วนาพาชื่น

แก้วประเสริฐ


       แว่วสำเนียงวิหคผกเหิรร้อง
กังวานก้องป่าเขาลำเนาผา
นกขมิ้นน้อยเกาะกิ่งอิงหน้ามา
ถ้อยเจรจาเอมเสนาะเพราะจับใจ

       บินหลาดงโกงคอคลอรับหา
ปลอดป่าพามาขานช่างสดใส
กิ่งไม้ไหวพระพายพัดระบัดใบ
ส่งเสียงให้ได้ยินระคนกัน

       ขุนทองนั้นเฝ้าไซร้เลนไรขน
แซงแซวหม่นบ่นจ้องมองร้องลั่น
โพระดกร้องโฮกโป๊กเสียงพลัน
กางเขนนั้นลอดไม้ใบงามตา

       ผีเสื้อเล่าเฝ้าโบยบินกลิ่นเกสร
บุบผาร่อนชูช่อล่อนาสา
ผึ้งน้อยเจ้าเคล้าคลึงเกสรมาลา
เสียงน้ำซ่าซ่าซ้องก้องลำธาร

       หุบผาเขาคีรีผ่านเลาะไหลล่อง
เป็นแนวช่องพฤกษามาประสาน
น้ำรินหลั่งพาพัดซัดกังวาน
เลาะหินลานรวมแก่งแอ่งน้ำไป

       ลมโชยพัดใบไม้ไปละลิ่ว
บ้างถูกปลิวสู่ลงตรงน้ำใส
ลอยล่องตามสายธารผ่านแนวไพร
หมุนวนไปผันผายหายสุดตา

       แสงแดดอ่อนสนธยาลาลับจาก
หมู่สัตว์หลากอำลาพาตามหา
ความมืดครึ้มแลเลือนเตือนเข้ามา
กาลเวลาเปลี่ยวร้างทางอารมณ์.

                    แก้วประเสริฐ.				
comments powered by Disqus
  • กิ่งอ้อกะกอไผ่

    13 กรกฎาคม 2547 14:01 น. - comment id 297653

    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_57177.php
    
    นกสีสวย  
    
    บทกลอนเพราะ
  • Robert TingNongNoi

    13 กรกฎาคม 2547 14:03 น. - comment id 297654

     
        กลอนไพเราะเข้าซึ้งถึงธรรมชาติมากครับ
    หลับตาเห็นภาพพนาฟ้าแสนหวาน
    นกกู่ขานทำนองเสนาะไพเราะหู
    สายลมเย็นพัดผ่านกายมาพร่ำพรู
    ยอดพธู..เจ้าไม่รู้..อยู่หนใด๚ะ๛
    
    size>
  • อัลมิตรา

    13 กรกฎาคม 2547 15:33 น. - comment id 297679

    เสียงกู่ขันกระชั้นแว่วจากแนวป่า
    โอ้บินหลา..เพื่อนเอยเคยสุขสันต์
    มาขับคลอพนอเคียงเยี่ยงก่อนกัน
    ขมิ้นนั้นจะมิหลงตรงคอนใคร
    
  • กุ้งหนามแดง

    13 กรกฎาคม 2547 15:48 น. - comment id 297690

    ..เหงาดีน่ะ..
  • rain..

    13 กรกฎาคม 2547 19:08 น. - comment id 297765

    หายไปไหนตั้งนานคะ..
     เรน..  แวะมา..ขอบคุณ..พี่แก้วฯ ที่กรุณาแวะไป
     บ้านเรน ..นะคะ..
    
  • ราชิกา

    13 กรกฎาคม 2547 21:28 น. - comment id 297852

    แวะมาเยี่ยม..แฝดเพื่อน....สบายดีมั้ยคะ...
    
    เขียนกลอนธรรมชาติได้ดีจัง...มองเห็นภาพเลยค่ะ...ภาพนกสวยดี...ขออนุญาตเก็บไว้ได้มั้ยคะ..
    
    
  • เมกกะ

    13 กรกฎาคม 2547 22:50 น. - comment id 297904

    ขอบฟากฟ้าแผ่นดินฝันอันไกลโพ้น
    ทางโชกโชนบุกลุยล่าฝ่าขวากหนาม                                  
    ก้าวเหยียบย่างอย่างหาญกล้าจารึกนาม
    ไม่ครั่นคร้ามอันตรายย่างกรายมา
    
    แม้จุดหมายจักแสนไกลมิไหวหวั่น
    กีดขวางกั้นด้วยน้ำดินภูหินผา
    แทรกซึมทราบภาพฝันวันเวลา
    เหนื่อยอ่อนล้ากว่าจักสู้สู่ปลายทาง
    
    หลับตาลงกลางราตรีที่มืดมิด
    หยุดชีวิตกายพักผ่อนก่อนฟ้าสาง
    พลิกฝันเพิ่มเติมความหวังหลังเจือจาง
    ค่อยเสริมสร้างฟูมฟักฟื้นคืนเรี่ยวแรง
    
    เพราะดวงใจไม่เคยสิ้นกลิ่นชีวิต
    ถูกลิขิตดุจตะวันเฉิดฉายแสง
    สักวันหนึ่งการรอดอยู่คู่เปลี่ยนแปลง
    จักพลิกแพลงสู่โพ้นฟ้าเกินกว่าไกล...   
    
