คนเราเกิดมา ล้วนต้องเดิน ก้าวแรก... แม้อาจไม่มั่นคงนัก หกล้มคลุกคลาน เปื้อนฝุ่นดิน แต่นั่น! คือบทเรียนที่ไม่ต้องเรียน การรู้จักล้มบ้างเป็นสิ่งที่ดี เพราะเมื่อวันหนึ่งมาถึง อันเป็นวาระที่ต้องล้มพังพาบ ล้มไม่เป็นท่าหรือล้มอย่างมีท่า ก็อยู่ที่ว่าเราจะยังคงจดจำ...บทเรียนแรก ได้หรือเปล่าเท่านั้น...... บนถนนสายนั้น.. เราเลือกได้ที่จะเดินเอง หรือจะบังคับตัวเองให้เดิน มันอยู่ที่จิตวิญญาณของเราต่างหาก เราฟังไหมสิ่งที่มันร้องเรียกหา...
ปุถุซน 28 ส.ค. 2547 12:32 น. - ID 59861 
857
2
0
28 สิงหาคม 2547 15:20 น. - comment id 318121
งามมากครับกับปรัชญาที่เรียงร้อย ด้วยถ้อยที่กระชับชวนอ่าน เรื่องของที่ มาของตำนานของชัวิต ที่เราอยากที่ จะลิขิตเอง โดยไม่เคย...เกรงอุปสรรค์ แต่มันมักเป็นไปไม่ได้ เพราะมันต้อง เป็นตามพรหมลิขิต ที่ได้ถูกขีดทางมา ก้าวแรกไม่มั่นใจ..ก้าวใหม่ต้องมั่นคง ๚ะ๛ size>
28 สิงหาคม 2547 22:34 น. - comment id 318274
โดนแล้วหละ เก่งๆๆๆๆ จังเลยง่ะ
28 สิงหาคม 2547 23:50 น. - comment id 318328
อะจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
