ห่วงหน้าพะวงหลัง

เรไร

มองรอยเท้า ตามทาง เยื้องย่างมา
ผ่านเวลา ปวดร้าว ในคราวก่อน
ประสบการณ์ ทุกข์ใจ ไม่สังวร
อุทาหรณ์ จากหนหลัง ยังมิวาย
หลายปีก่อน เดือดร้อน ทุกหย่อมหญ้า
ด้วยราคา ค่าเงิน นั้นหดหาย 
ทั้งเศรษฐี ก็ยากจน ล้มละลาย
ฆ่าตัวตาย เป็นเบือ ด้วยเหลือทน
จึงเลือกนาย หมายว่า จะมาช่วย
หวังร่ำรวย โลภมาก อีกสักหน
แต่ก็ยัง ตกเป็นทาส ช่างมืดมน
ความยากจน ยังติด สนิทใน
แล้วมองไป ข้างหน้า ล้าเหลือเกิน
หนทางเดิน อนาคต ดูสดใส
แต่มันเงียบ เหลือนั่น ฉันหวั่นใจ
มีอะไร รออยู่ มิรู้เลย
จะย่ำเท้า ไม่ก้าวไป ก็ใช่ที่
ไม่รู้ไม่ชี้ ทำมึน ยืนเฉยเฉย
ปล่อยให้ไป ตามกระแส ก็ไม่เคย
ใจมันเลย ห่วงหน้า พะว้าพะวง
จึงอันเชิญ ความคิด ทฤษฎีใหม่
เอามาไว้ เหนือเกล้า มิเฝ้าหลง
ให้พอเพียง เท่าที่มี อย่างมั่นคง
เพื่อยืนยง พัฒนา ประเทศไทย

@@@@@@@@@@@@@@@@
     อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน
@@@@@@@@@@@@@@@@				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    11 พฤศจิกายน 2547 07:03 น. - comment id 367866

    ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก
    ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง
    ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง
    ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา..
    
    ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง
    ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา
    ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา
    สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน! 
    
    
  • อัลมิตรา

    11 พฤศจิกายน 2547 08:58 น. - comment id 367874

    เป็นความหวังมวลกบที่ร้องขอ
    เทวาก็สร้างให้ด้วยใจเสริม
    เสกขอนไม้ลอยนิ่งยิ่งใหญ่เติม
    กบขอเพิ่มเป็นกระสาเพื่อฆ่าตน
    
    ..
    
    :)
    
  • เพราะรัก

    11 พฤศจิกายน 2547 09:56 น. - comment id 367891

    เพราะค่ะพี่ต่อ
    หมูหวานมากทักทายนะคะคิกๆๆๆ
    
    อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน
    
    ถูกต้องแย้วค๊า
    
    คิดถึงนะคะ
    
    
  • สาวดำ-รำพัน

    11 พฤศจิกายน 2547 11:35 น. - comment id 367909

    อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่หวังและทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
    อิอิ...แวะมาทักทายนะคะพี่ต่อ
    อุ๊ไม่ค่อยสบายเลยค่ะ...เด๋วปายก่อนนะคะ
    ไปหาหมอก่อนอ่ะค่ะ..
  • เพียงพลิ้ว

    11 พฤศจิกายน 2547 11:41 น. - comment id 367914

    เห็นด้วยกับคุณอัลมิตราค่ะ
    กบส่วนใหญ่เลือกนกกระสา
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 พฤศจิกายน 2547 13:15 น. - comment id 367975

    จะย่ำเท้า  ก้าวย่าง  ไปข้างหน้า
    ก็ยังล้า  ด้วยกลัวว่า  ปัญหาใหญ่
    จะอยู่ต่อ  ก็กลัว  จะเสียใจ
    จึงทำให้  ใจละล้า  พาละลัง
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • กอกก

    11 พฤศจิกายน 2547 15:00 น. - comment id 368082

    ก้าวเท้าเดินเหินย่างไปข้างหน้า
    ต้องพะว้าพะวงตรงข้างหลัง
    อันชีวิตที่มีอย่าจริงจัง
    ปล่อนว่างบ้างช่างหัว..กลัวอะไร**
    
    ก็ว่าไปตามกลอนนะคะ
    ในความเป็นจริงแล้วไม่ควรประมาทต่อการใช้ชีวิตนะคะ จริงไหม..
    
    สวัสดีค่ะ
    
  • เมกกะ

    11 พฤศจิกายน 2547 16:53 น. - comment id 368176

    วันนี้  อขแวะมาอ่านอย่างเดียวนะครับท่านเร
    
    
    งานยุ่งมาก ๆ ครับ  กว่าจะเสร็จก็คงค่ำ  เอาเวลาพักเหนื่อยมาอ่านก่อน
    
    เมกกลัวว่าจะไม่ว่างอ่ะครับ  ขอโทษนะครับที่ไม่ได้เขียนกลอนต่อ
    
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
  • เรไร

    11 พฤศจิกายน 2547 17:30 น. - comment id 368207

    คุณ ผลิใบ
    ขอบคุณครับ คุณนี่อุดมการณ์ไม่เปลี่ยนเลย 
    นับถือครับ
    
    คุณ อัลมิตรา
    วันนี้เป็นนกกระสา วันหน้าจะเป็นอะไร???
    ขอบคุณครับ
    
    คุณ เพราะรัก
    ใช่ครับ บางที บางช่วงเวลา เราอยู่กัยสิ่งที่ฝันเกินไป น่ะครับ ขอบคุณครับ
    
    คุณ สาวดำ
    ใช่ครับ แต่เพลงนี้ชื่อเพลงอะไร นึกไม่ออก
    ขอบคุณครับ
    
    
    คุณ เพียงพลิ้ว
    ใช่ครับ ขอนไม้มันลอยนิ่งๆ 
    นกกระสายังพอได้วิ่งหนีบ้าง
    ขอบคุณครับ
    
    คุณ ผู้หญิงไรเงา
    ขอบคุณครับ เลือกคราวหน้าจะเลือกอะไรครับ
    
    คุณ กอกก
    ชั่งไปได้หลายกิโลแล้วครับ อิอิอิ
    
    ท่านขุน
    ไม่เป็นไรครับ อย่าคิดมาก 
    ไม่ลืมกันก็ดีใจแล้ว
    
    
    
    
    
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    12 พฤศจิกายน 2547 11:21 น. - comment id 368689

    อิ อิ
    
    แวมาอ่านค่ะ พี่ต่อ อิ อิ.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน