ขอบคุณนะที่ไม่รักฉัน ขอบคุณที่ไม่รักเรา ขอบคุณนะที่ไม่คิดถึงฉัน.......... ขอบคุณนะที่ไม่คิดถึงเรา................ ขอบคุณเพราะว่า.........คุณทำให้ฉันรู้สึกว่ารู้จักตัวเองมากขึ้น......... ขอบคุณที่ทอดทิ้งฉัน........... ขอบคุณที่ทอดทิ้งเรา........... ขอบคุณเพราะว่า..........คุณทำให้ค้นพบตัวเอง ไม่เป็นไรหรอกหากว่าคุณไม่รักไม่คิดถึงและคุณทอดทิ้งเรา ไม่เป็นไร..........ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ได้ แม้ว่ามันอาจจะลุกยากสักหน่อย แต่ก็เพียรพยายาม ที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้งหนึ่ง และยืนบนขา ของตัวเองและประคองใจด้วยตัวเอง ไม่เป็นไรค่ะเพราะ อย่างน้อย.........คุณก็สอนให้ฉันรู้ว่า........... ฉันจะต้องระมัดระวังและก้าวเดินต่อไปข้างหน้า อย่างเชื่อมั่นและมั่นคง............... ต่อไป ...............โดยไม่มีคุณ !!!!!!
ดาหลา & ปะการัง 22 พ.ย. 2547 23:05 น. - ID 66067 
832
19
0
22 พฤศจิกายน 2547 23:39 น. - comment id 375582
ทำได้แน่ๆค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 23:41 น. - comment id 375585
ฉันจะเดินไปตามลำพัง แม้ว่ากายยังจะอ่อนล้า แต่ขอบอกคุณไว้ทุกเวลา ยอมเสียน้ำตาเพื่อเพราะว่าไม่ต้องการมีคุณ *-*ความหมายดีค่ะ*-*
22 พฤศจิกายน 2547 23:42 น. - comment id 375586
เป็นความรู้สึกที่มาดมั่นมากค่ะ บางทีการที่สูญเสียอะไรไปบ้าง ทำให้เข้าใจชีวิตได้มากยิ่งขึ้น และเมื่อถึงตอนนั้น ก็จะได้รู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่งตัวตน พร้อม และกล้าเผชิญ .. :) ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 23:52 น. - comment id 375597
...ก้าวต่อไปแม้ใจไม่มีเธอ ให้เธอรู้ไว้เสมอ..ฉันทำได้ แม้ขวากขวาง..ทางยาวหนาวเหน็บใจ ไม่ได้แย่อะไร.. ..เมื่อเทียบกับตอนที่ใจร้าวเพราะเธอ
23 พฤศจิกายน 2547 00:12 น. - comment id 375613
เดินคนเดียว ผีหลอกแย่..มาเดินตามผู้ใหญ่เถอะปลอดภัย.. ชีวิตคนเรามีเรื่องมากมาย คุณยังต้องพบเจออีกมาก ที่สำคัญคือ สติ..และปัญญา จะพาคุณฝ่าฟันทุกอย่างไปได้ สวัสดีนะ
23 พฤศจิกายน 2547 03:22 น. - comment id 375643
อ้าว... เห็นเริงร่า อยู่ แป๊ปเดียวเอง ไม่เป็นไรค่ะ .. บอกตัวเองว่าอย่าเป็นไร อย่างไร ยังมี พี่ เป็น เพื่อน
23 พฤศจิกายน 2547 07:22 น. - comment id 375683
คิดออกยัง
23 พฤศจิกายน 2547 08:23 น. - comment id 375717
คิดไม่ค่อยออก ก็คิดไม่ค่อยออก นะ ผลิใบฯ มาช่วยคิด หน่อยดิคะ...... ชีวิตแต่ละวันไม่เท่ากันค่ะ คุณสีน้ำฟ้า จ๋า วันวานอาจเริงร่า แต่ วันนี้หนา น้ำตาคลอได้.....อยู่เป็น คน กวนๆๆไปค่ะ คิคิ เผือกกวนจะนิ่ม ๆ ..เก๋วกานมะเนี๊ย เดินคนเดียว ผีหลอกแย่..มาเดินตามผู้ใหญ่เถอะปลอดภัย.. คิคิ เดินตาม ผู้ใหญ่ .....คิคิ......รับรองหมากัดผู้ใหญ่ ขอบคุณค่ะผู้เฒ่าค่ะ ที่ ให้สติ ปัญญา นะคะ ตอบคุณ....ชื่อ่านยากมาค่ะ แต่ ชอบกลอนของคุณมาก เลยค่ะ ........ก้าวต่อไปแม้ใจไม่มีเธอ ให้เธอรู้ไว้เสมอ..ฉันทำได้ แม้ขวากขวาง..ทางยาวหนาวเหน็บใจ ไม่ได้แย่อะไร.. ..เมื่อเทียบกับตอนที่ใจร้าวเพราะเธอ จาก : รหัสสมาชิก : 10787 - ~oDoMsPiRe . ขอบคุณพี่หญิงค่ะ ที่ แนะแนวทาง........... ขอบคุณคุลอัลมินตรา นะคะ ที่ แวะมา เป็นกำลังใจค่ะ..... เนี๊ยล่ะค่ะ.............คำตอบสุดท้าย.......... ทำได้แน่ๆค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 1972 - เพียงพลิ้ว ขอบคุณค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 08:26 น. - comment id 375720
...เมกขอเดินไปด้วยคนนะครับ มีบอร์ดี๊การ์ด ดีกว่าไม่มีนะครับ ฮิๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
23 พฤศจิกายน 2547 08:35 น. - comment id 375728
เป็นอีก-1-กำลังใจ....นะคะ
23 พฤศจิกายน 2547 08:43 น. - comment id 375733
คงอีกนาน กับการรับรู้สิ่งใหม่ ที่ไร้เค้าโครงเดิม. ***แวะมาแอ่วหาครับ
23 พฤศจิกายน 2547 09:55 น. - comment id 375747
หน้าส่วนตัว
ขอขอบคุณวันเวลา ที่เคยผ่าน
ที่ยาวนาน ล่วงเลยคล้ายดั่งฝัน
ที่ตรงนี้ เคยนั่งอยู่ด้วยกัน
แล้วรำพัน .. รักของเราไม่เปลี่ยนแปลง
ขอขอบคุณเธอเอง .. ที่ลาจาก
หากเธอยังรัก ยังอยู่ ไม่หน่ายแหนง
ฉันคนนี้ คงไม่รู้ รสชาติที่เคลือบแคลง
ที่แอบแฝงอยู่ในรัก ... จากที่มี
ขอขอบคุณกำลังใจ .. จากเพื่อนฝูง
ที่ช่วยจูง ช่วยประคอง ให้ก้าวหนี
จากความเจ็บช้ำ เจ็บปวด ที่เคยมี
ให้รู้สึกดี .. สามารถเดินได้ต่อไป
23 พฤศจิกายน 2547 12:31 น. - comment id 375828
อ่านแล้วงงจังเหมือนถูกชกที่ปลายคางจังเลยจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2547 12:36 น. - comment id 375832
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=2322 ขอบใจจริง ๆ ธงไชย แมคอินไตย์ : : Key Bm อยากขอบใจสักครั้งหนึ่ง ถึงคนที่เคยซึ้งใจ สุดท้ายก็จากกันไป และเหลือทิ้งไว้เพียง แค่ความทรงจำ อยากขอบใจที่สอนให้ ฝันและใฝ่จงชื่นฉ่ำ และสอนให้เจ็บให้ช้ำ ให้จำบทเรียนที่แพง เหลือหลาย ถ้าหากครั้งนี้ ไม่มีเธอลวงหลอกไว้ ฉันนี้คงงมงาย เห็นรักดีเกินไป ไม่มีวันจะรู้ ฉันเจ็บครั้งนี้ ฉันมีเธอเป็นดั่งครู สอนฉันให้เข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร ขอบใจ จริงจริง ถ้าหากครั้งนี้ ไม่มีเธอลวงหลอกไว้ ฉันนี้คงงมงาย เห็นรักดีเกินไป ไม่มีวันจะรู้ ฉันเจ็บครั้งนี้ ฉันมีเธอเป็นดั่งครู สอนฉันให้เข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร ขอบใจ จริงจริง ฉันแพ้ จนเข้าใจ รักร้าวเป็นเช่นไร ขอบใจ จริงจริง... ********* ในความทุกข์ทนหม่นหมองนั้น คืองามให้อภัยค่ะ ปล่อยเขาไปๆด้วยเมตตา แล้วดวงใจจะไร้พันธนาค่ะ ด้วยรักและเข้าใจห่วงใยยินดีเคียงค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 14:57 น. - comment id 375930
//**// ทำไมเป็นงั้นล่ะครับ? คิดถึงนะครับ
23 พฤศจิกายน 2547 17:05 น. - comment id 376018
...เมกขอเดินไปด้วยคนนะครับ
มีบอร์ดี๊การ์ด ดีกว่าไม่มีนะครับ ฮิๆ
+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เป็นอีก-1-กำลังใจ....นะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 7439 - นางสาวใบไม้
น้อมรับกำลังใจค่ะ
มันก็ใช่นะ บินเดี่ยว ฯ ที่จะ ยอมรับอะไร ใหม่ ๆ ๆแต่ หาก เรา มี ใจที่เข้มแข็ง
คงไม่ยาก ใช่ไหม ท่านบิน ฯ
เป็นกลอนขอบคุณที่สุด สุด นะคะ.....
.......... ขอขอบคุณวันเวลา ที่เคยผ่าน
ที่ยาวนาน ล่วงเลยคล้ายดั่งฝัน
ที่ตรงนี้ เคยนั่งอยู่ด้วยกัน
แล้วรำพัน .. รักของเราไม่เปลี่ยนแปลง
ขอขอบคุณเธอเอง .. ที่ลาจาก
หากเธอยังรัก ยังอยู่ ไม่หน่ายแหนง
ฉันคนนี้ คงไม่รู้ รสชาติที่เคลือบแคลง
ที่แอบแฝงอยู่ในรัก ... จากที่มี
ขอขอบคุณกำลังใจ .. จากเพื่อนฝูง
ที่ช่วยจูง ช่วยประคอง ให้ก้าวหนี
จากความเจ็บช้ำ เจ็บปวด ที่เคยมี
ให้รู้สึกดี .. สามารถเดินได้ต่อไป
จาก : รหัสสมาชิก : 10150 - ไวยากรณ์
โอ๋ โอ๋......ถูกน๊อคเหรอคะ ปลายคาง ไม่หลับนะ เก่งจัง.........
อย่า..งง เลยค่ะคุณแก้ว.......
คำว่าขอบคุณที่ไม่รักฉัน คือ เรา2 คน และไม่รักเรา คือ เรา 4 คน
เรียนรู้ที่จะเจ๊บและแก้ไขชีวิต........
ในความทุกข์ทนหม่นหมองนั้น
คืองามให้อภัยค่ะ
ปล่อยเขาไปๆด้วยเมตตา
แล้วดวงใจจะไร้พันธนาค่ะ
ด้วยรักและเข้าใจห่วงใยยินดีเคียงค่ะ
จาก : พุด..
ขอบคุณค่ะ สาวหัวใจดวงดาหลาเดียวกันค่ะ
แล้ว วิติตร...จะเข้าใจ...เมื่อ วิจิตรโต.........หุหุ
เป็งแม่แก่เรย คิคิ
23 พฤศจิกายน 2547 17:37 น. - comment id 376046
มาอ่านแล้วค่ะ กลับเข้ามาเมื่อบ่ายสามกว่าเนี่ย
นั่งหลับหน้าคอมพ์ไปเลย เพราะร้อนและ
เหนื่อยเหลือเกิน ขับรถเอง ก็งี้แหละ กระโดด
ขึ้นลง ประมาณว่า เจ็ดแห่งที่แวะไปธุระปะปัง
ออกแล้วก็ไปให้คุ้มเวลาเลยค่ะ
เห็นเรียกมาแล้วในเครื่อง
แต่โทรฯกลับไม่ได้ พูดธุระอยู่ ขอบคุณที่
ติดต่อมาเสมอ
บทนี้ เป็นกำลังใจมุ่งมั่นดีค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 18:45 น. - comment id 376123
สุดท้ายงานจบแบบอย่างไรก้ได้คิด ช่างเป็นมุมมองที่น่านิยมครับพี่ ขอบคุณใครคนหนึ่งเช่นกัน ขอบคุณงานดีดีครับ
23 พฤศจิกายน 2547 19:56 น. - comment id 376201
...เรน .. เป็น ..กำลังใจ ..นะคะ ..
24 พฤศจิกายน 2547 09:43 น. - comment id 376680
... คิดถึงคับ ไม่มีหัวข้อใหม่ ๆ เลยวันนี้
24 พฤศจิกายน 2547 15:49 น. - comment id 376915
ขอดาเดินไปด้วยคนนะค่ะพี่นิ่ม... คิดถึงมากค่ะ... ซำบายดีนะค่ะพี่...
24 พฤศจิกายน 2547 19:39 น. - comment id 377121
พักผ่อนบ้างนะพี่ทิกิจ๋า ร่างกายยืมเค้ามา ดูแลรักษาเค้าด้วยนะคะ.... โ วันนี้หนุ่น้อย แทน มาเยี่ยม ขอบคุณค่ะ ขอบคุณเรน ค่ะ ที่มายล งานคะ คุณไวยกรณ์ ไม่มีหัวข้อ หรือว่า หัวข้อของ ดาหลา หายไปคะ.วานบอก ทางเส้นนี้มีเรา และเรา เดินด้วยกันเสมอค่ะ น้องดาจ๋า..........จับมือกันเดินนะคะ ก้เหลือ แต่รอ คนดี สุดที่รัก เดินเป็นเพื่อน อีกสักคน..............ก้ไร้แวว
25 พฤศจิกายน 2547 10:04 น. - comment id 377541
ครับ... ชีวิตเราเป็นของเรา แม้บางคราวหัวใจอาจไปอยู่ที่คนอื่นบ้าง แต่ก็แค่บางคราวครับ ชีวิตเราเป็นของเราถ้าเราไม่เลือกทำสิ่งที่ดีกับเราที่สุดก่อน แล้วจะหวังให้ใครมอบมันมาให้เล่าครับ จะคอยเป็นกำลังใจกับก้าวใหม่ของคุณครับ ก้าวเถอะครับแม้ว่าจะไร้คนเคยเคียง แต่ถ้าเราก้าวต่อไปไม่แน่ว่าแต่ละก้าวนั้นเราจะได้พบกับสิ่งดีดีอย่างที่เราไม่เคยคิดมาก่อนครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
