หมิ่นจรคลานขอ

ปุถุซน

เพียงเพราะความโซหิวโหย 
เพียงเพราะไม่มีอันจะกิน 
เพียงเพราะความยากจนข้นแค้น 
ยอมหมอบลงลดค่าตนเยี่ยงสี่ขา 
งานนี้ฉันไม่เกี่ยวอะไรเลย 
ไม่อยากได้หรอกเศษเหรียญที่ทิ้งมา 
โลหะพวกนั้นหากฉันขยอกกลืนเข้าไปได้ 
มันคงหนักกระเพาะฉัน..................เปล่าเปล่า				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    8 กันยายน 2547 14:57 น. - comment id 326987

     
    เขียนเปรียบเทียบ...ได้สะใจ 
    ในค่าความเป็นมนุษย์  ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • จ๋า

    8 กันยายน 2547 17:56 น. - comment id 327108

    รูปนี้จ๋ามีโปสการ์ดด้วยนะคะพี่เช

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน