..๏ ลมมิเคยยอกใครให้บอบช้ำ หรือลอบย้ำจนผิวเป็นริ้วสาย มีแต่ความอบอุ่นละมุนกาย เมื่อพระพายพัดแผ่วเนวเนื้อนวล อย่าหลบเลี่ยงเพียงลมพรมพริ้วผ่าน ใช่รอนรานให้เจ้าเศร้ากำสรวล ด้วยใจภักดิ์รักมอบมิกอบทวน ทุกสิ่งล้วนจากจิตจงพิศนัย ฤๅเรื่องราวคราวก่อนตอนโศกศัลย์ คงหวาดหวั่นกลัวจิตคิดสงสัย ว่าลมโลมโลมรักจักแปรไป สุดหมองไหม้เจ้าเห็นเป็นลมลวง จะยังคงพัดเฉื่อยเอื่อยเอื่อยไล้ แม้นเจ้าไม่ศรัทธาว่าลมห่วง ความหวังดีทั้งหลายในแดดวง ก็มิทวงกลับคืนแม้ขื่นตรม ขอเพียงแค่ชิดชื่นดุจคืนก่อน แม้คำย้อนเจ้าเหน็บให้เจ็บถม เปลี่ยนนิยามความรักภักดิ์ภิรมย์ เป็นคำขรมว่าลวงดั่งล่วงมา โอ้ตัวเราเยี่ยงลมระทมแท้ คิดเผื่อแผ่ปลอบไม้ให้หรรษา เพียงพัดแผ่วหยอกเย้าเคล้าอุรา กลับเทียบค่าเราเป็นเช่นลมลวง ๚ะ๛
อัลมิตรา 24 พ.ค. 2547 00:00 น. - ID 54030 
1219
12
0
24 พฤษภาคม 2547 02:25 น. - comment id 273281
โอ้ตัวเจ้าเยี่ยงลมระทมท้น อย่าถือคน กวนใจ ให้หม่นหมอง จงพัดแผ่วหยอกเย้าเคล้าครรลอง หนึ่งเราพ้องผองเจ้าอย่าเหงาทรวง ๚ะ๛ .. คริ .. คริ.. บุ๋ง .. บุ๋ง .. ขืนไปต่อก็จมน้ำอ่ะจิ
24 พฤษภาคม 2547 05:33 น. - comment id 273299
ลมที่ลวง ล่วงรู้ ดูว่ารัก คงเพียงทักหยอกเอินเพลินลมหนอ ลมในใจใครเล่าทำเจ้ารอ ลมคำพ้อพลิ้วหายตามสายลม
24 พฤษภาคม 2547 06:02 น. - comment id 273304
เพียงแผ่วแผ่วที่พัดสัมผัสผิว ไม่เป็นริ้วเป็นรอยชรอยหา เป็นลมเย็นเช่นก่อนดังย้อนมา สุขอุราชิดใกล้ใยลมลวง... .. แวะมาแล้ว ไปทำงานก่อนน่ะ..
24 พฤษภาคม 2547 07:38 น. - comment id 273324
ลมมิเคยลวงหลอกยอกใครเล่น มีแต่เย็นแผ่วผิวลิ่วพัดหวน คนใช้ลมลวงหลอกยอกพัดทวน แล้วใช้ป่วนใจคนระทมเอง **คนใช้ลมหลอก แล้วยังบอกว่าลมลวง ... ใยต้องโทษลมด้วยนะ?** ...แวะมาให้กำลังใจครับ..
24 พฤษภาคม 2547 09:50 น. - comment id 273346
บางครั้งอาจจะดูว่าวางเปล่า ขาดเรื่องราวที่จะมาบอกเล่าขาน แต่แท้ที่จริงมันมากซึ่งตำนาน ดังคำขานในวันวานไม่แน่นอน แวะมาชมครับ
24 พฤษภาคม 2547 10:06 น. - comment id 273351
ลมรักที่เคยจาร.....ร้อยขับขานมิเคยลวง แม้วันละลับล่วง.....ยังตราตรึงมิรู้หาย คำรักที่บอกเจ้า......จักแนบเนาว์จวบวันตาย มิราญแหลกสลาย..แต่คงมั่นนิรันดร
24 พฤษภาคม 2547 12:16 น. - comment id 273410
ตัดพ้อน้อยใจนิดๆ ภาคต่อจากลมโลม ลมลวง ลมฤๅลวง ภาคถัดไป ลม... เป็นลม ล้อเล่นครับ กลัวคนเฒ่ามาตอบแล้วเป็นลมครับ
24 พฤษภาคม 2547 13:02 น. - comment id 273450
หน้าส่วนตัว
ลมเอ๋ยลมลมพัดระบัดโศก
ด้วยหัวอกหลงลมลวงเสียแล้วนี่
ลมเจ้าเอ๋ยเคยพัดชื่นชีวี
มาบัดนี้เพียงแลซบอบลมลวง.
แก้วประเสริฐ.
พูดได้คำเดียว สุดยอด
24 พฤษภาคม 2547 13:26 น. - comment id 273477
อื้อหือออออออออ ช่างเขียนได้งดงาม ไพเราะเพราะพริ้งนิ๊งจริง ๆ เมกแวะมาให้กำลังใจครับ อิอิ ขออนุญาตก๊อปไปอ่านนะครับ ^______________________^
24 พฤษภาคม 2547 14:17 น. - comment id 273515
งามอ่อนหวานอบอุ่นมากทั่น ลมอ่อนหวาน..พัดดวงมาน ลมรัก.....มิรู้รา ลมรำพึง...ซึ้งใจหนา ลมอักษรา...น่าชมเชย
24 พฤษภาคม 2547 14:19 น. - comment id 273519
เคยเป็นแต่ลมรัก ไม่เคยเป็นลมลวง เลยไม่ค่อยเข้าใจนะคะ มาเป็นกำลังใจ+ทักทายค่ะ
24 พฤษภาคม 2547 15:19 น. - comment id 273558
ไม่เคยคิดตัดพ้อหรือต่อมา กับลมรักแม้จากลาค่าคงมั่น ด้วยรักลมที่พัดผ่านเนินนานวัน จึงไม่อาจลืมลมนั้นอย่างหวั่นเลย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ วันนี้ผู้หญิงไร้เงามามั่ว ๆ หน่อยนะค่ะ อิอิ*-*
24 พฤษภาคม 2547 18:26 น. - comment id 273638
อื้อ...........................ไม่ลวงนะ
24 พฤษภาคม 2547 19:41 น. - comment id 273679
พี่อัลสวัสดีค่ะ คิดถึงพี่อัลจังเลย ช่วงนี้ดินสอยุ่งๆ วุ่นๆ ไม่มีเวลาได้อ่านงานของพี่เลยนะคะ แต่เอาเป้นว่าคิดถึงเสมอ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
24 พฤษภาคม 2547 20:12 น. - comment id 273707
ผมขอค้างชำระไว้ 1 เรื่อง.จะเป็นลมอย่างว่า..พักนี้ไม่ค่อยสบาย..สวัสดีนะ...ยอมแพ้เด็กดีกว่า...
25 พฤษภาคม 2547 12:17 น. - comment id 274135
น้อยใจอะไรนักหนาอ่ะ..... หากว่าเธอคิดผิดแม้ชิดใกล้ จะเฝ้ามอบหัวใจไม่ใคร่หวง ให้เธอรับให้เธอรู้อยู่ล้นทรวง เพราะรัก ห่วง หรอกนาใช่ว่าลม บอกคนนั้นดิตะเองว่า ว่ามิได้หลอก น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อนเลย นับประสาอะไรกะใจคน บอกเค้าย้ำเค้าบ่อยๆก้อใจอ่อนเองเหละ กรุงโรมมะได้สร้างขึ้นในวันเดียวนีนา ....อย่าคิดไรมา ปวดกระบาลลิงป่าวๆ
25 พฤษภาคม 2547 15:11 น. - comment id 274242
คุณสีน้ำฟ้า.. โอ้ตัวเราแสนเศร้าเสียยิ่งนัก เขาหาญหักน้ำใจให้ขื่นขม มาตอกย้ำยากฝืนขื่นระทม ว่าเป็นลมลวงรักมิภักด์จริง คุณอาภาภัส.. ลมมิลวงหลอกใครให้เจ็บช้ำ หรือลอบย้ำให้เพลินแล้วเมินหมาง ยังคงผะแผ่วไล้ใบไม้พลาง มิเหินห่างตลอดไปในนิรันดร์ คุณกุ้งหนามแดง.. แผ่วลูบไล้มิให้ต้องรอยริ้ว สัมผัสผิวเนื้อนวลชวนสิเนหา ยังคงเป็นลมเย็นเช่นเคยมา ไม่ร้างราพรรณไม้ได้ชิดชม คุณยโส .. อื้อ นั่นสิ ไยต้องโทษลมด้วยนะ ลมเพียงลมไยขรมว่าลวงหลอก คำกลับกลอกของคนสับสนกว่า ช่างพลิกผันเร็วเกินเกริ่นวาจา นี่แหล่ะหนาคารมลมปากคน คุณกวีบ้านไร่ .. ขอบคุณมากค่ะ วันนั้นวันนี้วันไหน หัวใจผูกพันมั่นอยู่ เคยเป็นอย่างไรใจดู รับรู้ก่อนเก่าเรายัง คุณณางค์ .. ขอบคุณมากค่ะ ลมรักที่ยลยิน........................ยังจับจินต์มิลืมเลือน แม้นวันคืนคล้อยเคลื่อน....จำเสมือนตลอดไป คำรักที่รับรู้............................ดุจก้องกู่คู่เคียงใกล้ ซาบซึ้งตรึงจิตใจ..................ผูกพันไว้หทัยครอง คุณคนผ่านมา .. ค่ะ บ่นนิดๆ บ่นเสียงดังไม่ดี ไม่ดี คุณแก้วประเสริฐ .. ยอมซบอกลมลวงล่วงรู้จิต ยอมกินพิษหรือไรใคร่วอนถาม ยอมเชียวหรือถือรักตระหนักตาม ยอมเพราะความรู้ว่าลวงมิห่วงใจ คุณเมกกะ .. ขอบคุณมากค่ะ เขียนยังไม่ค่อยจะดีนัก วกวน อ่านแล้วไม่มีสาระนะคะ แต่ถ้าคุณชอบก็อนุญาตค่ะ คุณน้ำ .. ดีจัง วันนี้เหนื่อยจังค่ะ เห็นน้ำแล้วชื่นใจ อยากให้ฝนตกจัง คุณเจ้าสาว ฯ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ เจ้าไอซ์ .. โอย อิมเหนื่อยจัง นวดๆๆๆ หน่อย สิ น้องดินสอ .. คิดถึงเช่นกันค่ะ พี่อัลฯเอง ก็ย่ำแย่เหมือนกัน วูบๆปวดหัวชอบกล คุณผู้เฒ่า .. ลมอย่างว่า ! ... ลมอะไรหนอ วันก่อน คุณฟ้าใหม่บอกว่า คุณเป็นคุณปู่ของเขาค่ะ ยัยไหม ... บอกใคร ? ไม่มีหรอก บอกลม ลมก็ว่างจ๊ะ
27 พฤษภาคม 2547 21:10 น. - comment id 275480
เพียงวาโยวาทะมุสาวาทย์ สะเทือนอาสน์สยมภูผู้เป็นใหญ่ เป่าเตโชคุโพลนโชนเชื้อไฟ เผ่าผลาญใจเร่าร้อนมิผ่อนปรน ทั่วสภาฯ พสุธาสะเทือนถิ่น สะเทือนสิ้นมวลฟ้าโลกาป่น ลมการเมืองผายมาในมลฑล ก็เหม็นอับสับสนเกินหายใจ.... ลมลมอีกอย่างมาเยือนคุณอัลมิตราครับ...
27 พฤษภาคม 2547 23:09 น. - comment id 275561
...ไม่หลอกลวง ดวงใจ รู้ไว้เถิด เพราะรักเกิด จากใจ ในก้นบึ้ง มีห่วงใย ในเจ้า เฝ้าคำนึง ยังคิดถึง ไม่สร่าง ยามห่างกัน... .......................สวัสดีครับ................
28 พฤษภาคม 2547 08:23 น. - comment id 275751
คุณส่องหล้า .. ขอบคุณมากค่ะ ลมการเมืองเป่าตลบท่วมเมืองขณะนี้ นอกจากลมปากที่พ่นพิษใส่กัน ยังมีเศษกากเล็ดรอดออกมาด้วย ชะตากรรมของผู้อยู่ในอารักขาของลมเมือง ก็เหมือนฟ้า-ฝนตอนนี้แหล่ะค่ะ เดี๋ยววูบไปก็วูบมา ... ระลึกถึงนะคะ หายไปนานเลย อัลมิตราทำการบ้าน ใต้ต้นกร่าง ส่งลุงเวทย์แต่ทว่า ยังเขียนได้ไม่ถูกใจ (ทั้งคนเขียน และคนตรวจ) .. ก็ทำนองเดียวกับที่คุณเขียนมาค่ะ เป็นเรื่องของความกร่างของคนมีอำนาจในมือ จะพยายามเขียนให้จบแล้วจะนำมาฝากนะคะ คุณที่รักของฉัน .. ขอบคุณมากค่ะ ..ไม่สร่าง ยามห่างกัน ...
30 พฤษภาคม 2547 01:59 น. - comment id 276691
แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอตัวไปส่องที่อื่น ๆ ก่อนนะคะ
30 พฤษภาคม 2547 10:59 น. - comment id 276807
ขอบคุณค่ะ ศิษย์พี่รสา
1 มิถุนายน 2547 21:22 น. - comment id 278464
พี่อัลคะ จ๋าเรียนที่ทับแก้วค่ะ ไม่ใช่ศาลายา ค่ะ
2 มิถุนายน 2547 23:22 น. - comment id 279122
ท่องๆๆๆๆ ทับแก้ว .. ไว้พี่อัลฯถ้าไปหาคุณพ่อ แล้วจะบอกน้องดินสอนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
