หน้าส่วนตัว
....................................................................................
เหนื่อยเหลือเกิน...เหนื่อยใจ...ในที่นี้
เหนื่อยตรงที่...หัวใจ...ไช่ที่ไหน
ไม่ได้เหนื่อย...ที่กาย...แต่เหนื่อยใจ
ก็มันเหนื่อย...จะทำไงดี...หล่ะเนี่ย
จะไปหา...เพื่อนเที่ยว...มันไม่ว่าง
จะเดินไป...ตามทาง...จนอ่อนเปลี้ย
ฝนดันตก...ลงมาอีก...อารมณ์เสีย
ก็อ่อนเพลีย...งั้นก็นอน...ก็แล้วกัน
นอนจนอน...ไม่ได้นอน...นอนไม่ได้
เพราะอะไร...เสียงดังมาก...เริ่มหุนหัน
ไอ้ข้างบ้าน...ตีฆ้อนตอก...พัลวัน
ก็พวกมัน...ดันมาซ่อม...ฝาประตู
อ่านหนังสือ...ก็อ่าน....ไม่รู้เรื่อง
อารมณ์เคือง...ขุ่นข้น...จนออกหู
ว่าจะดู...ทีวี...ไม่ได้ดู
ว่าจะอยู่...เฉยเฉย...ก็ไม่ทำ
จนสุดท้าย...ได้มานั่ง...เขียนกลอนเล่น
เขียนกลอนเป็น...เขียนไป...ให้มันขำ
เขียนไปมา...เขียนแล้ว...ก็คอยย้ำ
อารมณ์นำ...พาไป...ไร้จุดหมาย
พอเขียนจบ...สบายใจ...ไม่เหนื่อยยาก
ไม่ลำบาก...ไม่เป็นทุกข์...สุขก็ฉาย
รู้แบบนี้...เขียนนานแล้ว...คงสบาย
ก็ได้กลาย...เป็นบทกลอน...บทนี้เอย
.................................................................................................
สายน้ำสีเงิน 12 ก.ย. 2547 10:02 น. - ID 61111 
1039
4
0
12 กันยายน 2547 10:47 น. - comment id 329514
เขียนได้น่ารักครับ ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 14:01 น. - comment id 329592
อ่านกลอนแล้วไม่เหนื่อยเลยค่ะอิอิอิมาแวะทักทายค่ะ
12 กันยายน 2547 14:39 น. - comment id 329641
เขียนได้ดีมากเลยครับ อิอิ เหนื่อยมั้ย? เมกไม่เหนื่อยนะ เมกคิดว่า สิ่งเหล่ามันเป็นบททดสอบความแกร่งของคน ถ้าเราผ่านเรื่องเหล่านี้ไม่ได้ เราต้องศึกษาเรียนรู้ หาวิธีที่ จะผ่านอุปสรรคเหล่านี้ต่อไป อุปสรรค สร้างคนให้แกร่งกล้าเสมอครับ
12 กันยายน 2547 21:47 น. - comment id 329924
อืม ดีจังเลยค่ะ กลอนช่วยระบายอารมณ์ได้ดีนะคะ ว่าง ๆ มาเขียนบ่อย ๆ ก็ได้ค่ะ จะคอยอ่าน อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ
13 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 330132
สวัสดีครับ.............
เข้ามาอ่ากลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี
ตื่นแต่เช้าลืมตาขึ้นมาแจม
เช้าวันนี้หน้าชะแล่มจิตแจ่มใส
เข้ามาอ่านข้อความจากข้างใน
ส่งดวงใจและคำเป็นกำลัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด