21 พ.ค. 47 - 05:20 คนมันเข้ม กวีในยุคหินนี้ ใจกวีปรี่ไหล แต่อย่างไรก็จะเขียน อย่างอิสระเสรีแห่งใจเป็นสำคัญ นับเป็นกวีซึ่งบรรยาย ความเป็นไปใส่ลงภาพเขียน ใครๆเรียกเธอว่า จิตรกร แต่การลำดับความด้วยภาพต่อเนื่องนั้น ทิกิ_tiki ถือว่าเธอเป็นกวี ด้วยใจ
21 พฤษภาคม 2547 07:48 น. - comment id 271691
อ่านบทกวีของพี่ทิกิแล้ว เป็นงานทีออกมางามทุกบทกลอน มีทั้งหวาน เศร้า รัก ลา ร้าง มีคำคม คติ สอดแทรก มัทชอบอ่านมาก แต่บางครั้งก็ไม่ได้โพสต์ความคิดเห็นมาให้ เนื่องจาก อิ่ม อ่านแล้วอิ่ม ยิ้มคนเดียวในบางครั้ง มัทมาหาพี่ทิกินะคะ มาชื่นชมค่ะ
21 พฤษภาคม 2547 08:13 น. - comment id 271696
เหอ เหอ น้องมัทขา ใจเรียกใจจริงๆค่ะ พี่ก็เพิ่งไปแซวตอบอธิษฐานหลังใส่บาตรให้คุณเหมือนกัน สลับที่กันเส้นยาแดง หาร สอง ค่ะ ขอบคุณน้องมัทมาก คือพี่จะเขียนหลายหนแล้ว งานนี้ แต่ยังไม่มีโอกาส พอดีช่วงนี้ คนแห่มา ประชดประชันกวีกันเยอะ เลยได้นำปางบรรพ์มาลงเสียเลยค่ะอิอิ ขอบคุณที่สุดค่ะน้องรัก ทิกิ_tiki
21 พฤษภาคม 2547 09:14 น. - comment id 271711
ความคิดดี ให้เห็นที่มาของสิ่ง เห็นปรัชญาที่เป็นบ่อเกิดของกวีกระวาด คงมิใช่เป็นไปตามยถากรรมหรือไร้จุดหมาย สิ่งที่เขียนออกมาหรือจารจารึกใด ๆ ก็คือชีวติของเขาของเรา ของชุมชน ของชนชั้นที่เป็นไป..... กฎหมาก็มีที่มา มีบ่อเกิด มีนิติปรัชญา.....การประพันธ์ ก็คงไม่ต่าง ...ประวัติวรรณคดีก็บอกอยู่ .. เพียงอยากเขียน ไม่ขอเป็นบทกวีหรือกวียิ่งใหญ่ แต่มีหัวใจ มีความคิด มีทิศทาง มีกระบวนลีลาบ้าง คงไม่เอารูปแบบ เอาของตายมามัดตัว เช่นนั้น คงไม่มีงานดี ๆให้เห็นในแต่ละยุคสมัย แต่ละถิ่นที่หลากหลายแปลกแยกกันไป... ส่วนตัวหรือส่วนรวม ก็คืออารมณ์คนเขียนจะให้เป็น คือความคิดจะสอดใส่ คือหัวใจจิตวิญญาณที่แสวงหา จะให้เป็น...กวีการเมือง กวีราชสำนัก หรือกวีข้างถนน ........ ที่สุดแล้ว ฉันขอเป็นดั่งที่อยากเป็นในยุคสมัยนี้ ของวันเวลานี้ .จะได้ไหม...แต่คงไม่อาจเขียน บ ท ก วี หรือ เป็น ก วี ที่ยิ่งใหญ่.... ขอเขียนด้วยหัวใจ..จะส่วนตัว ส่วนรวม จะการ(หรือกานท์)ใด ๆ ก็....ด้วยความคิด จิตใจ ..ฉันเป็นคน นี่นา มีชีวิต จิตใจ มีอารมณ์ความรู้สึก ที่ไม่ได้ทำร้ายใคร .. สรรพสิ่ง คนล้วนมีความงาม มีความหมาย มองให้ดี ๆสิ กองขยะ ยังว่าสามารถสื่อให้เห็นเป็นศิลปะ .เป็นชีวิต ของคน ที่ผูกพัน.... ลายมือคนก็ไม่ต่าง พลิ้วพลิกไปตามคิดของคนเขียน สวยงามตามแ บ บของ เ ข า แต่ไม่ใช่ของเ ร า......คงไม่อาจเอากฎเกณฑ์ เอาประวัติศาสรต์ เอารูปแบบของยุคสมัยไปกำหนด ไปเป็นมาตรวัด.....ภาษี เอามารตรใดวัดความเป็นธรรมในการเสียภาษี บทกวีหรือเป็นกวีไม่เอามาตรฐานใด ของใครมาว่า...อีกร้อยแปดที่จะกล่าวอ้าง...........ที่สุดคือ ค่า ความเป็นคนมีอยู่ คนเขียนคำประพันธ์ใด ๆจะเล่นรูปแบบสูงหรือพื้น ๆก็คืองานของเขา ความคิดของเขา....อย่าไปล่วงล้ำคนอื่น ไม่ทำร้ายสังคมหรือยื่นยาพิษ แต่สร้างสรรค์ได้ แต่ใช้ต่อสู้อธรรมได้......... งาน ความคิด คุณ ทิกิ แบบนี้ มีสาระ......... ไม่พลิ้วไหวหรอก วันนี้ คุยสาระ นิด ๆคงไม่ว่านะ อาจารย์...... ให้มีความแตกต่างหลากหลาย ไม่ใช่ความแตกแยก ....ร้อยบุปผาบานพรักพร้อม ร้อยสำนักประชันเสียง ......อย่าคิดมากกันเลย ไม่ไปก่อการสังคมที่ไหน ก่อการกบฏในใจ พอและ........สุขของคน ๆหนึ่ง เวลาหนึ่ง สถานที่หนึ่ง ที่มีเพื่อน...มีไมตรีจิตมิตรภาพให้กัน....ดีไหม ^_^.................
21 พฤษภาคม 2547 09:17 น. - comment id 271714
แก้ไขหน่อย........กฎหมาย........(.มิใช่กฎหมา..) ไม่ได้ตรวจทาน รีบไปครับ........หาเงิน เขียนอะไรอย่างไร ก็ต้องกินข้าวครับ...^_^
21 พฤษภาคม 2547 09:23 น. - comment id 271716
ความคิดดี ให้เห็นที่มาของสิ่ง เห็นปรัชญาที่เป็นบ่อเกิดของกวีกระวาด คงมิใช่เป็นไปตามยถากรรมหรือไร้จุดหมาย สิ่งที่เขียนออกมาหรือจารจารึกใด ๆ ก็คือชีวติของเขาของเรา ของชุมชน ของชนชั้นที่เป็นไป.....
กฎหมาก็มีที่มา มีบ่อเกิด มีนิติปรัชญา.....การประพันธ์ ก็คงไม่ต่าง ...ประวัติวรรณคดีก็บอกอยู่ ..
เพียงอยากเขียน ไม่ขอเป็นบทกวีหรือกวียิ่งใหญ่ แต่มีหัวใจ มีความคิด มีทิศทาง มีกระบวนลีลาบ้าง คงไม่เอารูปแบบ เอาของตายมามัดตัว เช่นนั้น คงไม่มีงานดี ๆให้เห็นในแต่ละยุคสมัย แต่ละถิ่นที่หลากหลายแปลกแยกกันไป...
ส่วนตัวหรือส่วนรวม ก็คืออารมณ์คนเขียนจะให้เป็น คือความคิดจะสอดใส่ คือหัวใจจิตวิญญาณที่แสวงหา จะให้เป็น...กวีการเมือง กวีราชสำนัก หรือกวีข้างถนน ........
ที่สุดแล้ว ฉันขอเป็นดั่งที่อยากเป็นในยุคสมัยนี้ ของวันเวลานี้ .จะได้ไหม...แต่คงไม่อาจเขียน บ ท ก วี หรือ เป็น ก วี ที่ยิ่งใหญ่....
ต้นหลิวขา มาพร้อมกับการคิดถึงอยู่พอดี...
ทิกิ ไม่ได้ยกตัวเองหรือใครหรอก เพราะ
วิญญาณ อันบริสทุธิ์ ของมนุษย์ ย่อมได้รับการ
คุ้มครอง..เฉกเช่นความรัก ความสะเทือนใจ
สะเทือนอารมณ์ในเรื่องต่างๆ
ผู้บันทึกสังคม อารมณ์ ก็คือกวี หรือจะเรียกอะไรก็แล้วแต่นะคะ
ย่อมบอกถึง รากฐานใจอันลึกสุดของมนษยชาติ ว่าเรามิได้เพียงต้องการ การอยู่อย่างไปวันวัน
ไม่ได้ต้องการ แค่ กินนอนขับถ่ายสืบพันธุ์ แต่ต้องการสุนทรีย์แห่งการสร้างสรรค์มากกว่านั้น
หากไม่มีคนริเริ่ม ก็ไม่มีต้นแบบต่อเนื่องมา
และ
ทุกคนทุกสังคม ย่อมเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีวกว่า ทิกิจะมีชุดนี้ยาวไปถึง กวี.....อะไรอีกเพียบ สบายใจได้ค่ะ ต้นหลิวคะ...
ทิกิ ไม่ใช่อาจารย์ แน่แน่คะ..
ยังคิดถึงเพื่อนในวงการกวีดิจิตอลคนนี้เหมือนเดิมค่ะ
ทิกิ_tiki
21 พฤษภาคม 2547 11:45 น. - comment id 271775
เก่งมากครับ.....สมัยก่อนยุคหินใช้นิ้วจุ่มสีเขียนตามฝาผนังถ่ำ ยังกลับคุณกลับชาติมาเกิดเล่าให้ฟังนะ....อิอิ ได้สาระประโยชน์ดีมากครับ
แก้วประเสริฐ
ล้อเล่นนะครับ อย่าโกรธเสียล่ะ
21 พฤษภาคม 2547 11:54 น. - comment id 271784
อ้อค่ะ ขอบคุณคุณ แก้วประเสริฐมากค่ะที่มาอ่าน อ่อ สงสัย ทิกิเพิ่งวิ่งหนี ไดโนเสาร์ มาโผล่เอายุคนี้เข้ามังนะ
21 พฤษภาคม 2547 12:09 น. - comment id 271795
อิอิ เวลาถูกจารด้วยหัตถากวีเป็นผื่นแดงเต็มแก้มถึงบ้องหู ตอนกระแซะเข้าไปใกล้ อรรถรสของบทกวีช่างผ่าวร้อน แต่ก็ยังดีที่รอยจารไม่อยู่ทนเป็นพันปีให้ได้ศึกษา อิอิ
21 พฤษภาคม 2547 12:18 น. - comment id 271803
อิอิ เวลาถูกจารด้วยหัตถากวีเป็นผื่นแดงเต็มแก้มถึงบ้องหู ตอนกระแซะเข้าไปใกล้ อรรถรสของบทกวีช่างผ่าวร้อน แต่ก็ยังดีที่รอยจารไม่อยู่ทนเป็นพันปีให้ได้ศึกษา อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ รหัส - วัน เวลา : 276228 - 21 พ.ค. 47 - 12:09 โห คุณ ฤกษ์ ขา ช่างรุนแรงเถื่อนดีจังเนาะกวียุคนั่นน่ะคะ ไม่โดนตะบอง หิน ก็บุญแล้วค่ะ ไปเขียนเรื่องกันบนหน้าผาดีกว่า นิ อิอิ
21 พฤษภาคม 2547 14:52 น. - comment id 271896
*-*-*-ขอบคุณ พี่ทิกิ ชีวิต..ที่มีงาน อดิเรก.. ก็เฉกเช่น..ได้ทำสิ่ง ที่มีค่า แม้มันจะ ไม่ตอบแทน เป็นเงินตรา.. แต่ความสุขสบายใจที่ได้มาเทียบกับสิ่งของมีค่า..มิได้เลย.. อย่าเลิกเขียนเลยนะคะ..เพราะพี่แต่งกลอนเพราะมากๆ..แม้บางครั้ง วีนัสจะไม่เข้าใจเพราะวีนัส..ไม่เก่งภาษาไทย บางคำวีนัสก็จะงงๆอ่ะค่ะ ไม่ว่ากันเน้อ..แต่กลอนของพี่สื่อออกมาว่า พี่ทำด้วยใจ.. อย่าให้มันลบเลือนไป..กับแค่น้ำตา..บางครั้ง..อาจจะมีบ้างที่ร้องไห้.. แต่หลายครั้งที่ยิ้มได้เพราะมีคนเข้ามาชมและคอมเม้นต์ไว้มากมายเช่นครั้งนี้ใช่ไหมคะ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ *-*-*-*กลอนไพเราะจังค่ะ*-*-*-* วีนัสก่ะเจ้า ป.ล.อันนี้โพสต์ไว้เช่นเดียวกันกับในกระทู้กลอนล่าสุดของวีนัสนะตอบพี่ทิกิค่ะ @^___^@
21 พฤษภาคม 2547 17:31 น. - comment id 271943
กวีฤาคือสิ่งใด.... หาใช่ผู้จารคำได้เพียงไพเราะ หากคือผู้สามารถถ่ายทอดชีวิต..ได้ประจวบเหมาะ คือผู้สื่ออารมณ์ได้ถึงเกาะแก่ง..แห่งจิตใจ ............................................................ เข้ามาเป็นกำลังใจเช่นเคยค่ะ ขอคร่ำครวญอีกที..เมื่อไหร่จะแต่งกลอนแรงๆคล้ายๆแบบนี้ได้มั้งน๊าา
21 พฤษภาคม 2547 17:53 น. - comment id 271946
ขอบคุณคุณ =_+ VeNuS +_= ค่ะ ชีวิต..ที่มีงาน อดิเรก.. ก็เฉกเช่น..ได้ทำสิ่ง ที่มีค่า แม้มันจะ ไม่ตอบแทน เป็นเงินตรา.. แต่ความสุขสบายใจที่ได้มาเทียบกับสิ่งของมีค่า..มิได้เลย.. แต่งได้น่ารักดีค่ะ คุณวนัสนันท์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจอีกหลายๆครั้งนะคะ
21 พฤษภาคม 2547 17:55 น. - comment id 271947
คุณค่าของบทกวี ศิลปะ หรือบทประพันธ์ ซึ่งก็ตามแต่จะพอใจเรียกว่าอะไร อยู่ที่ความพึงพอใจ หาอาจวัดได้ด้วยราคา หรือตีราคาเป็นเงินตราได้ไม่ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ สำเร็จด้วยใจ จะคิดหรือทำ ก็อยู่ที่ความพึงพอใจทั้งสิ้น หากว่าไม่กระทบต่อจิตใจและความรู้สึกของผู้อื่นแล้ว งานกวีนั้นมีค่ามากทีเดียวครับ **ชื่นชมนักประพันธ์ที่ผลิตผลงานออกมาสู่สายตาจริง ๆ ครับ** ...ยโส โย-อรินครับ...
21 พฤษภาคม 2547 18:26 น. - comment id 271963
กวีฤาคือสิ่งใด.... หาใช่ผู้จารคำได้เพียงไพเราะ หากคือผู้สามารถถ่ายทอดชีวิต..ได้ประจวบเหมาะ คือผู้สื่ออารมณ์ได้ถึงเกาะแก่ง..แห่งจิตใจ ............................................................ เข้ามาเป็นกำลังใจเช่นเคยค่ะ ขอคร่ำครวญอีกที..เมื่อไหร่จะแต่งกลอนแรงๆคล้ายๆแบบนี้ได้มั้งน๊าา จาก : รหัสสมาชิก : 7470 - วนัสนันท์ รหัส - วัน เวลา : 276379 - 21 พ.ค. 47 - 17:31 แหะ แหะ ทิกิ มันแรงมังคะ วนัสนันท์ คะ
21 พฤษภาคม 2547 18:28 น. - comment id 271966
คุณค่าของบทกวี ศิลปะ หรือบทประพันธ์ ซึ่งก็ตามแต่จะพอใจเรียกว่าอะไร อยู่ที่ความพึงพอใจ หาอาจวัดได้ด้วยราคา หรือตีราคาเป็นเงินตราได้ไม่ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ สำเร็จด้วยใจ จะคิดหรือทำ ก็อยู่ที่ความพึงพอใจทั้งสิ้น หากว่าไม่กระทบต่อจิตใจและความรู้สึกของผู้อื่นแล้ว งานกวีนั้นมีค่ามากทีเดียวครับ **ชื่นชมนักประพันธ์ที่ผลิตผลงานออกมาสู่สายตาจริง ๆ ครับ** ...ยโส โย-อรินครับ... จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส รหัส - วัน เวลา : 276383 - 21 พ.ค. 47 - 17:55 ขอบคุณมากค่ะ โย อริน ยโสคะ ขอบคุณในกำลังใจเสมอค่ะ
21 พฤษภาคม 2547 20:40 น. - comment id 272040
...
ทิกิ ไม่ใช่อาจารย์ แน่แน่คะ..
ยังคิดถึงเพื่อนในวงการกวีดิจิตอลคนนี้เหมือนเดิมค่ะ
ทิกิ_tiki
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 276148 - 21 พ.ค. 47 - 09:23
ทราบครับว่าไม่ใช่แน่นอน..
เป็นอาจารย์(กลอนกานท์)ในนี้ ..จะได้ไหม
มีความคิดชี้นำเหนือหัวใจ
จะหัวเราะร้องไห้ใครยินยล...^_^
มาทักทายธรรมดา เพราะว่ามีคนยังคิดถึง
ไม่ได้ว่าหรือกระชากดึง บึ้งตึงถึงก้าวล่วงใคร...
อยากให้เป็นเวทีคุยกัน มันเปิดนี่นา เนตน่ะ...
จะไปยึดถือคัมภีร์อะไรมากมาย เอาหัวใจคุยกับ
คนที่อยากให้มีความหมาย คงพอนะ ..
เขียนเล่น ๆอย่าจริงจังเลย คนทุกคนล้วนมีเส้น
ทางของเขาเอง...จริงไหม.
นานๆคงได้มาเยี่ยมเพื่อน ๆ..ถือโอกาสบอกครับ
^_^.........
21 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 272107
พี่ทิกิ...กลอนแนวชีวิต.... ใจฉัน.....เขียนอักษร และก่อนนอน.........ยิ้มละไม ฝันหัวเราะ..........ฝันใฝ่ อบอวลไอ........มิตรของฉัน เขียนได้เยี่ยม....
22 พฤษภาคม 2547 00:19 น. - comment id 272182
ยื่นมือ (ที่ไม่ใช่กวี) ด้วยค่ะ...o/ ............................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
22 พฤษภาคม 2547 07:13 น. - comment id 272230
ทิกิ ไม่ใช่อาจารย์ แน่แน่คะ..
