หยาดสุดท้าย ร่วงหล่น ลงบนหล้า เหมือนสั่งฟ้า ลาดิน เมื่อสิ้นฝน ละอองฝอย ลอยลิ่ว พริ้วลมวน เมื่อปลายฝน ต้นหนาว ถึงคราวจร ช่วงเวลา ชุ่มฉ่ำ ลำนำฝน ชุ่มโชกจน มากมาย มวลไม้ขอน ได้ยลยิน ฝนหลั่ง อย่างอาทร ต้องอาวรณ์ เมื่อต้องพราก จากอีกครา คงไม่นาน รอกาล ที่ผ่านผัน รอคอยวัน รอสิ่ง ถวิลหา ว่าคงไม่ หายลับ ไปกับตา คงกลับมา ที่เก่า ยังเฝ้ารอ อย่าเหมือนใคร คนหนึ่ง ซึ่งบอกว่า จะกลับมา เคียงคู่ อยู่ร่วมหอ ตราบวันนี้ ยังคงยัง ตั้งตารอ จนเรือนหอ เป็นเรือนร้าง เพราะนางลืม
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 11 ต.ค. 2547 10:48 น. - ID 63337 
1979
9
0
11 ตุลาคม 2547 11:09 น. - comment id 348542
ไปอยู่.........ด้วย ได้มะ เรือนหอ ...........จะได้ไม่ร้าง
11 ตุลาคม 2547 12:54 น. - comment id 348602
ฮือๆๆ......ซึ้งจังอ่ะ ชื่อกลอนเหมือนชื่อเพลงเลยนะคะ ( สาวดำแวะมาเยี่ยมค่ะ )
11 ตุลาคม 2547 13:35 น. - comment id 348622
เมื่อฝนจางนางหายมากลายลับ ใยไม่กลับคืนถิ่นถวิลหา กายห่างกันหากสัมพันธ์และสัญญา จะกลับมารออยู่เพียงผู้เดียว......ฯ ราชิกา...กลับมาเยี่ยมคุณ...ตามคำสัญญาค่ะ..อิอิ (ไม่รู้ว่าสัญญาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ..).. บทกลอนไพเราะค่ะ...ความหมายประทับใจมาก..ชื่นชมค่ะ..
11 ตุลาคม 2547 13:39 น. - comment id 348628
เศร้าจังเลยค่ะ ฝนที่เมืองลิงกำลังโปรยปรายเข้าบรรยากาศจังเลย
11 ตุลาคม 2547 13:51 น. - comment id 348637
หนูเศร้ากว่าอีกวันเสาร์ที่ผ่านมาน้ำท่วมป่าตองท่วมบ้านด้วยนะคะ เหนื่อย ปวดเมื่อยกันทั้งบ้านค่ะ เพราะฝนตกหนักเนี่ยแหละคะ คนเมืองเหนือแวะมาเเอ่วหาอ้ายบ่าวเจ้า
11 ตุลาคม 2547 14:04 น. - comment id 348651
ไยกล่าวคำฝนจางนวลนางหาย ฟังความหมายรู้แน่เพราะแปรผัน หากคนที่เปลี่ยนไปคือใครกัน เธอหรือฉันบอกทีที่แล้วมา สัญญาเมื่อปีกลายคล้ายเลือนลบ สานมิจบหัวใจดุจไร้ค่า สิ้นฝนแล้วเริ่มหนาวร้าวอุรา แสนปวดปร่าใครเคียงเยี่ยงก่อนเคย
11 ตุลาคม 2547 15:10 น. - comment id 348723
รู้ไหม ? ตอนที่ฝนพรำ ก็ยังจำร่มคันเดิมมันยังอยู่ หยิบมากางรออยู่หน้าประตู เฝ้าคอยดูเผื่อเธอกลับมา ^@^ เข้ามาแจมเจ้าค่ะ
11 ตุลาคม 2547 15:23 น. - comment id 348741
น่าสงสารจังเลยค่ะ
11 ตุลาคม 2547 20:15 น. - comment id 348980
เมื่อฝนจางนางหายกลายดวงจิต ใยมิ่งมิตรลืมสัญญาคราหน้าฝน หยาดพิรุณที่โปรยสายจงได้ดล นฤมลหวนหาคราฝนเยือน แวะมาเยี่ยมค่ะ กลอนประทับใจค่ะ
11 ตุลาคม 2547 21:27 น. - comment id 349020
มัวบินเพลินจนลืมกลับ จนนางต้องบินตามหาหรือเปล่าคะ สงสัยสวนทางกันค่ะ หยุดรอที่เรือนหอนะคะ นางคงจะกลับมาหาสักวัน แวะเศร้าด้วยคนค่ะ
12 ตุลาคม 2547 12:34 น. - comment id 349408
ฝนจาง นางหาย ใจร้าย จริงๆ ^o^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
