เล่าเรื่องทศชาติ ....พระภูริทัต (ตอน ๓)

กุ้งหนามแดง

อยากจะมีแต่ติดตรงเป็นแค่นาค		
คงจะยากถือครองจึงหมองหมาง
คิดถือศีลอุโบสถลดละวาง
เป็นหนทางสุทธิแห่งวิมุต (๔๑)
หลังเข้าเฝ้ามหาราชร้อนอาสน์ชัด
ภูริทัตรักษ์ศีลบริสุทธิ์
อยากถือพรตในแดนแห่งมนุษย์
แม่ยื้อยุดหยุดไว้ในอุทยาน (๔๒)
นางกำนัลเฝ้าแหนมิแคลนขาด
มิสามารถสงบได้ในสถาน
จึงหลบเร้นปลีกวิเวกจากบาดาล
สู่ริมธารชายฝั่งยมนา (๔๓)
รักษาศีลอุโบสถบนจอมปลวก
ไร้ซึ่งพวกนางในไม่ปรารถนา
กรรมฐานเพิ่งพิศพิจารณา
ปรารถนาพลีกายให้เป็นทาน (๔๔)
พรานพ่อลูกสองคนดั้นด้นป่า
ตามเนื้อมาจนใกล้ในสถาน
คิดพักแรมหลบหลืบมืดคืบคลาน
ยินเสียงผ่านขับกล่อมล้อมบรรเลง (๔๕)
คือเหล่านาคแอบลามตามขับร้อง
ดีดสีก้องไพรพฤกษ์นึกเหมาะเหมง
ทั้งร่ายรำตามทำนองของบทเพลง
ไม่วังเวงเลอะเลือนเพื่อนองค์ชาย (๔๖)
สองพ่อลูกเข้าใกล้สงสัยเสียง			
นาคหลบเลี่ยงไปหมดงดสหาย
ต่างกลัวภัยไม่กล้าเสี่ยงเลี่ยงเจ้านาย		
เหลือเพียงนายคนเดียวไม่เกี่ยวใคร (๔๗)
ทำอะไรหรือท่านเจ้าพรานถาม
นาคตอบตามความจริงสิ่งขานไข
เราเป็นนาคมาถือศีลรักษาใจ
ยังเกรงภัยกลัวพราน.รานล้ำรุก (๔๘)
จึงเชิญสองพรานพ่อลูกคิดปลูกมิตร
สุจริตลงบาดาลเสวยสุข
วาสนาน้อยจริงอยู่ยิ่งทุกข์
ไม่อาจขลุกในพิภพครบเวลา (๔๙)
ขอขึ้นมาบนฝั่งยังโลกมนุษย์
ยังเร่งรุดมอบสมบัติอัฐมีค่า
พอขึ้นฝั่งหายพลันสวรรยา
จึงเข้าป่าเลี้ยงชีพอาชีพเดิม (๕๐)
~ ครุฑตนหนึ่งอาศัยในฉิมพลี
จับนาคีมาได้ให้ฮึกเหิม
คิดยื้อยุดฉุดลากจากจุดเดิม
กลัวตายเพิ่มยึดต้นไม้ไม่ยอมไป (๕๑)
แต่แรงน้อย ฤ จะสู้กำลังครุฑ
ในที่สุดถอนรากโคนไปจนได้
ต้นไทรนั้นเป็นที่พักฤษีไพร
ครุฑหวั่นไหวลงมาหาและพาที (๕๒)
ถามฤษีบาปไหมทำไปสิ้น	
เพ่งกสิณตอบไปให้สุขี
ถ้าไม่มีเจตนาตอบปรานี
บาปไม่มีหรอกหนาอย่าเกรงกลัว (๕๓)
ครุฑดีใจถวายแก้วให้ฤษี
ให้มนต์ดีอาลัมพายท่านส่ายหัว
ไม่อยากรับกลับยัดเยียดเจียดใส่ตัว		
ทั้งนาคงูเกรงกลัวในตัวมนต์ (๕๔)
~ พราหมณ์ผู้หนึ่งตกยากมากหนี้สิน
หลบกระบิลเข้าป่าคราสับสน
เจอฤษีขออาศัยรับใช้ทน
ปฏิบัติทุกหนจนไว้ใจ (๕๕)
ท่านฤษีมอบคาถาก่อนลาจาก
เผื่อตกยากปลอดภัยงูไม่ใกล้
สยบพันธุ์นาคีให้หนีไกล
เรียนรู้ไว้ป้องกันท่านบรรยาย (๕๖)
ลาฤษีเดินทางไกลถึงชายฝั่ง
ทบทวนดังมนต์ปราบงูดูเหมือนร่าย
พวกนาคสาวไปเล่นน้ำตามสบาย
แทบวางวายเมื่อได้ยินเกือบสิ้นใจ (๕๗)
ร้อนรนหนีกลับบาดาลไม่หาญอยู่
ลืมไปดูแก้วมณีที่วางใกล้ 
ทิ้งไว้ก่อนถึงฆาตอาจมีภัย
พราหมณ์ผ่านไปเก็บมณีที่กล่าวมา (๕๘)
ไม่เห็นใครสักคนเดินพ้นผ่าน
เห็นสองพรานพ่อลูกอยู่ในป่า
สองพ่อลูกจำแก้วได้เคยได้มา
ทำตกพื้นแก้วมีค่าอันตรธาน (๕๙)
สองพรานจึงร้องขึ้นขอคืนแก้ว
เล่าเรื่องแล้วพราหมณ์ไม่คืนยืนต่อขาน
ถ้าเป็นจริงขอทดสอบมนต์อาจารย์
พิศดารดังว่ามาแลกกัน (๖๐)
(ยังมีต่อ...)
..				
comments powered by Disqus
  • คนเมืองลิง อุรังอุตัง

    26 พฤศจิกายน 2547 10:39 น. - comment id 378393

    ^_^ กำลังสนุกก็จบอีกแล้ว ยังกะติดตามละครทีวีเลยค่ะ อิอิ แล้วตอนต่อไปฉายวันไหนคะ 
    ลอยกระทงที่ไหนคะปีนี้ สำหรับอุ๊ ลอยคลองข้างๆบ้านค่ะ บ๊าย บายค่ะ
  • Robert TingNongNoi

    26 พฤศจิกายน 2547 12:51 น. - comment id 378499

     
    ยอดเยี่ยมสมบูรณ์ในสาระและความวิจิตร๚ะ๛
    
    size> 
    
  • วิจิตร

    26 พฤศจิกายน 2547 12:54 น. - comment id 378505

    /**//
    
    เก่งจังครับ
  • วิจิตร

    26 พฤศจิกายน 2547 12:54 น. - comment id 378506

    /**//
    
    เก่งจังครับ
  • วิจิตร

    26 พฤศจิกายน 2547 12:54 น. - comment id 378507

    /**//
    
    เก่งจังครับ
  • แก้วประเสริฐ

    26 พฤศจิกายน 2547 21:51 น. - comment id 378969

    เก็บไว้ตามเคยเพื่อนรัก
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 23:17 น. - comment id 378985

    สุดยอดในฝีมือ
    ฉันเชื่อถือคุณเสมอ
    แถมชอบผลงานเธอ
    ทุกครั้งเจอต้องอ่านกัน
    
    *-*จะติดตามตอนต่อไปนะค่ะ  ชื่นชมเสมอ  ลอยกระทงหรือยังหละค่ะ อิอิ*-*
  • tiki

    27 พฤศจิกายน 2547 11:01 น. - comment id 379115

    งานสนุกมากค่ะ คุณ กุ้งหนามแดง
    แวะมาเป็นกำลังใจ เช้านี้
    เมื่อคืนมัวแต่ไปลอยกระทงไม่มาดูค่ะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    27 พฤศจิกายน 2547 11:35 น. - comment id 379127

    มาติดตามด้วยความสนุกอีกเช่นเดิมค่ะ
    คุณกุ้งไม่คิดรวมเล่มบ้างหรือคะ
    จะขอซักเล่ม...แหะๆ  ^_^
    ................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    27 พฤศจิกายน 2547 12:18 น. - comment id 379155

    คุณอุ๊...เมืองลิง
    
    ตอนต่อไปยังไม่ได้เขียนเลยค่ะ...ขอเวลาหน่อยน่ะค่ะ ..
    
