...ปั้นดินโยนขึ้นฟ้า ...ปาดน้ำตาขึ้นสวรรค์ ...เปิดใจอันเงียบงัน ...อยากหลับฝัน ในคืนเหงา ... ...ความเอยเจ้าความหลัง ...ยังก้องดังหวังใดเล่า ...งดงามยังแนบเนาว์ ...คิดถึงเขาทำไมกัน ... ...ปั้นดินว่าเป็นดาว ...เสี้ยมเรื่องราวว่างามนั่น ...อัด-สะ-จอ อัศจรรย์ ...ดวงตะวันจะลาฟ้า ... ...อาทิตย์ก็เคลิ้มคล้อย ...หรือใจคอยจึงโหยหา ...เงียบงันก็พลันลา ...รีบหลับตาไม่กล้ามอง ... ...เสียงแห่งอดีตกาล ...ก้องกังวานเข้าสมอง ...ดายเดียวไม่เคยลอง ...อยากจะร้อง ร้องทำไม? ... ...สัตย์สื่อจากส่วนลึก ...เร้ารู้สึกนึกหวั่นไหว ...ลูกผู้ชายอายอะไร ...ไหลทำไม ใครจะแล ... ...เอ่อหยดรดรินแก้ม ...จากแก่นแกมของผู้แพ้ ...ฤดูผันวันผ่านแปร ...มิอาจแก้ที่คับใจ ... ...แท้นักยังรักหรือ ...หรือแค่คือรอยหมองไหม้ ...ที่ฝังรากฝากช้ำใจ ...อีกเมื่อไรจึงจะลืม ... ....เมื่อไรก็เมื่อนั่น ...ละเลงฝันอันดาษดื่น ...ซดเหล้าอีกสักคืน ...พรุ่งนี้ตื่นค่อยคิดเอา ......................................... พระศุกร์ที่ ๑๐ ธันวาคม ๔๗
แทนคุณแทนไท 10 ธ.ค. 2547 15:46 น. - ID 67289 
1874
34
0
24 ธันวาคม 2551 05:40 น. - comment id 263993
10 ธันวาคม 2547 16:26 น. - comment id 386080
ใครว่าจริงผู้หญิงนั้นลืมยาก ชายตั้งหากจากกันพลันสลาย นับจากกันวันนี้มีชีพกาย ชายร้องไห้มิลืมได้คนรักกัน มันก็สิทธิ์ของเธอ เธอจะรักกับใครต่อใคร เธอก็ปล่อยฉันไป ไม่เป็นไรแค่คนคนเดียว ฟังเพลงนี้ยิ่งซึ้ง อ่ะ
10 ธันวาคม 2547 16:27 น. - comment id 386081
ตื่นมาคิดได้หรือยังคะคุณแทน ว่าจะลืมเขาได้หรือป่าว หรือว่าจะทำอะไรต่อไป อย่ามัวแต่ร้องไห้ไหลอาบแก้มหล่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะเนี๊ย
10 ธันวาคม 2547 17:50 น. - comment id 386095
ไพเราะจังเลยคะ งดงามทั้งภาพ และอักษร ชื่นชมคะ ^____^
10 ธันวาคม 2547 18:38 น. - comment id 386124
น้ำตาที่ไหลหยด มาอาบรดฤทัยหมอง ความเศร้าเป็นละออง ลอยละล่องคลุมหัวใจ ความเหงาก็รัดแน่น เศร้าถึงแก่นหทัยไหน ขาดเยื่อไม่เหลือใย อุราไร้เยื่อใยปอง...** มาร่วมเหงา เศร้า และคิดถึงด้วยคนนะคะ สวัสดีค่ะ
10 ธันวาคม 2547 19:11 น. - comment id 386141
ยอดเยี่ยมมาก เก่งจริงๆ
10 ธันวาคม 2547 20:30 น. - comment id 386189
หน้าส่วนตัว
..ผู้หญิง.. คนนั้น ..ไม .. ใจร้ายจัง..
ทำร้าย .. ความรู้สึก ..
..เป็นผนึก .. ที่ยิ่งใหญ่ ..
ยากแกะออก ทันใด ..
ติด..ในใจ .. นานแนบเนาว์ ..
..เรน ..ขออนุญาต .. แจม พี่แทนไท ..นะคะ..
10 ธันวาคม 2547 22:17 น. - comment id 386271
แทนคะ งามทั้งภาพทั้งบทกวีค่ะ
10 ธันวาคม 2547 22:37 น. - comment id 386294
ไพเราะและงดงาม ทั้งภาพและเสียง . .เอ้ย !! ทั้งภาพและบทกลอนเจ้าค่ะ ๑^_____^๑ ++ นู๋เมย์แอบมาป่วน . . พี่แทนไท ++
10 ธันวาคม 2547 22:47 น. - comment id 386303
แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือความโง่เขลา ที่หลงรักเพียงเรา ทั้งที่เขาไม่สนใจ แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือความหวั่นไหว ที่รักประจักษ์ใจ แต่เขาไม่เคยรู้เลย แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือสื่อเฉลย ที่แล้วได้ลงเลย ความคุ้นเคยเจ้าน้ำตา แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือความห่วงหา ที่ยังฝั่งตรึงตรา หรือเพียงว่าเราฝันไป แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือความหวั่นไหว ที่เราเศร้าหทัย เพียงเป็นไปแค่ชั่ววัน แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือความหวาดหวั่น ที่เราเศร้าทุกวัน ได้เห็นกันนั้นเลยมา แท้นักยังรักหรือ หรือว่าคือสิเน่หา ที่เราเฝ้าทุกครา หวังได้มาเพื่อครอบครอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ภาพงามจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
10 ธันวาคม 2547 23:19 น. - comment id 386348
เขียนได้งดงามมากครับกลอนห้า เขียนยากนะครับไม่ง่ายเลย แต่คุณทำได้เก่งจัง
แก้วประเสริฐ.
10 ธันวาคม 2547 23:30 น. - comment id 386359
^_^ งดงามเสมอค่ะที่เข้ามาบ้านนี้
11 ธันวาคม 2547 03:10 น. - comment id 386406
แวะมาเยี่ยมค่ะ...เหมือนไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ เขียนกลอนเหงาๆ เศร้าๆ ได้เพราะจริงๆ เลยนะคะ ............................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
11 ธันวาคม 2547 09:56 น. - comment id 386415
ความเงียบร้ายกาจนัก... ยากจะหักข่มใจถอน พาใจให้ร้าวรอน ขอวิงวอนไปเสียที... ความเหงาเรารู้จัก... ยากหยุดพักนักครานี้ ทำใจดวงดีดี แตกสลายในพริบตา ความเศร้าที่ร้าวทรวง... อีกความหวงคอยห่วงหา จากกันยามอำลา ได้รู้ค่าความช้ำใจ ความเจ็บที่เหน็บแสน มาจากแดนสวรรค์ใด พาใจตกหมกไหม้ ร้าวรอนได้ในพริบตา.... ------------------------------------- ยังมีอีกหลาย...ความ มากนักค่ะที่ร้ายกาจกับเรา และยังมีอีกหลาย...ความ... เช่นกันที่พาให้ใจเราแสนสุข.... คงอยู่ที่เราจะเลือก ... ความ แบบไหนเน๊อะ...
11 ธันวาคม 2547 17:59 น. - comment id 386709
ซดเหล้าไม่เรียกันบ้างเลย แทน
12 ธันวาคม 2547 10:11 น. - comment id 386991
คุณแม่จิตร... ขอบคุณที่มาครับ บางทีการทำให้ให้ต้องต้องฝืนลืม และอยุ่กับทุกวันได้ ระลึกถึงอย่างงดงามก็ง่ายกว่าพยายามลืมครับ.... แค่เงียบๆตอนเขียนอย่างไรไม่รู้ซิครับ... สวัสดีครับ
12 ธันวาคม 2547 10:13 น. - comment id 386992
คุณหลักไม้เลื้อย.... ทุกครั้งที่ตื่นก็เหมือนว่าจะคิดได้ทุกทีครับ แต่ดวงใจนี้ห้ามยากนัดครับ.... น้ำตาอาบแก้มเป็นแค่คำเปรียบในความรู้สึกที่ล้นหลั่งครับ.... ขอบคุณครับ...
12 ธันวาคม 2547 10:14 น. - comment id 386993
คุณแอ็ปเปิ้ล.... ชอบภาพนี้เหมือนกันครับ ขอบคุณโลกไร้พรมแดนครับ... ขอบคุณสำหรับคำชื่นชม และเวลาที่สละมาเยือนครับ.. ขอให้มีแต่ความสุข
12 ธันวาคม 2547 10:16 น. - comment id 386996
คุณกอกก.... ในวันที่เหงาเงียบ ช่างเย็นเยียบเฉียบใจที่- แสนโหยหาทุกนาที แม่เดือนปีจะผ่านไป.... ขอบคุณครับ ตอนเขียนก็รู้สึกเช่นนั้นจริงๆครับ
12 ธันวาคม 2547 10:17 น. - comment id 386997
คุณอาภาภัสครับ.... ขอบคุณครับ ขอบคุณจากใจ.... ขอให้คุณจงมีแต่วันที่งดงามนะครับ....
12 ธันวาคม 2547 10:19 น. - comment id 386999
น้องเรน.... ถ้าตอบถ้อยตามที่น้องร้อยความมา... คงต้องตอบว่าเธอมิได้ใจร้ายอะไรเลย เมื่อเวลาเปลี่ยน ธรรมชาตในใจก้เปลี่ยน มีหลายอย่างที่เราไม่คิดหมายว่าจะเกิด เกิดขึ้นได้เสมอ.... ณ เวลาหนึ่ง ทุกดวงใจก็คิดว่าทุกอย่างที่เลือกไปดีที่สุดแล้ว... เธอก็เช่นกัน และพี่แทนก็เช่นกัน.... เธอยังงดงามทุกความฝันครับน้อง ขอบคุณครับ ขอให้น้องเรนมีทุกวันที่สวยใสดั่งใจปรารถนา
12 ธันวาคม 2547 10:20 น. - comment id 387000
พี่พุดครับ... ขอบคุณใจดวงงามที่มาเยือนบ้านครับพี่.... ขอบคุณคำดีดีที่มีมาฝาก หวังว่าพี่พุดจะสุขกาย สบายดี... ขอบคุณจากใจ
12 ธันวาคม 2547 10:21 น. - comment id 387002
คุณเม็ทราย.... 555 ขอบคุณครับ แล้วมาป่วนอีกนะครับ จะซุ่มรอ...
12 ธันวาคม 2547 10:23 น. - comment id 387004
คุรตูนครับ.... แท้นักเพราะอะไร เป็นคำถามใจของงานนี้ในตอนท้ายจริงๆครับ.... คงเพราะเมื่อผ่านความเงียบงัน ความวุ่นวายก็ถามหาความเป็นไปที่ผ่านมาอีกครั้ง เป็นคำถามที่ถามใจตัวเองอยู่ทุกบ่อย.. บทกวีงามมากครับ ซึ้งใจจัง ชื่นชมและซึ้งใจในดวงใจคุณครับ.... ขอให้มีแต่ความสุข... สวัสดี
12 ธันวาคม 2547 10:24 น. - comment id 387006
คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอให้มีแต่วันดีดีครับคุณ....
12 ธันวาคม 2547 10:25 น. - comment id 387007
คุรคนเมืองลิง.... บ้านนี้ยิ่งชื่นใจครับ เมื่อคุณมาเยือน... ขอบคุณที่มาครับ ขอให้มีความสุขนะครับ
12 ธันวาคม 2547 10:27 น. - comment id 387008
คุณลี่.... ไม่ได้เจอกันนานจริงด้วยครับ แต่ยังระลึกนึกถึงไม่เคยเลือนครับ... มิ่งมิตรไม่ได้มีตามท้องถนนที่เดินชนกัน คุณว่าจริงไม๊... ขอบคุณคำชมชื่น ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงครับ
12 ธันวาคม 2547 10:30 น. - comment id 387012
คุณกี้.... ความเงียบ ความเหงา ความเศร้า และความเจ็บปวด ยามระลึกนึกถึงพร้อมพร้อมกัน บางเวลาที่ใจไม่พร้อมเข้มแข็ง ความรู้สึกเหล่านั้นก็โถมทับความรู้สึกครับ.... การได้ขบเขียนเป็นการผ่อนพักอารมณ์อย่างนึง เขียนแล้วสบายใจขึ้นครับ... ถ้อยรสคุณมากด้วยความหมาย ยิ่งประโยคใจในตอนท้ายให้น่าคิดครับ.... บางทีอยากเลือกครับ แต่บางครั้งก็ยากจะเลือกได้ดั่งใจ บางขณะก็สอนใจสั่งจิตให้คิดดั่งที่ควรเป็นก็ไม่ได้ทุกอย่าง.... ขอให้มีแต่วันที่ดีงามครับคุณ จากใจ
12 ธันวาคม 2547 10:31 น. - comment id 387013
พี่รัน.... วันหลังจะเรียกครับ แต่เอาโซดาน้ำมาด้วยนะ.... ขอบคุณครับ....
12 ธันวาคม 2547 11:22 น. - comment id 387045
อิ อิ แหม พอเงียบแล้วซดเหล้าเลยหรือคะ อิ อิ ขอแจมด้วยได้ไหมเนี่ย อิ อิ ....ความเงียบมันน่ากลัว จงอย่ามัว ไปหลงรัก ระวังจะอกหัก ที่ไปรักความมืดมน...
12 ธันวาคม 2547 12:31 น. - comment id 387103
คุณลอยไปในสายลม... ได้เลยครับ วันไหนดีหละ .. ตามสบายครับ ยินดีที่มาครับ
13 ธันวาคม 2547 17:48 น. - comment id 387861
แวะมาเยี่ยมพี่แทน ด้วย ดินเพิ่งกลับมาจากค่าย ๆได้อ่านงานพี่แล้ว ชอบจังเลย ทำใจให้สงบสุขคะ
13 ธันวาคม 2547 19:12 น. - comment id 387906
ผลึกใจให้เกี่ยวเกาะ คล้ายดั่งเยาะและถากถาง คิดถึงจึงครวญคราง เธอราร้างอ้างว้างใจ......ฯ งานงามอีกแล้ว....ถูกใจพี่จัง...ชอบทุกถ้อยคำที่แทนเรียงร้อย....อิน..ในทุกครั้งที่ได้อ่านงานของแทนจ๊ะ....พี่ตุ้ม..มาเป็นกำลังใจให้นะคะ...
15 ธันวาคม 2547 09:06 น. - comment id 388970
แทนค่ะ... ชีวิตเราก็เท่านี้ เกิดมาทั้งทีใช้ให้คุ้ม อย่าให้ความเศร้าเข้าเกาะกุม โปรดจงทุ่ม...ทั้งตัวและหัวใจ...ให้สายลม...แสงแดด..และเสียงนกร้อง.....นะค่ะ เมื่อก่อนเวลาดาไปไห้วกราบพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์...ดามักจะขอโน้น..ขอนี่...ขอ..ขอ....ขอ.. แต่มาตอนนี้ดาเปลี่ยนพฤติกรรมการขอท่านใหม่แล้วค่ะ... ดาขอให้...ดาเกิดปัญญา แก้ไขปัญหาชีวิตได้..... และตอนนี้ เวลานี้ นาทีนี้ ณ ที่แห่งนี้...... ดาขอให้...แทนเพื่อนรัก.... เกิดปัญญา แก้ไขปัญหาชีวิตได้ นะค่ะ... (ดาขออนุญาตคุณอัลมิตรา ขอทวนกระแส ..มิตรภาพตราบดินฟ้า..ของคุณอัลฯ นะค่ะ...ขอบคุณค่ะ..) สำหรับเรา...ค่ะแทน.. .....มิตรภาพตราบสิ้นลม....แน่นอนจ้า....
16 ธันวาคม 2547 17:00 น. - comment id 390108
น้องดิน.... ไปออกค่ายมาคงมีความสุขนะครับ ได้ช่วยเหลือผู้คนเป็นอะไรที่น่านิยมครับ ขอให้มีความสุขครับ
16 ธันวาคม 2547 17:02 น. - comment id 390109
พี่ตุ้มครับ.... เป็นความกรุณามากเลยครับ สำหรับทุกคำที่มาเยือน ขอบคุณนะครับ หวังว่าพี่จะรักษาสุขภาพ... ขอบคุณจากใจ
16 ธันวาคม 2547 17:05 น. - comment id 390110
สำหรับดาครับ.... ขอบคุณและดีใจครับที่ดามีความสุข หวังว่าจะเป็นเช่นนี้สำหรับดาตลอดไป... การที่ใจเราสงบ และแก้ปัญญาทุกอย่างได้ด้วยปัญญาแทนว่าน่ายินดีครับ กว่าจะถึงกาลที่เราทำใจดั่งนั้นได้ คงต้องผ่านความเป็นไปมาพอควร... ขอบคุณทุกถ้อยคำที่ดามาฝากไว้... รักษาสุขภาพครับดา....
6 มกราคม 2548 16:29 น. - comment id 400735
ที่ใดมีรัก...มักพบสุขทุกข์ อยู่ที่ใจของใครจะพบประสบสุข หรือว่าอยู่ที่จิตคิดแต่พบกับความทุกข์ จะสุขหรือจะทุกข์อยู่จิตคิดเอา มาติดตามอ่านค่ะแทนคุณแทนไทย.........เพราะเสมอค่ะ..ขอฃื่นชม
8 มกราคม 2548 18:30 น. - comment id 402291
V_____V
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
