เฝ้ามองเธอตั้งแต่หนักสักสามโล ยิ่งเธอโตยิ่งสิ้นเสียงความเดียงสา บางครั้งดูมีจริตชีวิตชีวา บ้างมายาวางท่าเป็นมานาน แม้การพูดยังต่างอย่างเคยฟัง เหมือนเมื่อครั้งยังเด็กนักทักเสียงหวาน พอเติบใหญ่ได้มีวิวัฒนาการ เริ่มจัดจ้านด่าได้ไม่ซ้ำรอย พฤติกรรมเปลี่ยนตามวัยเปลี่ยนไปมาก ฉันเลยอยากให้เท้าเจ้าเท่าฝาหอย อยากรับคืนความบริสุทธิ์ดุจเด็กน้อย ที่เลื่อนลอยเพราะเวลาพาจากไป
เพียงพลิ้ว 2 ก.ย. 2547 12:18 น. - ID 60214 
1505
13
0
2 กันยายน 2547 12:29 น. - comment id 321846
มนต์มาเยี่ยมกานต์เป็นคนแรกเลยนะเนี่ย ได้เวลากินเข้าแล้ว อย่าไปทานข้าวล่ะเพื่อนรัก มนต์ รักนะ
2 กันยายน 2547 12:30 น. - comment id 321849
จริงอย่างที่คุณกานต์ว่าเลยค่ะ ยิ่งโต .. หน้ากาก .. และหัวโขน .. ยิ่งเยอะตามไปด้วย แก้ม .. แวะมาทักทายนะคะ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
2 กันยายน 2547 12:46 น. - comment id 321869
สื่อออกมาได้ซึ้ง และงดงามมากครับ ชีวิตตอนเป็นเด็ก มันเป็นเกล็ดชีวิตที่ ทุกคนอยากหวลกลับเพราะความประ ทับใจ แต่มันเป็นไปไม่ได้ครับ ๚ะ๛ size>
2 กันยายน 2547 12:46 น. - comment id 321870
หน้าส่วนตัว
ช่างน่ารักทักแจ้วดูแล้วชอบ
ก็ทักตอบเจ้าทารกไม่วกหนี
แต่ต่อมาเนิ่นกาลจวบนานปี
สังคมนี้ก็บ่มค่าปัญญาเธอ
ให้พูดจาเปลี่ยนไปหลบในจิต
เก็บความคิดดีความงามเสมอ
เก็บลงสู้บึ้งใจมิให้เจอ
เหลือแต่รอยเลวเลอะเลอ..ละเมอตรม
เขียนได้ดีมากค่ะ
2 กันยายน 2547 12:54 น. - comment id 321879
หน้ากากมันมีอยู่ทั่วไปในทุก ๆ สังคมค่ะ อย่าไปยึดติดกับอะไรให้มาก เราก็จะสบายใจเองค่ะ........เขียนดีจริงค่ะ
2 กันยายน 2547 13:12 น. - comment id 321899
เด็กก็เหมือนผ้าขาว การเลี้ยงดูอบรมสิ่งแวดล้อม ก็เหมือนสีที่สาดเข้าไป เราเลือกที่จะสาดสีได้ถ้าตั้งใจทำ เอ ว่าแต่ว่า ลูกใครล่ะ อิอิ
2 กันยายน 2547 16:43 น. - comment id 322064
ชอบตรงสื่อออกมาได้ชัดเจนไม่ต้องแปลมาก อย่างนี้ซิถือว่ามีคุณค่า ชื่นชมครับ
2 กันยายน 2547 17:19 น. - comment id 322093
ถึงทุกคนที่มาเยี่ยมทักทาย ก็เข้าใจค่ะว่าสังคมทุกวันนี้เป็นอย่างไร แต่อดเสียดายไม่ได้สักที เห็นเด็ก(หนุ่ม)ทีไรใจเต้นทุกที
2 กันยายน 2547 17:54 น. - comment id 322112
วิวัฒนาการของหัวใจ ห้องแรกซ้ายหายใจเข้ารัก ห้องบนซ้ายรับเอารักแน่นหนัก ห้งบนขวาต่อช่วงรักไว้เต้มอุรา แต่ถ้าว่าหายใจออกอยากบอกว่าคิดถึงเธอ ใครรู้เรื่องระบบหายใจ โปรดแก้ไขความให้ด้วยแล้วกัน ทักทาย อ่านแล้วอยากต่อจ้า
2 กันยายน 2547 18:49 น. - comment id 322153
ทำใจเถอะนะจ๊ะ เป็นไปไม่ได้หรอก จงชื่นชมตอนที่เขาเป็นเด็กให้พอก็แล้วกันนะ
2 กันยายน 2547 20:55 น. - comment id 322259
ไพเราะ.. มากเลยคะ... เขียน..ความหมาย ได้ ..ดีด้วยดิคะ...
2 กันยายน 2547 23:24 น. - comment id 322413
ยิ่งโตใหญ่ยิ่งไร้ใจเอื้อเฟื้อ ทุกอย่าเบื่อไม่ค่อยเชื่อในคำสอน พ่อแม่ให้ทำงานให้ร้าวรอน ลูกมัวเอาแต่นอนไม่สนใจ *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะคะ*-*
3 กันยายน 2547 06:34 น. - comment id 322559
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 10:37 น. - comment id 322766
สวัสดีครับคุณ เพียงพลิ้ว จิ๊จิ๊ เลี้ยงต้อยหร๋อตะเอง คุก คุก นะครับบบบบบ จิ๊จิ๊ ความผูกพัน ความห่วงใย ความเข้าใจ ความห่วงหา ความคิดถึง และวันเวลา นำพารัก..มั่นคงตลอดไป +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
3 กันยายน 2547 20:31 น. - comment id 323307
มาเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ .... กลอนเพราะจังเลยค่ะ อยากแต่งให้เพราะแบบนี้จัง ฮิๆๆๆๆ ไปก่อนน๊าๆๆๆๆๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
