จากที่เคยผูกพันในวันก่อน ทุกเวลาหนาวร้อนเคยห่วงหา เคยห่วงใยเมื่อยามอยู่ไกลตา เคยซาบซึ้งพึ่งพายามลำเค็ญ แต่วันนี้มีบางอย่างที่เจ็บปวด เธอซ่อนลวดหนามร้ายไว้แฝงเร้น ซุกมีดรอเชือดอย่างเลือดเย็น หากว่าเผลอมองไม่เห็นก็คงตาย จะตัดพ้อต่อว่าคงหน้าซื่อ จะให้รับนั้นหรือคงอย่าหมาย ด้วยว่าคดตั้งแต่ต้นจนจรดปลาย คงยากเกินจะดัดได้ด้วยกำลัง ขออโหสิกรรมที่เกิดก่อ จะขอหยุดขอพอกับความหลัง เมื่อใจจริงถูกเปลี่ยนเป็นชิงชัง ก็อย่าฉุดอย่ารั้ง.. พอฉันพอ
หมอกจาง 17 มิ.ย. 2547 14:45 น. - ID 55433 
1333
4
0
17 มิถุนายน 2547 17:16 น. - comment id 286257
เจ็บปวดกับคืนวันในครั้งก่อน หนาวร้อนยังสะท้านไม่ห่างหาย บาดแผลร้าวลึกไม่นึกคลาย อย่าหมายว่าจะลืม...ชั่วคืนวัน
17 มิถุนายน 2547 18:23 น. - comment id 286293
ไม่ขอยื้อรื้อรักที่พักไว้ หากว่าเธอหมดใจไปจากฉัน พอแล้วพอไม่ขอต่อขอพอกัน จบเสียทีความสัมพันธ์ที่บั่นทอน *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
17 มิถุนายน 2547 22:41 น. - comment id 286402
เพราะรักยังฝังจัย จึงไม่อาจลืมเทอได้ เพราะรักแบบงมงาย จึงทำร้ายหัวจัยเรา ไม่อยากเปงฝ่ายเจ็บกว่า เพราะต้องใช้เวลากว่าจาทำจัยได้ ไม่อยากจารักแบบงมงาย อยากรักง่ายๆแบบที่เทอทำ ***แวะมาหั้ยกำลังใจครับ***
17 มิถุนายน 2547 23:41 น. - comment id 286462
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^......ไพเราะแบบเจ็บนิดๆ.. ....^*^
งานนี้แนทตี้มะเกี่ยวนะคะ อิอิ
ฝีมือไม่ตกเลยนะนี่หมอกจาง..
^*^...................^___^...................^*^
18 มิถุนายน 2547 15:22 น. - comment id 286620
ขอบคุณครับ.. วันนี้มีกะลังใจหลายคน.. :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด