.. ชายคนหนึ่งขับรถม้ามาถึงสระ สัมภาระมากมายกระหายหิว จอดรถไว้บนเนินเดินตัวปลิว แล้วตรงลิ่วลงท่าไม่ช้าเลย (๑๒๖) ท้าวสักกะองค์อินทร์ครองถิ่นสรวง คิดหนักหน่วงปัญญาเลิศควรเปิดเผย ภูมิปัญญามโหสถปรากฎเอย ไม่เฉยเมยเสด็จลงตรงศาลา (๑๒๗) ทรงแปลงองค์ลงขับประทับรถ พระยิ่งยศขับเคลื่อนเลื่อนถลา เจ้าของยินฝีเท้าเจ้าอาชา ตะโกนมายับยั้งเห็นหลังไว (๑๒๘) ออกวิ่งตามมาถึงจึงถามว่า ขโมยรถของข้าจะไปไหน พระอินทร์แกล้งหน้าเหลอเธอพูดไร รถของใครโปรดตรองนี่ของเรา (๑๒๙) เราขับมาอยู่ดีชวนวิวาท หมิ่นประมาทว่าเป็นโจรตะโกนเหมา เที่ยวแย่งยื้อถือสิทธิ์ติดตามเอา เสียแรงเปล่าเข้าใจให้เลิกกัน (๑๓๐) เจ้าของรถยกเหตุผลจนเหนื่อยอ่อน แม้วิงวอนแทบแย่มิแปรผัน จึงเป็นความเกินเลี่ยงรถเพียงคัน เห็นดังนั้นประชาชนคนพื้นเพ (๑๓๑) จึงแนะนำให้หามโหสถ เรื่องจะหมดรู้ได้ไม่หันเห หนึ่งคนจริงหนึ่งคนปดคดเกเร ทั้งหมดเร่เข้าไปให้ว่าความ (๑๓๒) มโหสถเห็นสิ้นอินทร์มนุษย์ จิตพิสุทธิ์ปิดไว้ไม่นึกหยาม ทำไม่รู้ไม่ชี้ที่รูปนาม ตั้งคำถามโจทก์จำเลยดังเคยมา (๑๓๓) มีพยานบ้างไหมขอให้บอก ไม่มีหรอกเดินทางลำพังข้า จะยอมให้เราตัดสินหรือเปล่านา เสียงตอบว่ายินยอมพร้อมสองคน (๑๓๔) มโหสถให้สองชายจับท้ายรถ อย่าได้ลดฝีเท้าก้าวทุกหน เราจะตีม้าวิ่งในบัดดล วิ่งให้ทนทำได้มีชัยเอย (๑๓๕) อาชาก้าวคนตามยามเริ่มต้น แต่ไม่พ้นสักเส้นคนเป็นเผย ลิ้นจุกปากเหนื่อยหอบลอบลมเปรย สุดเอื้อนเอ่ยแทบตายหลายอาการ (๑๓๖) จึงยอมแพ้แม้เสียดายคลายมือปล่อย ดูตาปรอยหมดแรงแสดงขาน ฝ่ายองค์อินทร์วิ่งทนไม่ลนลาน ทราบผลงานแพ้ชนะละประชัน (๑๓๗) มโหสถให้ตามคนทั้งสอง ตามทำนองตัดสินสิ้นแข่งขัน ถามองค์อินทร์มาทำไมเรื่องใดกัน เทพตอบพลันนักเดินทางวางมาดดี (๑๓๘) ตุลาการตัวน้อยจึ่งค่อยว่า ประโยชน์ใดกันหนาพารถหนี องค์อินทร์ไม่ตอบความตามวจี หรือท่านนี้รู้ว่าเราเป็นใคร (๑๓๙) มโหสถตอบตรงเป็นองค์เทพ แสนวิเลปเรืองราศีที่สดใส ทั้งท่าทีกริยาต่างกับใคร ท่านวิ่งไปเป็นโยชน์วิโรจน์เอย (๑๔๐) ไม่เห็นเหนื่อยเมื่อยล้าสักคราหน พิลึกคนไร้เหงื่อไคลได้เฉลย ท่านต้องการใดหนาบอกมาเลย ความเปิดเผยองค์อินทร์บอกสิ้นความ (๑๔๑) เราคือท้าวสักกะครองสวรรค์ เห็นโดยพลันปัญญาท่านนั้นล้นหลาม ปัญหานี้ท่านคนเดียวเชียวแก้ความ จะลือนามไปไกลในปฐพี (๑๔๒) แล้วส่งคืนรถม้าให้เจ้าของ เลิกยึดครองเอาไว้ให้สารถี ส่วนพระองค์ตรงวิมานในทันที จบความนี้ราชบุรุษรุดเร็วพลัน (๑๔๓) ฝากความไปให้องค์วิเทหะ มีสาระรู้ซึ้งถึงสวรรค์ ช่างโชติช่วงปัญญาสารพัน สี่บัณฑิตคิดกันขอท่านรอ (๑๔๔) ..