ยังคิดถึงเพื่อนในวงการกวีดิจิตอลคนนี้เหมือนเดิมค่ะ
ทิกิ_tiki
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 276148 - 21 พ.ค. 47 - 09:23
ทราบครับว่าไม่ใช่แน่นอน..
เป็นอาจารย์(กลอนกานท์)ในนี้ ..จะได้ไหม
มีความคิดชี้นำเหนือหัวใจ
จะหัวเราะร้องไห้ใครยินยล...^_^
มาทักทายธรรมดา เพราะว่ามีคนยังคิดถึง
ไม่ได้ว่าหรือกระชากดึง บึ้งตึงถึงก้าวล่วงใคร...
อยากให้เป็นเวทีคุยกัน มันเปิดนี่นา เนตน่ะ...
จะไปยึดถือคัมภีร์อะไรมากมาย เอาหัวใจคุยกับ
คนที่อยากให้มีความหมาย คงพอนะ ..
เขียนเล่น ๆอย่าจริงจังเลย คนทุกคนล้วนมีเส้น
ทางของเขาเอง...จริงไหม.
นานๆคงได้มาเยี่ยมเพื่อน ๆ..ถือโอกาสบอกครับ
^_^.........
จาก : toneliu
รหัส - วัน เวลา : 276476 - 21 พ.ค. 47 - 20:40
ขอขอบคุณต้นหลิว
ทิกิเป็นคนชอบทดลองโน่นนี่
มิอาจเป็นอาจารย์ผู้ใดได้
เปรียบเสมือน คนหาทางสร้างหลอดไฟ
ในวันที่โลกรู้จักแค่คบไต้ และ เทียนไข
กับตะเกียงเจ้าพายุ
ต้นหลิว ขอบคุณมากค่ะที่ให้ความกรุณา
มาเขียนให้
เอาหัวใจคุยกับคนที่อยากให้มีความหมาย
หัวใจหวั่นไหวทุกยามเมื่อเธอกราย
ช่างคุ้นคล้ายใครบางคนบนทางกวี
นึกคำนึงถึงยามข้ามความฝัน
คะนึงนั้นแนบใจใครหนึ่งนี้
คะนึงนักรักฤาหวนรวนวจี
จะหลบลี้ไปทางไหน...หนอใจเธอ....
ทิกิ_tiki
22 พฤษภาคม 2547 07:20 น. - comment id 272231
พี่ทิกิ...กลอนแนวชีวิต.... ใจฉัน.....เขียนอักษร และก่อนนอน.........ยิ้มละไม ฝันหัวเราะ..........ฝันใฝ่ อบอวลไอ........มิตรของฉัน เขียนได้เยี่ยม.... จาก : น้ำ รหัส - วัน เวลา : 276544 - 21 พ.ค. 47 - 22:00 เชื่อไหมคะน้ำ ทิกิเปิดจอมาห้าหก หน คำตอบ นับแต่ ต้นหลิว ไปถึงน้องลี่ นี้ ไม่เห็นเลย จนกระทั่งมาลงบทกลอนใหม่ ๏๏สยามยามตะวันอ่อนโยน๏๏ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_53943.php จบเสร็จสิ้น มาเปิดหน้านี้ ถึงได้เห็นคำตอบทั้งหมด ไม่ทราบระบบเครืองมันเกิดอะไร มาเปลี่ยนวันที่ เป็น ปี 2000 อีกต่างหาก จะอะไรกับทิกิกันนักหนา นะคะ เฮ้อ ขอบคุณน้ำคนดี คนตัวใหญ่ คนใจใหญ่ คนใจใส ที่ให้ความห่วงใย ทิกิ เสมอมา ไม่เคยขาด เป็นน้ำใจอันใสสะอาดจากคนปฏิบัติธรรม ที่นำความร่มเย็นมาให้ดวงใจอ่อนล้าดวงนี้เสมอ ขอบคุณค่ะน้ำ เป็นกำลังใจมากมาย เกินมากมาย ทิกิ_tiki
22 พฤษภาคม 2547 07:23 น. - comment id 272232
ยื่นมือ (ที่ไม่ใช่กวี) ด้วยค่ะ...o/ ............................................... ลี่...ผู้มาเยือน . จาก : รหัสสมาชิก : 7877 - ลี่...ชวนมาเยือน รหัส - วัน เวลา : 276619 - 22 พ.ค. 47 - 00:19 น้อง ลี่...ผู้มาเยือน ชวนมาเยือน มาเป็นเพื่อนยามดึก เมื่อคืนนี้ คนอื่นคึก มายึดเครื่องยามดึกไปเล่นเกม ทิกิเลยไม่ได้ตอบ ลี่ แต่คะนึงถึง บทกวีของลี่เสมอนะคะ ทิกิ_tiki
22 พฤษภาคม 2547 16:04 น. - comment id 272473
รอยกวีผ่านใจให้ได้เห็น ความสวยงามดั่งเป็นสิ่งควรค่า จึงนับถือฝีมือตลอดมา ด้วยว่างามในภาษาถือค่าครอง *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
22 พฤษภาคม 2547 19:27 น. - comment id 272552
รอยกวีผ่านใจให้ได้เห็น
ความสวยงามดั่งเป็นสิ่งควรค่า
จึงนับถือฝีมือตลอดมา
ด้วยว่างามในภาษาถือค่าครอง
*-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 276921 - 22 พ.ค. 47 - 16:04
รอยกวีทางใจให้คุณค่า
ได้นับว่าเป็นกวีที่ถ้าเขา
สุนทรีย์แห่งใจได้เนิ่นเนา
คือรอยเงาฝากรื้นพื้นปฐพี
ขอบคุณ ค่ะ ตูนเขียนเก่งมากค่ะ
23 พฤษภาคม 2547 09:12 น. - comment id 272795
^J^ ................... ....ขอพูดสั้น ๆ ว่า.....เห็นด้วยจ๊ะ.....ฯ
23 พฤษภาคม 2547 22:54 น. - comment id 273236
ยุคสมัยแห่งไหน คนก็คือผู้บันทึกไว้ ตามใจที่เขาคิด จารใส่
24 พฤษภาคม 2547 07:23 น. - comment id 273319
^J^ ................... ....ขอพูดสั้น ๆ ว่า.....เห็นด้วยจ๊ะ.....ฯ จาก : รหัสสมาชิก : 2841 - ***กฤษณะ*** รหัส - วัน เวลา : 277247 - 23 พ.ค. 47 - 09:12 ขอขอบคุณ มือขวาคุณกฤษณะที่ยกให้เห็นด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
24 พฤษภาคม 2547 07:25 น. - comment id 273320
ยุคสมัยแห่งไหน
คนก็คือผู้บันทึกไว้ ตามใจที่เขาคิด
จารใส่
จาก :
รหัส - วัน เวลา : 277689 - 23 พ.ค. 47 - 22:54
อ้อค่ะ
ขอบคุณ ต่อให้นะคะ
ยุคสมัยแห่งไหน
คนก็คือผู้บันทึกไว้ ตามใจที่เขาคิด
จารใส่ไว้บนผนัง ถ้ำ หรือ ภูผาใดก็ได้ดังใจ
ที่เขาปราถนา
ดีไหมคะ
ขอบคุณค่ะ ท่านไร้ชื่อ
ทืกิ_tiki
25 พฤษภาคม 2547 11:01 น. - comment id 274100
เรน..ชอบ เข้ามาอ่าน ..เวลาที่ต้นหลิว..
กับพี่ทิกิ ..คุยกันจัง ...
ความรู้สึก ..ของเรน ..เป็นแบบนั้น จริงๆนะคะ... แบบเรน..ไม่เหงา..ด้วย..
มองเรน..เห็นปล่าวร่า..
ตั้งท่า..ตาแป๋ว ..เรียบร้อย..
เรน..แอบ..เข้ามาบ่อย..
นั่งฟัง ตาลอย .. เรนน้อย .. ชอบจัง..
...
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 276480 - 21 พ.ค. 47 - 20:54
ขอบใจที่มาอ่านค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 276668 - 22 พ.ค. 47 - 07:16
25 พฤษภาคม 2547 11:05 น. - comment id 274103
ช่อดอกแก้วแนวรั้วยังหอมชื่น
พระพายพานาสารื่น..ชื่นแก้วขวัญ
ขอชีวิตเคยอ้างว้างออกอย่างนั้น
มีข้าฯ พลัน ...คอยยืนเคียง...เสี่ยงกุมมือ....
ใครเล่าเหงา ใครเล่าหงอย..คอยกันหนอ
เสียงหัวร่อ...ยั่วเย้า...เจ้านี้หรือ ..?
ข้าฯฝากข่อ.แก้วน้อย..คอยปรนปรือ
หอมใดหนอ..รอซื่อซื่อ..อยู่ที่เรือน
ขอพรให้คุณเบิกบานใจ...
ทิกิ_tiki
เช้า ๘:๐๕ นาฬิกา พระอังคาร ๒๕ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
ยกมาจากหน้าเรื่องสั้น ...ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะได้
เข้าไปอยู่หน้าส่วนตัวหรือไม่นะคะ
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2560
หน้านี้แจ้งขอเก็บเข้าหน้าส่วนตัวนะคะ ขอบคุณค่ะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_54116.php
เกิดวิกฤติยามดึก มีสิ่งประหลาดมาแยก บทกวีออกจากหน้าส่วนตัวค่ะ เลยขออนุญาต นำมาไว้ที่นี่ก่อน นะคะ ต้นหลิว ..
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 278533 - 25 พ.ค. 47 - 09:09
ความคิดเห็น : ๏ ๏ ขอพรให้คุณเบิกบานใจ๏ ๏
tiki
หากเคยทุกข์เจ้บช้ำจำคลายเศร้า
ขอสองเราสุขมั่นในวันนี้
ขอพรพระส่งเกษมเปรมปรีด์
ขอให้มีความสุขไม่ทุกข์ใจ..
ทิกิ_tiki
๏ ๏ ขอพรให้คุณเบิกบานใจ๏ ๏
ยกมาจากหน้าเรื่องสั้น ...ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะได้
เข้าไปอยู่หน้าส่วนตัวหรือไม่นะคะ
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2560
หน้านี้แจ้งขอเก็บเข้าหน้าส่วนตัวนะคะ ขอบคุณค่ะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_54116.php
เกิดวิกฤติยามดึก มีสิ่งประหลาดมาแยก บทกวีออกจากหน้าส่วนตัวค่ะ เลยขออนุญาต นำมาไว้ที่นี่ก่อน นะคะ ต้นหลิว ..
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 278534 - 25 พ.ค. 47 - 09:13
25 พฤษภาคม 2547 11:08 น. - comment id 274105
หากคิดว่ากรรมมันผาดโผนมาแต่ภพใด ขอทีท่านี้อันละมุนละไมได้สมานแผลใจใครเคยช้ำ ให้เลือนเจ็บเลือนจำ ให้ถ้อยคำรสสุคนธ์นี้ชื่นสมานดวงมาน ให้สำราญร้อยเรียงเพียงวจี... หากรักอ่อนโยนเมตตานี้ จะได้ช่วยชุบชีวีให้เธอคลายความระกำช้ำดวงมาลย์ ขอฝากผ่านให้วิญญานและใจกายฉันแนบเนา ในอ้อมกอดเธอเบาเบาเนาแนบนิรันดร์กาล ดังใจเธอปราถนา..นะคนดี ทิกิ_tiki คัดมาจาก http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2532 จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 278563 - 25 พ.ค. 47 - 10:33
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
