..๏ อยากพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า ขี่เมฆาเกี่ยวรุ้งบนคุ้งสรวง เอื้อมเด็ดดอกดาริการะย้ายวง วางในห้วงแห่งใจที่ไหวเอน ซบจันทราต่างหมอนหนุนนอนฝัน แก้มแนบจันทร์นวลเจ้าหยอกเย้าเล่น ปล่อยโลกลอยละล่องไปไร้กฎเกณฑ์ ปลดหลักการหลีกเร้นเรื่องหลอกลวง มหรรณพจบสายสมุทรสิ้น จะเริงรินรื่นระลอกให้ใหญ่หลวง แล้วหยอกเอินแก่งเกาะออเซาะทรวง สดับท่วงทีท่าชลาลัย เพียงดื่มด่ำอมฤตสฤษฏ์รุ่ง ประดับปรุงปรัศนาอัชฌาสัย พักโลกร้อนนอนหนาวผะผ่าวไป มิวาดหวังสิ่งใดในชีวี๚ะ๛
อัลมิตรา 17 ก.ค. 2547 14:17 น. - ID 57478 
1296
13
0
17 กรกฎาคม 2547 15:00 น. - comment id 299851
พักร้อนไปนอนหนาว หนาวจนเบื่อแล้วก็พักหนาวไปนอนร้อนต่อ สองบทแรกมีเหตุผลแห่งความเพ้อฝันพอที่จะไม่ใช่คีตานะ แต่สองบทหลังมีสิทธิ์เพราะความหมายมันแปลกๆล่ะ
17 กรกฎาคม 2547 16:15 น. - comment id 299884
เป็นจินตานาการฝันที่ไพเราะจังค่ะ ..ขอพักร้อนตามไปด้วยคนสิคะ... ^_^ ........................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
17 กรกฎาคม 2547 16:37 น. - comment id 299894
หน้าส่วนตัว
กลอนไพเราะงดงามมากเลยครับ สวยทั้งถ้อยคำ
และ นัยยะแห่งจินตนาการของความฝันสดใสมาก
กลอนอ่านเผินๆ เหมือนมีความสุขสนุกสนานแต่
พอพินิจตีความจะพบว่ามันแฝงความเหงาอยู่ในใจ
มีอะไรไม่สบายใจหรือครับ ๚ะ๛
size>
17 กรกฎาคม 2547 17:55 น. - comment id 299928
คงอ้างว้าง นอนหนาว นับดาวฟ้า ถ้าไม่หา ยอดชู้ ตุนาหงัน พาฟันเฟื่อง เรืองรอง ผ่องโลกันตร์ หฤหรรษ ทิพย์สถาน พิมานแมน
17 กรกฎาคม 2547 18:04 น. - comment id 299936
เพราะดีค่ะ อยากพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า อยากพักตาพักกายให้แจ่มใส อยากพักร้อนตามทางบ้างเป็นไร อยากพักใจพักไว้ให้รื่นรมย์....
17 กรกฎาคม 2547 19:55 น. - comment id 300020
ขอแบกเป้ตามไปน่ะค่ะ...
17 กรกฎาคม 2547 21:47 น. - comment id 300069
จินตนาการ..สานฝัน..นั้นราวฟ้า อีกเมฆา..มาหนุน..อุ่นแก้มใส ระย้างาม..สายรุ้ง..สวยจับใจ อยากมีใคร..เคียงข้าง..ทางจินตนาการ ..........................................................
17 กรกฎาคม 2547 22:12 น. - comment id 300085
บนราวฟ้ามีเทวาชื่นชุมนุม แบ่งหลายกลุ่มเสาะหานางอัปสร เจอสาวงามหนุนจันทราซบหน้านอน เทวาอ้อนออเซาะหยอกเกาะทรวง.. อิอินึกว่าจะพ้นรึ...
17 กรกฎาคม 2547 22:31 น. - comment id 300093
ขอมาเยี่ยมดีกว่าไม่กล้าเขียน ชื่นชม...........ครับ
17 กรกฎาคม 2547 22:54 น. - comment id 300099
งามมากงานนี้ค่ะ สำหรับพี่พุด อยากไปธิเบต เนปาล อินเดีย ภูฏาณ แม่น้ำภาวนามหานทีคงคา อยากไปแบบลำบากแบกเป้ไป และไปกับคนที่รัก จะเหนื่อย จะหนาวยังไง หัวใจคงอบอุ่นละไมละมุนอย่างที่สุด สำหรับจิตวิญญาณเสมอเสมือน
18 กรกฎาคม 2547 02:48 น. - comment id 300200
อื้อ ............ *******************************************
18 กรกฎาคม 2547 11:53 น. - comment id 300361
อยากหลับลงสู่ห้วงฝัน มหรรณพ คงได้พบ แหล่งสวรรค์ ที่หรรษา มัดวงันทร์ หยอกเย้า เคล้าดารา หมู่เมฆา เป็นพรมพื้น ชื่นหัวใจ คงหายร้อน นอนเอนกาย ในนิมิต เทพสถิตย์ ถิ่นนั้น ฉันอยู่ไหน สรวงสวรรค์ ชั้นฟา หรืออย่างไร จะพักใจ ลืมโลกลวง ที่กลวงกลม @@@@@@@@@@@@@ ไปถึงชั้นไหนแล้วครับ มาแอบชื่นชมครีบ
18 กรกฎาคม 2547 15:52 น. - comment id 300484
ได้พักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า
ทั่วกายาหนาวสั่นสะท้านยิ่ง
ใจประหวั่นพรั่นพรึงขาดคนอิง
หากได้ผิงไฟรักเข้าแนบทรวง
ความหนาวเหน็บเจ็บกายคงจะหาย
ด้วยทั่วกายได้ซบอบอุ่นหญิง
ระวิงไว้สายใยให้พาดพิง
คงจะยิ่งพักผ่อนนอนหลายวัน.
แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 22:00 น. - comment id 300655
พี่ชาย ..เริ่มแรกอัลมิตราอยากให้เป็นคีตาจังค่ะ ขึ้นวรรคแรก อยากพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า ทีนี้ใครๆอ่านแล้วก็ขำกัน ใครๆที่พูดถึงคือ อาทิวา อานิรนาม ลุงราม แถมอานิรนามยังทำท่าประกอบเป็นจินตลีลาอีกต่างหาก กว่าจะได้มาแต่ละวรรค แก้แล้วแก้อีกไม่ได้ดั่งใจซะทีกค่ะ คุณลี่ ..มาสิ มาด้วยกัน คุณโรเบิร์ต ..:) คนที่อยากหนีสภาพความเป็นจริง แล้วล่องลอยไปตามจินตนาการ ล้วนแล้วเกิดจากความเหงาทั้งสิ้น ค่ะ คุณชัยชนะ .. บนราวฟ้าฤๅจะหนาวปวดร้าวหรือ หากคิดยื้อสุขใดเพื่อใจสรร ณ สวรรค์ม่านเมฆเฉกอนันต์ ก็มิกั้นจินตนาการที่ขานไป คุณลอยไปในสายลม .. อยากพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า แอบอุรากับคนหนึ่งซึ่งฝันใฝ่ ตามลำพังห่างโลกวิโยคไกล มีเพียงใจที่ผูกพันกันสองคน คุณกุ้ง .. ถ้างั้น บินไปด้วยกันเลยค่ะ คุณฟ้าใหม่ .. (ติดไว้ก่อนค่ะ ) คุณเมจิค .. จินตนาการอาจไกลไปไม่ถึง อาจยื้อดึงเป็นจริงอิงตามฝัน อยากพักร้อนนอนหนาวเรารำพัน แต่กระนั้นยังประหม่ามิกล้าลอง คุณฤกษ์ ...เอ ! หยอกเกาะทรวง .. 555 ขำ คุณSandsun .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพุดพัดชา .. ขอบคุณมากค่ะ ไอซ์ ..เฮ้ อะไรอื้อ น่ะ คุณเรไร .. ยังไม่ถึงชั้นใดในม่านฝัน ตกเตียงพลันเลยตื่นฟื้นความไข ที่พักร้อนนอนหนาว เฮ้อ !เศร้าใจ แค่ฝันไปไม่มีจริงที่อิงความ คุณแก้วประเสริฐ .. คงลำพังที่ภวังค์บนความเหงา คงลำพังที่เศร้าเปล่าเปลี่ยวจิต คงลำพังที่มีใจใฝ่นิมิตร คงลำพังที่ลิขิตคิดไปเอง
19 กรกฎาคม 2547 03:25 น. - comment id 300750
สวัสดีจ้ะหนูอัลมิตรา ฟังคุณ ส ว่าเลยหันมาลองตีความดู..บทสุดท้ายอันเป็นบทสรุปน่าจะบอกความหมายทั้งสำนวนได้ว่า เพียงได้ฝันจากสามบทแรก มาผ่อนปรนปัญหาต่าง ๆ ที่สุมใจอยู่ ก็ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว..ไม่รู้ใช่อย่างนี้หรือเปล่านะ (เดาเอา)
19 กรกฎาคม 2547 08:15 น. - comment id 300794
เพียงดื่มด่ำอมฤตสฤษฏ์รุ่ง ประดับปรุงปรัศนาอัชฌาสัย พักโลกร้อนนอนหนาวผะผ่าวไป มิวาดหวังสิ่งใดในชีวี ๚ะ๛ ใช่แล้วค่ะ ลุง .. เดาใจได้ถูกเป๊ะเลยค่ะ สามบทแรกเป็นความเพ้อฝันที่ไม่มีทางเป็นจริงได้หรอก แต่อัลมิตรายังขำนะคะ เมื่อนึกถึงท่าทางของอานิรนามที่แสดงลีลาประกอบกลอนชุดนี้ ลุงรามนอนดึกจัง เป็นอะไรหรือเปล่า คิดถึงใครอยู่เหรอ ?
19 กรกฎาคม 2547 16:48 น. - comment id 301154
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
19 กรกฎาคม 2547 17:44 น. - comment id 301193
ขอบคุณมากค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