    ...หลับฝันดีครับ  
    
    เมกกะ...ผู้ชายอารมณ์ดี
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 กรกฎาคม 2547 23:51 น. - comment id 297958

    ได้เดินท่องตามชายป่าพนาสันต์
    ช่างทำให้ตัวฉันสุขสดใส
    เพราะแสนมีนกร้องก้องพกไพร
    ทุกอย่างไซร้ดูอะไรก็สวยงาม
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ผู้เฒ่า

    14 กรกฎาคม 2547 00:31 น. - comment id 297978

    เรื่องนี้คุณเขียนดี..มีอยู่บางจุดเท่านั้น ที่อ่านแล้วสะดุด..พยายามอีกนิดครับ.คุณมาได้ไกลแล้ว...สวัสดีครับ..
  • First_January

    14 กรกฎาคม 2547 16:37 น. - comment id 298284

    แวะมาทักทายคับ
    
    ^_____^
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:11 น. - comment id 298952

    คุณ  กิ่งอ้อกะกอไผ่
    
                  ขอบคุณมากครับ
    
                       แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:13 น. - comment id 298953

    คุณ  Robert TingNongNoi
    
                ขอบใจมากจ้าที่มาเยือนเสมอๆนะ ซึ้งใจจ้า
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:14 น. - comment id 298955

    ขอบใจยอดหญิงมาเลยครับ กลอนไพเราะจับใจจริงๆนะ  นี่แหละหนาทำอะไรๆก็ดีไปหมดนะ
                      แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:15 น. - comment id 298956

    คุณ  กุ้งหนามแดง
    
             จริงๆด้วยเหงาๆๆๆๆๆๆมากจริงๆดั่งเพื่อนรักกล่าวนั่นแหละ
                      แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:18 น. - comment id 298960

    คุณ  rain
    
              ระยะนี้สุขภาพไม่ค่อยจะดี   เลยมาไม่ไม่มามั่งนะ  แต่คิดถึงทุกๆคนอยู่เสมอ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:21 น. - comment id 298962

    คุณ  ราชิกา
    
               แฝดเพื่อนที่รัก  ของเพื่อนนั้นจะเอาอะไรก็ได้จ้าตามสบายนะ   อย่างไรมาเยี่ยมเพื่อนด้วยนะ รักเพื่อนเสมอ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:23 น. - comment id 298965

    คุณ  เมกกะ
    
               ขอบใจมากนะเมก  ที่มาเยี่ยมอยู่เสมอกลอนที่เอามาให้อ่านช่างไพเราะซาบซึ้งจริงๆ  ขอให้หลับฝันดี เช่นเดียวกันนะ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:25 น. - comment id 298967

    คุณ  ท่านผู้หญิงไร้เงา
    
               ขอบคุณมากครับ  กลอนคุณก็แต่งดีครับระยะนี้ผมสุขภาพไม่ค่อยจะดีเลยห่างหายบ้าง ขอโทษที่ไม่ตอบเป็นกลอนนะครับ   แต่ระลึกเสมอครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
    
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:28 น. - comment id 298968

    เรียน  ท่านผู้เฒ่า
    
                 เป็นความกรุณาอย่างยิ่งครับ ผมจะจดจำไว้แก้ไขในคำเตือนของท่านครับ  หวังอย่างยิ่งว่าท่านคงจะกรุณาแวะมาเยือนและให้ข้อคิดเห็นอันดีงามของท่านด้วยนะครับ ขอบคุณมาก
    
                               แก้วประเสริฐ
    .
  • แก้วประเสริฐ

    15 กรกฎาคม 2547 16:29 น. - comment id 298970

    คุณ  First January
    
            ขอบใจมากครับ   เวปฯคุณว่างๆจะแวะไปอีกนะครับ
    
                                แก้วประเสริฐ.
  • งิ้มค่ะ

    18 กรกฎาคม 2547 12:54 น. - comment id 300393

    สวัสดีค่ะ งิ้มเองค่ะ แวะมาทักทายค่ะ งานยุ่งมากขอบคุณที่กรุณาส่งกลอนเพราะๆ ไปให้อ่านค่ะขอให้สุขภาพดีหายป่วยไข้ไวไวนะค๊ะ
  • งิ้มค่ะ

    18 กรกฎาคม 2547 12:55 น. - comment id 300395

    สวัสดีค่ะ งิ้มเองค่ะ แวะมาทักทายค่ะ งานยุ่งมากขอบคุณที่กรุณาส่งกลอนเพราะๆ ไปให้อ่านค่ะขอให้สุขภาพดีหายป่วยไข้ไวไวนะค๊ะ
  • งิ้มค่ะ

    18 กรกฎาคม 2547 12:56 น. - comment id 300397

    สวัสดีค่ะ งิ้มเองค่ะ แวะมาทักทายค่ะ งานยุ่งมากขอบคุณที่กรุณาส่งกลอนเพราะๆ ไปให้อ่านค่ะขอให้สุขภาพดีหายป่วยไข้ไวไวนะค๊ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน