รั้น

ใบไม้

ด้วยอิสระแห่งความฝัน
จึงมั่นจึงรั้นจึงกล้า
ด้วยอิสระของวันเวลา
จึงเดินมาช้าช้าชะล่าใจ
คิดว่าการได้เรียนรู้ทุกข์
ด้วยตัวเองคือความสุขยิ่งใหญ่
ด้วยลำพังจะคว้าฝันอันแสนไกล
คำแนะนำใดใดไม่รับฟัง
ปิดหูปิดใจเดินมา
เดินดุ่มช้าช้าล่าความหวัง
ทุกสิ่งทุกอย่างคือลำพัง
โลกภายนอกปิดบัง  ปล่อยวาง
ขอบคุณวันเวลา.......
สอนฉันให้รู้ค่าสิ่งรอบข้าง
ได้รู้ว่าวิถีการดำเนินทาง
สิ่งต่างต่างต้องพึ่งพิงต้องพึ่งพา.				
comments powered by Disqus
  • คะน้า

    15 พฤศจิกายน 2544 10:10 น. - comment id 19483

    แล้วตอนนี้ยังดื้อและรั้นอยู่รึเปล่าล่ะคะ 
    เค้าเรียกว่าประสบการณ์ได้สอนให้เรียนรู้จริงมั๊ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน