๏ ๏น้ำคำ..น้ำใจ ๏ ๏

tiki

        ๏   ๏น้ำคำ..น้ำใจ   ๏   ๏
   
   ๏  บุษบามาคลี่เคล้า..........คะนึง
ผึ้งภู่ภมรหึง...........................กระชั้น
ดูดกินด่ำใจถึง.......................โอนอ่อน..เอนแม่
เพียงพร่ำพากย์วากย์คั้น.......ขับคล้อเคียงครา  ๚  
     ๏     น้ำคำเอ๋ยเคยพร่ำร่ำน้ำใจ
ฟังสดใสกว่าใดให้หวนหา
เสียงเซาะซ่านปานใดจำติดตรา
ทุ้มนุ่มกว่าเสียงใครเคยได้ยิน  ๚ 
       ๏      วจีวาทย์บาดลึกผนึกแนบ
ราวอิงแอบอกอุ่นละมุนกลิ่น
คำนุ่มนั้นคอยประโลมโน้มดวงจินต์
ให้ลืมสิ้นทุกข์ระทมเคยขมมา  ๚ 
       
       ๏     ทุกพจน์พร่างบอกทางสว่างสงบ
เสียงที่สบโสตนั้นแจงนุ่มกว่า
เธอแจงทางวางธรรมค้ำชีวา
ฝากเสียงมาทางสายให้ได้ฟัง  ๚ 
        ๏     เรียมรำลึกค่ำเช้า...............เคยยิน
วากย์นุ่มกว่าเสียงอินทร์....................กล่อมเจ้า
หนใดเนื่องในถวิล...........................คำศัพท์.....พร้องฤา
ใจฝากข้ามน้ำเว้า..............................ว่าเวิ้งวังวน  ๚ะ๛-    
ในวันรำลึกน้ำเสียงแห่งถ้อยคำปลอบประโลมจากใครคนหนึ่ง....
วันที่ใจซึ้ง....กับธรรม...อันเธอเพียรสรรค์ฝากใจ
ขอบคุณ ทุกถ้อยคำ ทุกนาที ทุกเวลาที่ให้....
น้ำเสียงอบอุ่นนั้น...จับใจ....ฉันไม่เคยลืม
ทิกิ_tiki
   ๏   ๏น้ำคำ..น้ำใจ   ๏   ๏