หงส์กับกา

คิม รักนะ

ในโลกแห่งความจริง
หงส์ย่อมหยิ่งในศักดิ์ศรี
เมื่อกาไม่ใยดี
หนีทำรังแต่พอตัว
เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์
กาเขาคงรู้เงาหัว
หลบไปไม่พันพัว
กลัวถูกหมิ่นสิ้นเชิงชาย
สายใยที่คงมั่น
ตัดสะบั้นฝันสลาย
รักเก่าไม่เสียดาย
อายกว่าหากคลุกโคลน
หงส์อยู่คู่นกยูง
สังคมสูงสวมหัวโขน
ไม่คุ้นคำหยาบโลน
โดนผู้คนว่านินทา
ขอบคุณที่จากไป
ลืมห่วงใยเคยห่วงหา
เธอสอนให้รู้ว่า
กากับหงส์คงไม่ควร				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 พฤศจิกายน 2547 11:41 น. - comment id 377635

    เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์
    ในเผ่าพงษ์ในวงษา
    ทั้งที่ในทุกครา
    อยากเคียงหนาเจ้ากาน้อย
    
    แต่เทียบในชั้นยศ
    เกิดปรากฎความเด่นด้อย
    ทั้งที่ใจใฝ่คอย
    เจ้ากาน้อยมาคอยเคียง
    
    แต่หงษ์ด้วยพงษา
    ดีกว่ากาจึงหลีกเลี่ยง
    ทั้งที่ใจมองเมี่ยง
    ยังอยากเคียงคู่กับกา
    
    *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ  ใกล้เที่ยงแล้วนะค่ะ วันนี้ มีโปรแกรมไปทานอะไรหรือยังหละจ๊ะ อิอิ*-*
  • เมกกะ

    25 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 377732

    พี่เมกชอบเป็นกานะครับ
    สีดำไม่ตกดี ไม่ต้องไปกังวลกับการรักษา อิอิ
    
    อีกอย่างนะ  หงส์มักโดนจับไปขังกรง  
    เมกชอบอิสระ  ไม่เอาด้วยคนจ้า
    เป็นกาแร่ะดีที่สุด
    
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • เพียงพลิ้ว

    25 พฤศจิกายน 2547 13:37 น. - comment id 377755

    เลี้ยงกาให้เป็นหงส์               
    แม่จึงส่งให้เรียนสูง
    หวังลูกเป็นนกยูง                
    เด่นกว่าฝูงกาด้วยกัน
    
    เพราะรู้รสความจน          
    ปล่อยลูกค้นเสาะหาฝัน
    กาจากรังมานานวัน   
    ความผูกพันเริ่มหมางเมิน
    
    ลูกกามาอยู่กรุง           
    ร้องลูกทุ่งก็ขัดเขิน
    ฟังเพลงฝรั่งเพลิดเพลิน      
    ติดใจเกินกว่าคืนรัง
    
    ลูกจ๋าโปรดกลับนา           
    พ่อแม่กายังแอบหวัง
    พบหน้าลูกสักครั้ง          
    ก่อนถูกฝังร่างในดิน
    
    ขอชื่นชมความงาม          
    ยามลูกยืนบนโขดหิน
    ขนสวยที่ประทิน       
    ลูกคงสิ้นกลิ่นของกา
    
    กลับรังน้อยเถิดลูก     
     ผิดหรือถูกแม่ห่วงหา
    คิดถึงยามไกลตา           
    โปรดกลับมานอนรังเรา
    
    กานต์เองจ้าคิม ฝากกลอนแบบกาๆไว้ด้วยล่ะกันนะคะ คุณหงส์ฟ้า
    
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    25 พฤศจิกายน 2547 15:08 น. - comment id 377836

    ต่างคนต่างอยู่...แม้ไม่สามารถคู่กันแต่ยังรักกันได้น่ะค่ะ..
    ...
  • คนเมืองลิง อุรังอุตัง

    25 พฤศจิกายน 2547 17:24 น. - comment id 377946

    ^_^ กากับหงส์ มีสักคู่ไหมที่สมหวัง อิอิ
  • พี่ดอกแก้ว

    25 พฤศจิกายน 2547 22:38 น. - comment id 378193

    กวีบทที่สอง..น่าอ่านมากค่ะ
    
  • อัลมิตรา

    25 พฤศจิกายน 2547 23:47 น. - comment id 378229

    กาและหงส์ คำเปรียบเทียบ ที่บางทีอาจจะไม่ใช่เช่นนั้น หงส์ อาจจะเป็นหงส์ในสายตาของผู้อื่น แต่ ตัวเองนั้นรู้ดีว่า อยากเป็นกา ค่ะ
    
    และเช่นกัน กา ก็เป็นคำที่ผู้อื่นเปรียบผู้ที่ด้อยกว่า แต่ก็มิอาจเป็นความจริงเช่นนั้นเสมอไปทุกครั้ง ค่ะ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    26 พฤศจิกายน 2547 00:10 น. - comment id 378241

    เขียนได้ดีนะ..สวัสดีครับ..
  • ชัยชนะ

    26 พฤศจิกายน 2547 05:07 น. - comment id 378288

    เมื่อไม่สามารถเป็นคู่ก็ต่างคนต่างอยู่
    ให้แต่ละฝ่ายได้คู่ของตนเองนะครับ
    
    ต่ำชั้นศักดินา
    เป็นเพียงกาสีดำจัง
    คนเห็นเมินหน้าชัง
    บินสู่รังถิ่นของตน
    
  • คิม รักนะ

    27 พฤศจิกายน 2547 13:04 น. - comment id 379179

    ขอบคุณทุกคนนะคะ
  • ลอยไปในสายลม

    2 ธันวาคม 2547 17:37 น. - comment id 382555

    แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ...
  • คิม รักนะ

    3 ธันวาคม 2547 16:13 น. - comment id 383066

    ขอบคุณค่ะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    4 ธันวาคม 2547 17:49 น. - comment id 383471

    จนรวยใช่แบ่งแยก
    อาจจำแนกกากับหงษ์
    รวยล้นทั้งเผ่าพงษ์
    เถาเทือกคงยังเป็นกา
    
    จิตใจได้กำหนด
    แยกไว้หมดทุกพงษา
    สูงส่งหงษ์เหิรฟ้า
    สัญชาติกาเกลือกอาจม
    
    โบราณเขาก็พังเพยไว้ สำเนียงส่อภาษา กิริยา ส่อตระกูล อิอิ ปะปนกันยากอยู่แล้ว อินเดียมีปัญหานี้มาหลายพันปี
  • คิม รักนะ

    9 ธันวาคม 2547 11:25 น. - comment id 385530

    ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
  • magic

    9 ธันวาคม 2547 20:28 น. - comment id 385814

    ความรัก..
    เกิดขึ้นได้เสมอ..
    แม้ต่างชนชั้น..
    หาก..ไม่เคยต่างใจ..
    ..............................
    
  • คิม รักนะ

    12 ธันวาคม 2547 16:04 น. - comment id 387217

    ขอบคุณค่ะพี่เมจิค เรียกพี่ได้ไหมคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน