หน้าส่วนตัว
๏ ข้าฯจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีเจ้า ๚
๏ โคลงสี่สุภาพ ๚
๏ ถามตัวเองอย่างน้อย.........บางหน
ใครเล่าใครจักทน................อย่างนี้
ยามทุกข์หนักหาคน..............มาอยู่..ข้างฤๅ
ใครจักถามตามชี้.................แต่เช้าจรดเย็น ๚
๏ เจ็บเป็นนานดั่งนี้..................แรมเดือน
ฤๅจักหาคนเสมือน.................เยี่ยงแท้
คอยตามห่วงตามเตือน...........มิห่าง...ไกลเฮย
ทุกข์จึ่งเห็นดีแล้.....................ค่านี้ควรครอง ๚
๏ เคียงปองรายร่ำร้อง...........เนืองนิตย์
ข้าฯนี่หรือจักผิด......................จากเจ้า
วอนเอยแม่โปรดคิด................ใจพี่
ถัดจากมารดาเค้า....................คู่แท้จึงทน.. ๚
๏ สำนึกจนจวบช้า................จวนสาย
นานเท่านานฤๅหมาย...............คู่แล้ว
ทนทานเฆี่ยนใจตาย................มากี่....ครั้งนา
เขิญแม่พิศเพริดแพร้ว..............หยุดยั้งเคียงคืน๚ะ๛-
๏ ร่าย ๚
๏ นับวันเวลาด้วยชีวีป่วยหนักมาถึงวันนี้...
มองย้อนกลับถึงทุกเวลานาทีคนที่สัญญา
ว่าจะหาข้าวหาปลามาให้รับประทานครบทุกมื้อ
อาจไม่ดีเด่นเป็นราคาค่าซื้ออันแพงมากดังเศรษฐี
แต่ก็จากน้ำใจคนพอมีที่คอยถือประเคนให้ทุกมื้อจริงดั่งสัญญา...แลนา๚
๏ นึกแล้วจำข่มวิญญาน์ ไยชีวิตข้าฯ มันตลกหนักหนา
ปานฉะนี้...แล้วข้าฯจะพ้นกรรมไหมนี่..ที่ไม่เคยเห็น
คุณค่าคนดีสักทีสักหน. .หรือจะต้องทนรอจนกว่าจะตายจาก
กันไป..โอ้รักของข้าฯมันอยู่ทิศไหนหนใดในโลกนี้..
น่าขันสิ้นดี ฤๅว่าคู่ชีวีแห่งข้าฯนั้นอยู่ในโลกหน้า
.คิดแล้วดั่งเสียทีที่เกิดมาเป็นต้วตนอยู่บนโลก.
นับเป็นโศกนาฏกรรมทำใจแห่งชีวิตข้าฯเสียจริง. ...แลนา
ทิกิ_tiki
จารจบเมื่อ ๑๑:๓๙นาฬิกา
คืนพระอังคาร ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๘
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright. All rights reserved.
tiki 11 ม.ค. 2548 23:58 น. - ID 69085 
1008
30
0
23 มิถุนายน 2555 10:47 น. - comment id 167016
ความคิดเห็นที่ 42 : หมายเลข 465496 จ้างม้าวัวควาย ต๋ายแล้วเหลือหนัง ดูกขนเขายัง เอาไจ้ก๋ารได้ จ๋าลวงสุด ทั้งปุ๋มและไส้ กิ๋นลงไป อิ่มต๊อง มนุษย์เฮาต๋าย สหายปี้น้อง ไผบ่ห่วงข้อง อาลัย แม้นดูกพัวะ เขายังขว้างไก๋ กั๋วจักเป็นภัย เป็นผีหลอกบ้าน ฅนฮักกำบ่เก่า 24 ม.ค. 51 - 11:34 IP 118.172.24.38 เป็นผญาที่ดีจ้าดนักเจ้า
24 มกราคม 2551 11:34 น. - comment id 280567
จ้างม้าวัวควาย ต๋ายแล้วเหลือหนัง ดูกขนเขายัง เอาไจ้ก๋ารได้ จ๋าลวงสุด ทั้งปุ๋มและไส้ กิ๋นลงไป อิ่มต๊อง มนุษย์เฮาต๋าย สหายปี้น้อง ไผบ่ห่วงข้อง อาลัย แม้นดูกพัวะ เขายังขว้างไก๋ กั๋วจักเป็นภัย เป็นผีหลอกบ้าน
12 มกราคม 2548 00:29 น. - comment id 404237
;ว่าจะดึงบางบทช่วงเช้ามาลง ก็เลยเวลาไป คงต้องอาศัยเช้ามาใส่อีกหน เลย ประพันธ์ โคลงและ ร่าย ใหม่มาให้ยลกัน ดึงเอาความ รุ้สึกยามป่วยเจ็บ...ที่ยังไม่สำนึกอีก...มาเขียน คนมันบาปมันกรรมซะจริงๆนะแม่นางเอย
12 มกราคม 2548 00:33 น. - comment id 404238
จับใจ จารได้ จับใจ ครับ :]
12 มกราคม 2548 00:46 น. - comment id 404242
คุณลักษมณ์ บ้างก็เป็นคู่กิ่งทองใบหยก บ้างก็เป็น คู่สร้างคู่สม บ้างก็เป็น คู่แท้ คู่ทน บ้างก็เป็น คู่ทุกข์ คู่ยาก.... เวลาไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลยสักนิด.. เพียงแต่ต้องยอมรับว่า...ชาตินี้คงหนี ไม่พ้นวิบากกรรมที่เคยทำมา.. อย่าขับไล่ไสส่งผมไปที่ไหนเลยหนา.. ผมรักของผมปานฉะนี้ พลีให้ทุกอย่าง นะยอดชีวิต...เฮ้อ..บ่นอย่างอาจปลื้มนิดนิด แต่คิดแล้วมันทุกข์มากกว่าสุข..นะชีวิตเอย ...ชาตินี้มีทางหนีก็ไปบวชซะอีกเท่านั้นแหละหนอคนเรา... ....หนีเวรหนีกรรมจะพ้นไหมเนี่ยนะ... บ่นรอบดึกอีกสักรอบแก้เซ็งเสียหน่อย แบบ เข็นไปทางธรรมไม่ค่อยขึ้นเลย..ยากเสียจริง..คนเรา...
12 มกราคม 2548 01:10 น. - comment id 404258
หากเราจะอยู่ของเรา...อย่างไม่เหงาเลยสักนิด เราก็อยู่หน้าพระบ้าง หน้าคอมพ์บ้าง หน้าจอทีวีบ้าง อย่าให้เหงา อย่าให้ทุกข์..เสมือนหนึ่งเหินห่าง และ เหินห่างออกมาเรื่อยๆ... และ เราก็พยายาม ไม่ค้นหาความทุกข์...ด้วยมันล้อมรอบตัวเราอยู่ทุกขณะ... เราก็อยากมีความสุข...แต่ความสุขของเรา เหมือนนำไปฝากไว้ชาติหน้า หรือยังตามมาไม่ถึงเสียเท่านั้น...
12 มกราคม 2548 01:20 น. - comment id 404264
มานุดหนอ เกิดมาไม่เพียงพอ มีหนึ่งจะเอาสอง ไว้แนบกาย จำมาจาก ฝาผนังกุฏิไม้หลังเก่าหลังหนึ่ง บนชั้นสองห้องกลาง สมัยบวชตอนหนุ่มๆ จำฝังใจมาจนวันนี้ ดิบดี บริสุทธิ์ดี ตรงใจดี ไม่อ้อมค้อม ชอบครับ :]
12 มกราคม 2548 01:29 น. - comment id 404268
คุณลักษมณ์ บวชที่ไหนหรือ อายุเท่าใดตอนนั้น ตอนนี้แก่แล้วหรือไร
12 มกราคม 2548 02:52 น. - comment id 404279
ตอบไว้ในปลายเวลาให้แล้ว ครับ :]
12 มกราคม 2548 02:53 น. - comment id 404280
คุณtiki :]
12 มกราคม 2548 05:52 น. - comment id 404286
......มาอ่านคำรำพึงค่ะ โคลงสี่สุภาพเพราะนะคะ...
12 มกราคม 2548 07:02 น. - comment id 404296
นั่นซิ...เหงาตายเลยอ่ะ
12 มกราคม 2548 07:21 น. - comment id 404304
ข้าจะอยู่อย่างไรไม่มีเจ้า คงต้องเหงาเจียนวายแทบตายชัก อย่าทอดทิ้งเดียวดายได้ตระหนัก มาครองรักภักดีก่อกันต่อไป
12 มกราคม 2548 08:16 น. - comment id 404309
คุณลักษมณ์ บวชที่ไหนหรือ อายุเท่าใดตอนนั้น
ตอนนี้แก่แล้วหรือไร
: 4895 - tiki
: 412532 - 12 ม.ค. 48 - 01:29
: ตอบไว้ในปลายเวลาให้แล้ว
ครับ
:]
: 10654 - ลักษมณ์
: 412543 - 12 ม.ค. 48 - 02:52
วัดฉลอง จ.ภูเก็ต
จากกุฏิไม้สองชั้นหลังเก่าของวัดฉลองนั่นเอง
ตอนนี้ไม่ทราบเป็นอย่างไร ไม่ได้ไปนานแล้ว
และอยู่ไกลจากบ้านอยู่มากเหมือนกัน
อายุตอนนั้นเห็นจะย่างเข้า ๒๑ ฝน
มีชั่วโมงบิณฑ์ เดินบิณฑบาตรได้ ๒๕ เช้า
และได้ออกบิณฑ์เดี่ยว ออกธุดงค์เดี่ยวได้เดินขึ้นเขาลงห้วยอย่างที่ตั้งใจ มุ่งตรงขึ้นไปตามเขาที่อยู่เยื้องหน้าวัด ปักกลดจุดเทียนอยู่หนึ่งคืนกลางหุบเขาใต้แสงจันทร์ตรงกุฏิของรองเจ้าอาวาสที่ได้เข้าไปสร้างไว้ตามที่บอก เท่ไม่หยอกเทียว
รุ่งเช้า เช้าอันตรงกับวันเกิดในปีนั้นของผม มีผู้หญิงชาวบ้านคนหนึ่งนำปิ่นโตกับข้าวมาถวาย
ทั้งนี้เพราะบนเขานั้นก็ยังมีบ้านของคนที่อาศัยอยู่บนเขานั้นอยู่หลายหลังเหมือนกัน แต่ไม่มีไฟฟ้านะคงต้องใช้ตะเกียงและเทียนแทน
ซึ่งก่อนหน้านั้นของเมื่อวานตอนเย็นก็มีผู้ชายชาวบ้านคนหนึ่งตามเข้ามานั่งมาถามไถ่ด้วยเหมือนกัน ระหว่างที่ผมกำลังนั่งวาดรูปกุฏิที่ได้มาเยือน
เอ!! หรือบ้านและชาวบ้านที่เห็นเหล่านั้น
เป็นใครกัน??
เป็นคนและช่วงเวลาเล็กๆที่ประทับใจช่วงหนึ่งของชีวิต
แต่ก็ยังไม่ชอบใจเท่าไร เพราะรุ่งเช้าก็เดินทางกับวัด และสึกอีกสองวันต่อมาก่อนเข้าพรรษาหนึ่งอาทิตย์ เพราะตอนนั้นยังไม่คิดที่จะอยากอยู่จำพรรษา อาจยังคิดอะไรไม่ตก
สวัสดี
ราตรีสวัสดิ์ครับคุณทิกิและทุกคน
ลักษมณ์
:]
: 10654 - ลักษมณ์ : 412541 - 12 ม.ค. 48 - 02:45
: !!!
ตอนนี้ ๒๗+
แก่กว่าตอนนั้นครับ
:]
: 10654 - ลักษมณ์ : 412542 - 12 ม.ค. 48 - 02:50
: บิณฑบาตร...แก้เป็น บิณฑบาต
ตอบว่าอ่านแล้ว ก็เลยยกคำตอบมาไว้
ที่เดียวกัน ก็ดีค่ะ ที่หน้าพระเราก็มี ภาพ หลวงพ่อแช่มวัดฉลองภูเก็ตภาพเล็กเก่าคร่ำคร่า
ดีหนึ่งภาพ รู้สึกคุ้นเคยรักท่านมาแต่เล็กๆ..
ด้วยข้าพเจ้านี้คือคนที่นอนหน้าพระมาแต่เด็ก
และ คงจะนอนที่ไหนก็ไม่เป็นสุขเหมือนนอน
หน้าพระ ..เป็นอย่างนั้นจริงๆมาถึงวันนี้..
..แทบจะเหมือนลูกพระก็ว่าได้ เล็กๆ มีอะไร
ยังไปนั่งพูดฟ้องพระอยู่หน้าพระเลย..
....คุณย่ามักพูดเสมอว่า ไอ้นี่มันพระกลับชาติ
มาเกิด...กินก็ง่าย อยู่ก็ง่าย นอนก็ง่าย ตื่นก็ง่าย
เลี้ยงง่ายเลี้ยงดาย....แต่โตขึ้นมา การต้องเลี้ยง
คนอื่นนี่มันเลี้ยงยากหนักหนา จะหาคนอยู่ง่าย
กินง่ายอย่างเรานี่คงไม่มีในโลก...
.ชีวิตทุกวันนี้ ปัญหาใหญ่หนักหนาสาหัส
บางทีไม่รู้จะทำอย่างไร ไปนั่งสวดมนต์ ตรวจน้ำ
แผ่เมตตาให้ ..แล้วก็จุดธูป*ทูล*ขึ้นให้ท่านช่วยแผ่เมตตาบารมีให้เราหาย จากปัญหานั้นๆ
ให้มีปัญญาแก้ไขได้..เหมือนกัน
ขอบคุณ คุณลักษมณ์ที่ตอบให้ไว้เห็นภาพ
ทุกอย่างชัดเจน
12 มกราคม 2548 08:19 น. - comment id 404310
......มาอ่านคำรำพึงค่ะ โคลงสี่สุภาพเพราะนะคะ...
: ...สียะตรา..
: 412550 - 12 ม.ค. 48 - 05:52
ขอบคุณค่ะ คุณ สิยะตราคะ
12 มกราคม 2548 08:21 น. - comment id 404311
นั่นซิ...เหงาตายเลยอ่ะ
: 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
: 412564 - 12 ม.ค. 48 - 07:02
มันมิใช่เหงาตายนะคะ..ถ้ายังเจ็บป่วยมีคน
คอยดูแลเอาใจใส่พอประมาณไม่รำคาญคนเจ็บ
ที่ช่างหงุดหงิดได้ เอาแต่ใจ...ช่วยให้คนเจ็บ
หายฟื้นคืนได้ในเร็ววัน พยาบาลคนนั้นก็เป็น
คนที่มีจิตใจดีมีเมตตา น่ารู้สึกได้ในช่วงพักฟื้น
ชีวิตก็เช่นนั้น
12 มกราคม 2548 08:23 น. - comment id 404312
ข้าจะอยู่อย่างไรไม่มีเจ้า คงต้องเหงาเจียนวายแทบตายชัก อย่าทอดทิ้งเดียวดายได้ตระหนัก มาครองรักภักดีก่อกันต่อไป : ผีขี้เมา : 412572 - 12 ม.ค. 48 - 07:21 คำตอบเดียวกับคุณ ผลิใบฯ และค่ะ คุณผีฯ ขอบคุณที่แวะมาตอบแต่เช้านะคะ..งานที่ ภาคใต้คงล้นมือนะคะ
12 มกราคม 2548 08:58 น. - comment id 404321
อ่านแล้วรับรู้และรับทราบ รับความรู้สสึก พี่ได้ดี เคย ป่วย และเจ๊บ ปางวายชีวา มาแล้ว นอน........ทะร่อ ทะแร่ แช่ สายดิน น้ำ อากาศ ครบ .......แรมวัน แรมคืน นอนมองคนตายไป ต่อหน้าต่ตามา แล้ว ใน ICU เห็นสัจธรรมไรมากมายค่ะพี่.......... เวลานี้เจ๊บไม่ร้องไม่ขอ ใครดูแล..... เจ๊บ เก็บเอาไว้ แต่ ผู้เดียว.......... เพราะนั่นคือ .............ใช้กรรม ต่อ สรรพสิ่งที่เคยกระทบกระทำ .เขา ยอมรับวิบากรรมนั้น ๆ ๆ ด้วยใจ
12 มกราคม 2548 10:47 น. - comment id 404351
^_______^ จะอยู่อย่างไร ถ้าไร้เจ้า.. กินใจจัง
12 มกราคม 2548 10:58 น. - comment id 404358
.... ไพเราะมาก ๆ ครับ อยู่ต่อไปในเงามืด อยู่อย่างจืดชืด ต้องอยู่ได้ อยู่ให้ได้ แม้เดียวดาย เป็นคำอธิบาย . . . ของตัวเอง
12 มกราคม 2548 11:08 น. - comment id 404362
เวลานี้เจ๊บไม่ร้องไม่ขอ ใครดูแล.....
เจ๊บ เก็บเอาไว้ แต่ ผู้เดียว..........
เพราะนั่นคือ .............ใช้กรรม ต่อ สรรพสิ่งที่เคยกระทบกระทำ .เขา
ยอมรับวิบากรรมนั้น ๆ ๆ ด้วยใจ
: 9584 - ดาหลา & ปะการัง
: 412589 - 12 ม.ค. 48 - 08:58
เจ็บบ่อยๆมันก็ทนได้เอง เจ็บจนเคยตัว เจ็บจน
ชาชิน กระด้าง แต่ไม่ร้างไร้มนุษยธรรมต่อผู้อื่น
ไม่เจ็บอย่างนี้ จะเข้าใจความเจ็บของคนอื่น
ได้อย่างไร ไม่ป่วย ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเขาเวลาป่วย
เขาทุกข์สาหัสเพียงไหน
ความทุกข์เป็นเพียงบทเรียนที่พระเจ้าประทานมาให้เราได้รู้รสชาติชีวิตทุกแง่มุม
เมื่อเราเมตตาต่อผู้คนที่ทุกข์ยากนั้นเรารู้ว่า
ทุกข์เขาหนักหนาสาหัสเพียงใด ...ก็ต่อเมื่อ
เจ้าได้เคยทุกข์เช่นนั้นมาแล้วนั่นสิ
ในความทุกข์ยาก จึงจะรู้จักรสชาติทุกข์ยาก
ลำบากของผู้อื่นค่ะ ดาหลา&ปะการัง...หน้าที่คุณน่ะ เขาวางถนนมาชัดแจ้งแล้วนี่นา ..น่าจะรู้ดี
กว่าข้าพเจ้าผู้เขียนตอบนี้นะคะ
12 มกราคม 2548 11:12 น. - comment id 404363
^_______^
จะอยู่อย่างไร ถ้าไร้เจ้า.. กินใจจัง
: 4084 - ..สีน้ำฟ้า..
412619 - 12 ม.ค. 48 - 10:47
แจมคะ ในบทเมื่อคืน ก็มีคำนี้ด้วย
เป็น Subheadline ของ Headline ๏ ข้าฯจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีเจ้า ๚ นี้แหละค่ะ
ตรงใจดี เป็นคำกวีดี แต่ดึงออกค่ะ
ก็ขอบคุณที่มาเขียนเติมให้เต็มรสบทกวี
แจม...บางทีเราก็คงไม่รู้ว่า..สิ่งที่เรามีนั้น
มันถูกกำหนดให้มี เราจะดิ้นรนหนีไปให้สุดฟากฟ้า ...มันจะหนีได้ไหม...
แต่ก็หนีบ่อยนะคะ..จะพยายามชินกับ
ความ..ไม่รักเป็นทุกข์ รักเป็นทุกข์ นี้ดูสักหน่อยก่อนจะเกิดความเบื่อหน่ายหันหน้าหนี
ไปเสียทั้งหมดนั่นแล....
สวัสดีค่ะ ตอบยาวอีกตามเคย
12 มกราคม 2548 11:13 น. - comment id 404365
.... ไพเราะมาก ๆ ครับ อยู่ต่อไปในเงามืด อยู่อย่างจืดชืด ต้องอยู่ได้ อยู่ให้ได้ แม้เดียวดาย เป็นคำอธิบาย . . . ของตัวเอง 10150 - ไวยากรณ์ : 412626 - 12 ม.ค. 48 - 10:58 จะอยู่อย่างเจียมที่สุด ไร้ความหมายที่สุด ไร้การรบกวนผู้อื่นที่สุด...ใช้ทรัพยากรให้น้อยที่สุด แต่ผลิตงานให้มากที่สุด ขอบคุณค่ะ ไวยากรณ์ ถ้อยคำคุณมีความหมาย
12 มกราคม 2548 13:48 น. - comment id 404515
เศร้าจังเลยนะคะ พี่ทิกิ อิ อิ เพราะดีค่ะ อิ อิ...
12 มกราคม 2548 14:22 น. - comment id 404545
เศร้าจังเลยนะคะ พี่ทิกิ อิ อิ เพราะดีค่ะ อิ อิ... : 8434 - ลอยไปในสายลม 412784 - 12 ม.ค. 48 - 13:48 คุณ บอยไปในสายลมคะ งานเศร้านี้เป็นอารมณ์ปกติในบทกลอนข้าพเจ้า เลยนะคะ..บางคนว่าเครียด..ว่าหัวเราะเป็นไหม ยิ้มเป็นไหม ก็พยายามอยู่ค่ะ แต่ เขียนแล้วเป็นสุขผสมอึดอัด นิดหน่อย พอประมาณ ชีวิตก็อย่างนี้แหละค่ะ หลายรสชาติ
12 มกราคม 2548 18:05 น. - comment id 404673
เพราะตลอดรูปที่วาดเองก็สวยแปลกไม่เหมือนใครเลยนะคะคิดถึงเสมอค่ะ(ขอโทษนะคะมันพูดไรไม่ค่อยเก่งคำพูดคำเขียนแต่ระคำมันก็ซ้ำด้วยค่ะ) คิดถึงเสมอค่ะ
12 มกราคม 2548 19:02 น. - comment id 404725
ชุดสีหม่น แต่ปากสีหวานจัง ฮิฮิ แซวเล่นนน
12 มกราคม 2548 21:01 น. - comment id 404845
อยู่ได้อย่าไรเล่า ถ้าตัวเจ้าทิ้งจากไกล คงตรมระทมไหม้ จิตใจเศร้าเหงาฤดี
12 มกราคม 2548 21:32 น. - comment id 404875
เพราะตลอดรูปที่วาดเองก็สวยแปลกไม่เหมือนใครเลยนะคะคิดถึงเสมอค่ะ(ขอโทษนะคะมันพูดไรไม่ค่อยเก่งคำพูดคำเขียนแต่ระคำมันก็ซ้ำด้วยค่ะ) คิดถึงเสมอค่ะ : 8964 - เพราะรัก : 412946 - 12 ม.ค. 48 - 18:05 ขอบคุณค่ะ ..วาดแบบไม่ค่อยชำนาญ ก็ได้เท่าที่เห็นนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
12 มกราคม 2548 21:33 น. - comment id 404876
ชุดสีหม่น แต่ปากสีหวานจัง ฮิฮิ แซวเล่นนน : ภาวิ : 412998 - 12 ม.ค. 48 - 19:02 เขียนตอนที่ฟื้นจากไข้สักอาทิตย์สองอาทิตย์ ก็พยายามแต้มสีปากให้มันไม่จืดค่ะ
12 มกราคม 2548 21:34 น. - comment id 404877
อยู่ได้อย่าไรเล่า ถ้าตัวเจ้าทิ้งจากไกล คงตรมระทมไหม้ จิตใจเศร้าเหงาฤดี : 5053 - ชัยชนะ : 413119 - 12 ม.ค. 48 - 21:01 เศร้าเหงาก็เศร้าไป ขอบคุณที่แวะมานะคะ ชัยชนะ เข้าดึก งานยุ่งมังคะ
12 มกราคม 2548 21:58 น. - comment id 404903
:]
13 มกราคม 2548 00:37 น. - comment id 405006
คำจ่มพญาพรหมอาจล่มหล้า ศรีปราชญ์กล้าคารมล่มสมัย โศลกรักหนักโศกโยกอกใคร ตอบมิได้นัยน์ตาคลอ....ทรมาน
13 มกราคม 2548 02:12 น. - comment id 405022
:] : 10654 - ลักษมณ์ : 413177 - 12 ม.ค. 48 - 21:58 ขอบคุณคุณลักษมณ์ค่ะ
13 มกราคม 2548 02:16 น. - comment id 405023
คำจ่มพญาพรหมอาจล่มหล้า ศรีปราชญ์กล้าคารมล่มสมัย โศลกรักหนักโศกโยกอกใคร ตอบมิได้นัยน์ตาคลอ....ทรมาน : plaing_piu : 413280 - 13 ม.ค. 48 - 00:37 บางอย่างเป็นภาระอันจำเป็น ใช่เครื่องเซ่นสังเวยฤๅแก่นสาร เป็นวิบากแห่งกรรมอันเนิ่นกาล หมดวงวารวัฏกะ...คงจะคลาย ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ เพลงผิว
13 มกราคม 2548 09:30 น. - comment id 405097
ฉันอาจไม่ได้หายใจเพื่อเธอ แต่เธอทำให้ฉันอยากหายใจ หากวันหนึ่งที่เธอลาไกล ฉันก็ยังต้องอยู่ให้ได้ แต่อยู่ไปอย่างคนหัวใจอ่อนแรง เหงาจังคะพี่ tiki มาร่วมรับรู้ความรู้สึกคะ ^__^
13 มกราคม 2548 17:40 น. - comment id 405319
แต่พออ่านกลอนนี้แล้วขนลุก ขลังแปลก ๆ ไว้มาอ่านอีกรอบครับ...
16 มกราคม 2548 21:51 น. - comment id 407349
แม้เหนื่อยนักรักมั่นฝันอยู่เคียง แถมมองเมียงมอบให้ห่วงใยนี้ ไม่เคยเลือนเตือนจิตคิดทุกที ว่าฉันนี้มีรักมอบให้เธอ *-*คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
17 มกราคม 2548 00:18 น. - comment id 407506
ฉันอาจไม่ได้หายใจเพื่อเธอ แต่เธอทำให้ฉันอยากหายใจ หากวันหนึ่งที่เธอลาไกล ฉันก็ยังต้องอยู่ให้ได้ แต่อยู่ไปอย่างคนหัวใจอ่อนแรง เหงาจังคะพี่ tiki มาร่วมรับรู้ความรู้สึกคะ ^__^ : 130 - แอ็ปเปิ้ล : 413372 - 13 ม.ค. 48 - 09:30 บางทีความหมายมันอาจกลับตาลปัตร ค่ะ บางทีอยากจะสื่อว่า ด้วยความจำเป็นอะไรก็แล้วแต่ จำต้องอยู่กันไป ทั้งที่หัวใจโบยบินไปอื่นเสียแล้ว ....?
17 มกราคม 2548 00:19 น. - comment id 407508
ฉันอาจไม่ได้หายใจเพื่อเธอ แต่เธอทำให้ฉันอยากหายใจ หากวันหนึ่งที่เธอลาไกล ฉันก็ยังต้องอยู่ให้ได้ แต่อยู่ไปอย่างคนหัวใจอ่อนแรง เหงาจังคะพี่ tiki มาร่วมรับรู้ความรู้สึกคะ ^__^ : 130 - แอ็ปเปิ้ล : 413372 - 13 ม.ค. 48 - 09:30 บางทีความหมายมันอาจกลับตาลปัตร ค่ะ บางทีอยากจะสื่อว่า ด้วยความจำเป็นอะไรก็แล้วแต่ จำต้องอยู่กันไป ทั้งที่หัวใจโบยบินไปอื่นเสียแล้ว ....?
17 มกราคม 2548 00:19 น. - comment id 407509
ฉันอาจไม่ได้หายใจเพื่อเธอ แต่เธอทำให้ฉันอยากหายใจ หากวันหนึ่งที่เธอลาไกล ฉันก็ยังต้องอยู่ให้ได้ แต่อยู่ไปอย่างคนหัวใจอ่อนแรง เหงาจังคะพี่ tiki มาร่วมรับรู้ความรู้สึกคะ ^__^ : 130 - แอ็ปเปิ้ล : 413372 - 13 ม.ค. 48 - 09:30 บางทีความหมายมันอาจกลับตาลปัตร ค่ะ บางทีอยากจะสื่อว่า ด้วยความจำเป็นอะไรก็แล้วแต่ จำต้องอยู่กันไป ทั้งที่หัวใจโบยบินไปอื่นเสียแล้ว ....?
17 มกราคม 2548 01:44 น. - comment id 407538
แต่พออ่านกลอนนี้แล้วขนลุก ขลังแปลก ๆ ไว้มาอ่านอีกรอบครับ... : 11570 - ShadowServant : 413595 - 13 ม.ค. 48 - 17:40 แบบเสียงเรียกร้องจากที่คุมขังประมาณนั้นไหม
17 มกราคม 2548 01:45 น. - comment id 407539
แม้เหนื่อยนักรักมั่นฝันอยู่เคียง แถมมองเมียงมอบให้ห่วงใยนี้ ไม่เคยเลือนเตือนจิตคิดทุกที ว่าฉันนี้มีรักมอบให้เธอ *-*คิดถึงเสมอนะค่ะ*-* : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา : 415662 - 16 ม.ค. 48 - 21:51 ขอบคุณมากค่ะ คุณคนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
