หุบเขานั้น ช่างดูโดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยว และเหงาเศร้า สายหมอกนั้นเล่า ห่อหุ้มและโอบอุ้มไปด้วย ความอ้างว้าง ร้างและไร้ ความรัก ความทรงจำ ลางเลือน พัดผ่านไป ดุจเดียวกับสายลมนั้น แผ่นดินที่กว้าง แคบลงเมื่อก้าวย่างลงไป รอยเท้าของเธอ และของใครใครที่เคยย่ำ ในไม่ช้าจะถูกฝนสาดซัดจางหาย ฤ ไม่ลมก็จะหอบเอาผุยผง และฝุ่นกลบฝังเอาไว้ ท่ามกลางลมหายใจของธรรมชาติ มีลมหายใจของเธอและของใครใครปะปนอยู่ แต่ลมหายใจของฉัน..ห่อหุ้มโลกไว้ทั้งใบ
ปุถุซน 23 ก.ค. 2547 17:57 น. - ID 57818 
713
1
0
23 กรกฎาคม 2547 20:07 น. - comment id 301828
มองทุกอย่างช่างว่างเปล่า ทั้งที่เรายังชิดใกล้ หมู่คนบนโลกน้อยใหญ่ แต่ทำไมเหมือนเราอยู่ไซร้ลำพัง *-*ความหมายดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
