ในความอ้างว้างเดียวดาย คนเราจะมีเวลาคิดมากมาย ตรึกตรองในเรื่องหลากหลาย ครุ่นคิดยาว.....................นาน มากกว่าตอนที่อยู่ท่ามกลางผู้คนเสียอีก การวัดความยาวนานของห้วงเวลา จะใช้มาตราอื่นนอกเหนือไปจาก วินาที นาทีและชั่วโมงของนาฬิกา หรือวัน เดือน ปีของปฏิทิน ทุกลมหายใจเข้าออกล้วนมีความหมาย และช่างเนิ่นนานเหลือคณานับ ทุกครั้งที่ถอนหายใจหนักหนัก ราวกับจักรวาลหยุดนิ่งไปด้วย ในห้วงเวลาแสนบรมค่านี้ ผู้คนของอดีตกาลล้วนตระหนัก การปลีกวิเวกจึงเป็นมรรคาแห่งความเข้าใจ เข้าถึง เพื่อสู่การบรรลุในความจริง โลกเปลี่ยนแปลงไปมาก ไม่ว่าคุณจะอยู่ ณ ที่ใด สัญญาณร่ำร้องเรียกหาคุณ ครอบคลุมเครือข่ายโยงใยไปทั่ว ผู้คนยุคใหม่จึงประหวั่นพรั่นพรึง ต่อการต้องอยู่โดดเดี่ยว พวกเขาจึงไม่มีเวลาให้ แม้แต่ต่อตนเอง
ปุถุซน 21 มิ.ย. 2547 12:41 น. - ID 55633 
872
3
0
21 มิถุนายน 2547 16:14 น. - comment id 287693
แวะมาอ่านบทกลอน ไพเราะดีครับ ความหมายดี จะคอยเป็นกำลังใจนะครับ
21 มิถุนายน 2547 22:44 น. - comment id 287862
เป็นสิ่งที่ถุกที่ควรในการวิเคราะห์ วิจัย ตนเอง ให้ถ่องแท้ ทุกขนะวัน ขอบคุณ คุณ ปุถุชน เขียนดีเช่นเดิมค่ะ
21 มิถุนายน 2547 22:45 น. - comment id 287864
ทุกขณะวัน นะคะ ขออถภัย เขียนผิดค่ะ ทิกิ_tiki
22 มิถุนายน 2547 09:54 น. - comment id 287999
มาอ่านครับ ช่างเขียนได้คม และไม่มีใครเหมือนจริง ๆ ลีลาการเขียนที่อิสระ แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิดต่าง ๆ มากมาย ชื่นชมจริง ๆ ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
