ขอสละรักนี้พี่ลาก่อน ไม่เว้าวอนวุ่นวายด้วยอายเขา พี่แพ้พ่ายยับเยินเกินบรรเทา ขอเก็บเอาดวงใจไปดูแล ถึงแม้นพี่แสนรักต้องหักจิต ด้วยชีวิตลิขิตใจให้พ่ายแพ้ เก็บความชอกช้ำใจในดวงแด ไปหาแม่ที่รักแท้ไม่แง่งอน ได้ซบตักพักร้อนผ่อนความเศร้า แม่กล่อมเสียงแผ่วเบาพร้อมกล่าวสอน หลับเถิดหนาลูกจ๋าอย่าอาวรณ์ จงพักผ่อนหลับตาอย่าร้อนรน หยาดน้ำตาหลั่งหยดรดตักแม่ ใช่หลั่งแก่น้องพี่ที่สับสน แต่หลั่งให้รักแท้แน่กมล ไม่สับสนแน่แท้ คือ แม่เรา
หิ่งห้อย เพียงดิน 19 พ.ย. 2547 20:15 น. - ID 65875 
1269
3
0
19 พฤศจิกายน 2547 20:43 น. - comment id 373706
รักแท้คือแม่เรา ปลอบคนอกหักได้ดีจริงนะคะ ประโยคนี้
19 พฤศจิกายน 2547 21:04 น. - comment id 373719
^_^ ถูกต้องค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 15:53 น. - comment id 374061
หน้าส่วนตัว
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 19:40 น. - comment id 374179
พักรักพักใจ พักได้ไม่รักใครจะไม่ทุกข์ค่ะ เคียงข้างใจให้พลังใจหิ่งห้อยฟ้าเพียงดินค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 22:58 น. - comment id 374274
ขอขอบคุณมิ่งมิตรทุกท่านที่เข้ามาอ่านผลงานกลอนลูกทุ่ง ๆ ของคนบ้านทุ่ง ครับ ^_^
21 พฤศจิกายน 2547 02:24 น. - comment id 374314
มาอ่านค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
