ใช่ เรายังคงมีชีวิตอยู่ ณ ที่นี่ สถานที่ซึ่งความงามลือลั่นก้องโลก มหานครยิ่งใหญ่อลังการ ค่าที่พักโรงแรมหนึ่งคืนของเขา ประทังชีวิตเราไปหลายเดือน ผมขอร้องเถิด น้องสาวผมไม่สบาย ผมแค่อยากได้แอสไพรินให้เธอได้ทุเลา เธอตัวร้อนจัดทั้งที่อากาศหนาว ผมอ้อนวอนก็ได้ คุณอยากให้ผมทำอะไร แลกแอสไพรินสักสองเม็ดกับน้ำเปล่าสักขวด ชีวิตของผมกับน้องสาวคงจะรอดไปอีกวัน ผมกวาดสายตาไปทั่วเวิ้งถนน จากมุมซ้ายบนทางเดินกว้าง จรดอีกมุมหนึ่งของถนนที่ทอดยาว ผมตาลายเพราะการสัญจรของผู้คน หรือเป็นเพราะความหิวโหยในท้อง ผมเห็นสาวน้อยวิ่งเล่นอยู่ไม่ไกล อายุคงไล่เลี่ยกับน้องสาวแสนรักของผม เธอคงอยากมาวิ่งเล่นที่นี่กับผมและคุณ แต่ทำไมนะ เธอถึงทำสิ่งที่ผมต้องการไม่ได้ ภาพ Lost dreams II โดย Deviant a
ปุถุซน 30 ส.ค. 2547 16:06 น. - ID 60004 
1016
4
0
30 สิงหาคม 2547 16:42 น. - comment id 319373
อะค่ะ
30 สิงหาคม 2547 16:42 น. - comment id 319374
สักวันนะคะ สักวัน ฝันจะเป็นของคุณ
30 สิงหาคม 2547 17:06 น. - comment id 319389
งดงามมากครับ..ในทักษะของการสื่อ เรื่องความแตกต่างของชนชั้น มันเป็น ปัญหาของสังคม คงพึ่งได้ด้วยผลบุญ ที่ทำมา กินใจและให้ความหมายมาก ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 319894
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 21:12 น. - comment id 320359
ความแตกต่างบนโลกใบใหญ่ กับคงมีไว้ในโลกใบนี้ บางครั้งกับบางคนในชีวี ก็ดูแล้วแสนดีเหลือกำลัง แต่บางคนที่ยากจนทนเปล่าเปลี่ยว ไม่มีใครแลเหลียวให้ความหวัง ทั้งที่เราก็คนคนเหมือนกัน นี่หละหนอโลกนั้นมันใหญ่เกิน *-*ความแตกต่างในโลกใบใหญ่มีเสมอค่ะ คุณเขียนได้ดีนะค่ะ สักวันฝันคงเป็นจริงก็ได้ค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