กุ้งหนามแดง 8 ต.ค. 2547 11:10 น. - ID 63141 
1713
7
0
8 ตุลาคม 2547 11:27 น. - comment id 346462
เรียน ทุกท่านที่ติดตาม ชาดกเรื่องนี้..ทุกท่าน.. ตอนหน้าเป็นต้นไป วิเทหะราชา จะส่งปัญหามาทดสอบปัญญาของมโหสถ... และจะตัดสินใจรับเข้าไปอยู่ในวังหรือไม่ ด้วยเรื่องอะไรจึงเห็นสมควรทำเช่นนั้น.. ..ก็โปรดติดตามตอนต่อไป.. ขอแสดงความนับถือ กุ้งหนามแดง..
8 ตุลาคม 2547 11:34 น. - comment id 346464
หน้าส่วนตัว
เก็บไว้แล้วจ๋า มานั่งคิดว่าหากเพื่อนเราลงทศชาติครบน่าจะจัดพิมพ์เป็นหนังสือไว้นะ เราขอจองด้วยคนหนึ่งล่ะ รัก.
แก้วประเสริฐ.
8 ตุลาคม 2547 11:50 น. - comment id 346475
^_^ เห็นด้วยค่ะ กับคุณแก้วประเสริฐ เรายังคิดทำไปถวายตามวัดต่างๆเลย เก็บจนไม่มีที่จะให้เก็บแย้ว เอิ๊กๆ
8 ตุลาคม 2547 13:59 น. - comment id 346518
แวะมาอ่านประวัติของพระโพธิสัตว์ขอรับท่านกุ้ง มาอ่านตั้งตั้งบทแรกแล้วครับ แต่ไม่ได้เม้นท์ไว้ ยอมรับเขียนได้ชัดเจนมากครับ ขอให้เขียนจนจบเรื่องนะครับ ขอบคุณครับช่วยจรรโลงพระพุทธศาสนา ในฐานะพุทธศานิก เมกก็เป็นพุทธศาสนิกคนหนึ่ง แต่ไม่มีความสามารถจะถ่ายทอดได้เช่นคุณ ขอให้เขียนไปเรื่อย ๆ นะครับ เมกก็จะแวะมาเรื่อย ๆ ครับ โชคดี...และมีความสุขครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
8 ตุลาคม 2547 19:46 น. - comment id 346735
ตุลาน้อย แปลว่าผู้พิพากษาไม่ได้.. คันชั่ง ตราชู. ตุลาการตัวน้อยจึ่งค่อยว่า ประโยชน์ใดกันหนาพารถหนี... ความจริงอ่านทุกเรื่อง แต่ระยะหลัง การตัดคำบางส่วนมาใช้ คุณกุ้งใช้บ่อยมากขึ้น ซึ่งแปลความได้ไม่ตรง..ลองตรวจดูนะ.. ความจริงทศชาตินี้ จะถือเป็นผลงานที่ดีมากสำหรับคุณ ระวังเรื่องการแปลความนะครับ..ค่อยๆคิด ค่อยๆเขียน..