    ลอยกระทงสนุกไหมค่ะ อิอิ..
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณทิงนองนอย:
    
    ขอบคุณค่ะ  กุ้งไม่ตัดออกเลยค่ะ เพราะคุณเคยแนะนำตั้งแต่เรื่องมหาชนก... ตอนนั้นตัดสมบัติออกไปสองกอง รวบรัดไปจึงไม่ได้เขียน เลยแก้ไขในเรื่องต่อๆ มา ว่าจะไม่ตัดตอนใดออกอีกเลย ..
    
    ทุกเรื่องก็เลยยาวขึ้น แต่ได้รับความสมบูรณ์ ตามเนื้อหาทุกประการค่ะ
    
    ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในครั้งนั้น..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณวิจิตร:
    
    ขอบคุณค่ะ สามเด้งเลย ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    เพื่อนแก้ว:
    
    ตามสบายจ๊ะ
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณตูน..ไร้เงา
    
    เพียงฝึกฝนงานเขียน
    ยังต้องเรียนรู้อีกมาก
    ถ้าหากไม่ลำบาก
    ยังขอฝากช่วยแนะนำ..
    
    ขอบคุณมากค่ะ ลอยกระทงแล้ว มีเรื่องสั้นมาให้อ่านอีกหนึ่งเรื่องด้วยค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    พี่ tiki:
    
    ขอบคุณค่ะ พี่...เมื่อคืนก็ไม่ได้เข้ามาเหมือนกัน ติดลอยกระทง ค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    คุณลี่...ชวนมาเยือน
    
    คิดสิค่ะ แต่ต้องนำผลงานไปเกลาอีกเยอะค่ะ ตอนนี้ก็ทะยอยเขียนให้จบทั้งสิบชาติก่อน..
    
    ส่วนบทเดิมๆ ที่นำเสนอแล้วก็นำไปเกลาอยู่ค่ะ ต้องมีเพิ่มลดบทกลอน...อีกมากมาย ค่ะ..
    
    เสร็จเมื่อไรจะส่งให้เล่มนึงค่ะ..
    
    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
    
    ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านชาดกค่ะ..
    ..
  • ชัยชนะ

    27 พฤศจิกายน 2547 19:30 น. - comment id 379302

    ผมว่าเนื้อเรื่องมีคนมากไป
    ค่อนข้างสับสนในเนื้อหา
    
    ผมว่าน่าจะให้บทความสำคัญของพระเอกเยอะ ๆ ไว้
    ตัวประกอบสักเล็กน้อยพอเป็นพิธี
    
    แต่ก็ยังไม่ได้อ่านไปจบ เลยไม่ทรายว่าเรื่องจะยาวขนาดไหน
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    28 พฤศจิกายน 2547 12:09 น. - comment id 379638

    เรื่องไม่ยาวมากค่ะ คุณชัยชนะ คิดว่าอีกสักสองตอนคงจะจบน่ะค่ะ..
    
    พอดีเรื่องนี้ตัวละคร ที่มาเกี่ยวข้องค่อนข้างมากอยู่ แต่จะไม่กล่าวเลย ก็จะขาดความสมบูรณ์ไปน่ะค่ะ..คนนึงก็ออกมานิดๆ หน่อยๆ ก็มีค่ะ..
    
    จะพยายามย้ำน่ะค่ะ ว่าพระภูริทัต มีบทบาทสำคัญอย่างไร ทำอะไร ในชาตินี้.. 
    
    อย่างไรก็แล้วแต่ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับทุกความเห็นของคุณชัยชนะ เป็นประโยชน์กับงานเขียนของกุ้งมากค่ะ..
    ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน