ขบวนรถแกว่งไกวใจเริงรื่น แสนสดชื่นลมเย็นเห็นว่าสาย แม่ถามว่าหิวหรือยังนั่งวุ่นวาย ดับกระหายให้สิ้นน้ำรินมา เอ๊ะ! นั่นลุงตำรวจมาตรวจตั๋ว แม่ก็กลั้วหัวเราะเจาะจงหา ตั๋วรถไฟจากถุงลุงตรวจลา และบอกว่าเข้าใจผิดที่คิดไป เครื่องแบบสีเดียวกันขยันเปรียบ ถูกระเบียบองค์กรย้อนสมัย ต่างกันที่เครื่องหมายหลากหลายนัย เรียนรู้ไปเก็บครบประสบการณ์ รถไฟจอดอยู่นานบ้านพาชี เวลามีค้าขายหลายอาหาร ข้าวเหนียวหมูไก่ย่างชูข้างชาน* เรียกร้องขานให้ซื้อเหมือนตื้อเลย ตะกร้าหวายมองเมียงเสบียงพร้อม ช้อนกับส้อมเตรียมแลแม่เฉลย หิวเมื่อไรซักถามน่ะทรามเชย แม่จะเผยเมนูให้รู้กัน รถแล่นผ่านพระนครศรีอยุธยา ท้องทุ่งนาฟ้ากว้างสร้างสวรรค์ แหล่งกำเนิดข้าวปลาสารพัน รวงประชันแกว่งไกวตามสายลม เพลินทิวทัศน์ริมทางกระจ่างนัก เกิดความรักในแดนดินถิ่นงามสม ธรรมชาติรอบตัวมัวชื่นชม อภิรมย์นักหนาข้าฯ จดจำ ท้องเริ่มร้องจ๊อกจ๊อกบอกกับแม่ หิวแน่แน่คราวนี้มิมีขำ จัดเตรียมในทันทีมิขาดคำ ข้าวผัดนำยื่นแบ่งแตงกวาตาม เอร็ดอร่อยข้าวกล่องสองแม่ลูก รสชาดถูกปากนักขยักถาม ผลไม้มีส้มขนมตาม ท้องแทบหลามอิ่มเอมแสนเปรมปรีด์ แสงแดดจ้าแยงตาทำท่าง่วง เวลาล่วงเที่ยงกว่าหันหาที่ ขอพักผ่อนสายตาหยุดพาที ตื่นอีกทีที่หมายบ้ายยายเอย...
กุ้งหนามแดง 6 มิ.ย. 2547 11:29 น. - ID 54833 
909
7
0
6 มิถุนายน 2547 11:31 น. - comment id 280886
เกือบถึงบ้ายยายแล้ว ...คร่อก..ฟี้.. ..
6 มิถุนายน 2547 12:43 น. - comment id 280932
วันนี้..วันดี...มีโอกาส..มาบ้านกุ้งหนามแดง.. เขียนได้ดีจัง...นึกภาพออกเลย.. ตอนเด็ก ๆ...นั่งรถไฟ..ไปกับพ่อและแม่บ่อย ๆ....สนุกดี..เราเองก็ชอบ... ชอบงานนี้น่ะ...เดี่ยวเก็บไว้..อ่านในหน้าส่วนตัวแล้วกัน... อยากจะแวะมาอ่านบ่อย ๆ... แต่ไม่ค่อยมีเวลา... นาน ๆ มาที..ไม่ว่ากันน่ะ..
6 มิถุนายน 2547 14:25 น. - comment id 280986
เป็นเด็กอะไร..จำแม่น จำได้ไปหมด...แม้กระทั่งความรู้สึกตัวเองในเวลานั้น... เขียนดีนะ..สวัสดีครับ..
6 มิถุนายน 2547 14:29 น. - comment id 280988
ตอนโน้น ...นานมาแล้วค่ะ บ้านยายอยู่ปากช่อง เป็นร้านขายเครื่องครัวถ้วยชามประมาณนี้ .. เวลาจะไปบ้านยาย ก็ไปโดยรถไฟ สนุกมากๆเลยค่ะ ทานขนมตลอดทาง ขากลับยายจะจัดผลไม้มาให้เป็นเข่งเลย เพราะว่าลุงค้าขายพืชไร่ด้วย .. ข้าวโพดสวิสซ์งี้ หอม อร่อย .. จังค่ะ
6 มิถุนายน 2547 15:38 น. - comment id 281024
หน้าส่วนตัว
แต่งได้ดีครับ จะอ่านตอน 4 อีกนะเพราะยังไม่ถึงบ้านยายเลยจ้า อัลฯบอกว่ายายเขาอยู่ปากช่องแล้วบ้าน กุ้งฯ ล่ะต่อด้วยนะครับ คอยติดตามเสมอแหละ
แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2547 16:12 น. - comment id 281037
ได้กินอิ่มนอนหลับไปกับเพื่อน มิแชเชือนเรื่องอาหารยังทานไหว ข้าวเหนียวหมูหรืออะไรไม่สนใจ เพราะยังไงกินได้ในตลอดทาง *-*ทานได้ตลอดทางไม่หลับค่ะ อิอิ เกือบถึงแล้วหรือค่ะ ยังไม่อิ่มเลยค่ะ อิอิ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
7 มิถุนายน 2547 11:47 น. - comment id 281365
ตอบกลับค่ะ: คุณภูตะวัน ตะวันรอน: ยินดีค่ะ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับการบันทึกไว้ในบ้านคุณภูตะวัน.. ขอบคุณที่แวะมาน่ะค่ะ ... ...................................................................... คุณคนจำแลง: ความทรงจำที่ดี ก็นำเก็บไว้ค่ะ...เป็นเด็กธรรมดาค่ะ...แก้มป่อง..ตาโต..ช่างซักถาม.. ...................................................................... คุณอัลมิตรา: บ้านปู่ย่า ตายาย อยู่ต่างจังหวัดเหมือนกันเลย.. ไว้แวะไปเที่ยวกันน่ะค่ะ.. ....................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: เฉลยตอนที่สี่ อย่าลืมติดตามน่ะ เพื่อนรัก ...................................................................... คุณผู้หญิงไร้เงา: เพลินทิวทัศน์น่ะค่ะ ไม่ค่อยทาน มัวแต่ตื่นเต้นน่ะค่ะ ติดตามตอนสี่น่ะค่ะ ... ........................................................................ ..
8 มิถุนายน 2547 17:30 น. - comment id 281973
อิอิ ชอบจัง ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน ไปอ่านตอน 4 ต่อก่อนนะคะ .........................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