8 ตุลาคม 2547 22:47 น. - comment id 346891
ดูเรื่องมานานแล้ว ยังไม่เห็นหน้านางเอกมาให้ยลโฉมเลย ก็พูดเล่นเรื่อยเปื่อยอย่าถือเอาเป็นสาระนะครับ อย่าว่าวิจารณ์เลยนะครับ ขอพูดสักนิดก็แล้วกัน ผมว่าคุณกุ้งชอบที่จะเขียนกลอนให้สัมผัสสระ(สัมผัสใน) สำหรับผมมองสัมผัสอักษรไปด้วย(สัมผัสใน) ถ้าได้ลงหน้าส่วนตัว ผมเอาความหมายมาก่อนว่า(ถ้าหาสัมผัสในได้ว่าจะใช้สระหรืออักษรดี) ถ้านำมาขลัดเกลาอีกสักรอบส่งไปแข่งกับเขาได้สบายเลยครับ
9 ตุลาคม 2547 17:33 น. - comment id 347424
อาโต๊ย อาโตย เหมือนถูกโบยด้วยแส้จากมือแม่เอย/////อ่านไป//คิดไป///แงงน้ำตาไหลจ๊อกๆๆๆ////ขอบอกๆๆๆๆๆครับผม///แต่งได้เก่งจังเลย///วิชาภาษาไทยผมคงจะได้เกรดสี่แน่นอน///ชาติหน้าตอนบ่ายๆๆๆ///เพราะชาตินี้เอาดีไม่ได้///อยากต๊าย อยากตาย////จะได้เป็นด็อกส์...บ๊อกๆๆกับเขาบ้างไหมนี่///
10 ตุลาคม 2547 14:39 น. - comment id 347964
คุณแก้วประเสริฐ: ตามสบายค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณเมกกะ: ไม่เป็นไรมิได้ค่ะ แค่แอบมาก็ชื่นชมแล้วค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณคนเมืองลิง: คิดอยู่ค่ะ ขออนุโมทนาบุญ ด้วยคนน่ะค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณคนจำแลง: อืม! ค่ะ บางทีก็มีพลาดพลั้งบ้าง ถ้ารีบๆ อาจไม่ละเอียด รอบคอบเพียงพอ..บางทีไม่ได้ตรวจสอบกับพจนานุกรมค่ะ.. ยังไงช่วยแนะนำด้วยน่ะค่ะ สำหรับบทที่แนะนำมากุ้งขออนุญาต แก้ตามเลยแล้วกันค่ะ.. ขอบคุณมากค่ะ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณชัยชนะ: สัมผัสสระ กุ้งใช้เยอะค่ะ ถือว่าเป็นหลักเพื่อให้กลอนอ่านแล้วรื่นหูขึ้น แต่สัมผัสอักษร ไม่ค่อยได้ลองเขียนเลย แล้วจะรับไว้พิจารณาน่ะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณอัครคุปต์: ไม่อยากบอกเลย ตอนเด็กๆ ภาษาไทยก็ไม่เคยจะได้ท๊อป เหมือนกันค่ะ..แค่พอเอาตัวรอดได้นิดหน่อย เท่านั้นเองค่ะ ค่อยๆ ฝึกฝนไปน่ะค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
10 ตุลาคม 2547 14:41 น. - comment id 347965
คุณชัยชนะ: ตอนนี้นางเอกคงจะยังเด็กอยู่น่ะค่ะ ขอเล่าตอนพระเอกเป็นหนุ่มจะเหมาะกว่าค่ะ.. ติดตามต่อไปน่ะค่ะ นางเอกมาแน่นอนค่ะ... .......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
