ใช้เข็มทิศแห่งสมองและสองมือ สองเท้าคือแรงเอื้อช่วยเกื้อหนุน อีกหัวใจยิ่งใหญ่ไว้เป็นทุน ใช้ผลบุญพรสวรรค์ประทานมา พรแสวงแต่งเติมเพื่อเสริมสร้าง การเดินทางล้ำลึกการศึกษา รู้เส้นทางแห่งความหลงดงมายา ใช่เก่งกล้ามาแต่เกิดความเลิศเลอ แค่ใส่ใจในงานกรองกานท์ถ้อย ให้ถักร้อยอักษรก่อนเสนอ สารสื่อความตามที่เห็นเช่นที่เจอ ปรุงแต่งเนื้อใส่น้ำใส่ทำนอง อย่าหวังเพียงดังเด่นเป็นที่หนึ่ง อย่าหวังพึ่งเลี้ยงชีวาจะเศร้าหมอง แค่หวังสื่อจากใจได้กลั่นกรอง ทุกมุมมองตอบเหตุผลกลอุบาย อย่ายัดเยียดความคิดอาจผิดพลาด อย่าหมายมาดคาดหวังยังที่หมาย อันชื่อเสียงคนนอกบอกอย่าอาย จึงแยบคายแจ้งเกิดกำเนิดตัว อาจไม่ใช่วิถีกวีคิด แต่เพียงนิดตอบมาอย่าว่ามั่ว เจ้าบทกลอนในคนไทยไม่หมองมัว ยินเสียงรัวปี่กรับก็รับทัน จะร้อยกรองร้อยแก้วกี่แนวรุก เขียนสนุกด้วยภาษาพาเฉิดฉัน จะแนวไหนครูใครไม่สำคัญ หัวใจมั่นอักษรไทยไม่ราโรย
มารแมงมุม 10 มี.ค. 2548 15:51 น. - ID 72500 
4027
16
0
10 มีนาคม 2548 16:05 น. - comment id 437067
ไม่มีหรอกดอกไม้ในวันนี้ มันเปลี่ยนสีเป็นเศร้าพร้อมเน่าเหม็น สุดท้ายคือเศษซากเหมือนอยากเป็น ไม่ต้องเห็นมันหรอกมวลดอกไม้! ข้าคือจอมมาร สยบข้าเถิดมารแมงมุงตัวน้อยนิด ไร้พิษสง
10 มีนาคม 2548 16:44 น. - comment id 437101
ถ้ามาป่วนออกไปไม่ต้อนรับ มาพร้อมกับความยโสแถมโอหัง สงบใจก่อนสยบ...จบพลัง ไม่อยากพลั้งมือพิฆาต...ประกาศนาม เป็นเศษเดนมาจากไหนก็ไม่รู้ จะมาสู้ฝากคำย้ำขวากหนาม ก็แค่ซากกากสังคม...โง่งมความ จงอยู่ตามทางของเจ้าอย่าเข้ามา ณ..ที่นี้คือสนามแห่งความคิด มัสักนิดหนึ่งไหมได้คุณค่า บนเส้นทางสายนี้มีเมตตา เอาเถิดน่าจะสวดธรรมนำวิญญาณ เพื่อตัวเจ้าจะรู้สีกระลึกรู้ เพื่อชีพอยู่อย่างมนุษย์...สุดหักหาญ คิดเสียใหม่ทำเสียใหม่ให้เข้าการ เลิกสันดานที่เคยมีแต่นี้ไป
10 มีนาคม 2548 17:07 น. - comment id 437119
เจ๊..อารมณ์บ่จอยหรือครับ..ใจเย็นๆ แนวร่วมเพียบเลยไปดูดิ... **แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม
10 มีนาคม 2548 17:14 น. - comment id 437122
ขอให้ใครใยเล่าเขาสยบ เมื่อไม่จบความคิดริษยา กิเลสหนักมักนำชักใจยักษ์มา เลยอยากพากายาพล่าพลาญคน สยบใจของตนจนได้ก่อน แล้วค่อยย้อนมองคนอื่นอีกสักหน อย่าให้เพลิงเผาผลาญนั้นมาตน จึงได้ค้นได้คิดสะกิดใคร... ก่อนจะให้คนอื่นมาสยบ ก็ลองสยบใจตนเอองก่อนน่ะค่ะ...
10 มีนาคม 2548 17:15 น. - comment id 437123
ป่าวค่ะ ใจเย็นอยู่ค่ะ ถึงยังเขียนกลอนตอบได้ แต่จะบอกว่าป้องกันตัวจากพวกมาป่วน ไม่ใช่อยู่ๆใครจะมาบอกว่าจะมาสยบ... ไม่ชอบคนไร้มารยาทค่ะ หากใจร้อนคงลบทิ้งมากกว่าจะตอบค่ะ เดี๋ยวค่ำๆจะไปตอบกระทู้บินเดียวเหมือนกัน
10 มีนาคม 2548 17:21 น. - comment id 437126
ขอให้ใครใยเล่าเขาสยบ เมื่อไม่จบความคิดริษยา กิเลสหนักมักนำชักใจยักษ์มา เลยอยากพากายาพล่าพลาญคน สยบใจของตนจนได้ก่อน แล้วค่อยย้อนมองคนอื่นอีกสักหน อย่าให้เพลิงเผาผลาญนั้นมารดล จึงได้ค้นได้คิดสะกิดใคร... ก่อนจะให้คนอื่นมาสยบ ก็ลองสยบใจตนเองก่อนน่ะค่ะ... **มาแก้ไขค่ะ เขียนตกอีกแระว่ามัยไม่รุ่งซักกะที อิอิอิ..
10 มีนาคม 2548 17:28 น. - comment id 437129
แค่เอาถ้อยร้อยเรียงเพียงพอหรือ ให้ยืดถือโบราณท่านพร่ำสอน ฉันทลักษณ์มักเน้นเป็นบทกลอน อีกวรรคตอนย้อนคำนำใส่ใจ มีมากนักหากเรียนเพียรศึกษา เทศนาโวหาร...ครั้นสงสัย คือบทกลอนสอนสั่งดั่งจูงใจ ให้ฝักใฝ่ในธรรมหนุนนำตน ที่จะสื่อจะสานวิญญาณฝัน เพื่อให้มั่นให้มายคลายสับสน นำคำสอนคำสั่งฝังกมล พ้นวังวนพ้นเวียนว่ายในมัวเมา พรรณาโวหาร...หมั่นศึกษา ดุจคุณตาปราณี...ชี้เรื่องเล่า ให้คลายร้อนผ่อนหนาวเศร้าบรรเทา นิทานเก่าเราฟังอย่างตั้งใจ ใช่เพียงแค่ถ้อยคำเพ้อรำพัน หากจริงนั้นผสานสิ่งเป็นจริงได้ เสนาะหูรู้แจ้งแฝงความนัย ฟังครั้งใดคล้ายชมโขนกรมศิลป์ อีกแบบหนึ่งตรึงตราจะหาไหน อุปมาอุปมัยได้สุขิน อ้างเรื่องเทียบเปรียบเปรยแผ่เผยจินต์ ยกศัพท์สิ้นส่อความตามโบราณ แต่ต้องกลั่นจากห้วงของดวงใจ กฎเกณฑ์ใดไม่หลงตรงอรรถสาส์น เรื่องใดเหมาะเพราะพริ้งแอบอิงกานท์ ยกตำนานผสานส่งจำนงค์ไป พึงเพิ่มเติมเสริมแนบแบบฉบับ ดุจประดับอาภรณ์ตอนสวมใส่ จักงดงามตามฉันท์กาพย์กานท์ไทย แม้นผู้ใดได้ชมภิรมย์เริง . :)
10 มีนาคม 2548 17:37 น. - comment id 437133
^___^ หนูมาเยี่ยมจ่ะ.. ... ไม่ได้มาป่วน...แต่..อันใด... +++++++++++++++++++++++++
10 มีนาคม 2548 17:40 น. - comment id 437134
ภาษาไทยไขอักษรเป็นกลอนหวาน ทั้งร้าวรานขื่นขมและสมหวัง ตามอารมณ์ปราถนาพาภวังค์ มโนสั่งสำนึกตามเป็นคำกลอน บุ๋มๆๆๆ มาดำน้ำแถวๆนี้หน่อย อิอิ
10 มีนาคม 2548 17:56 น. - comment id 437139
มา อ่านค่ะ ............. จะพากเพียร ต่อไ จน กว่า หมด ลม ......
10 มีนาคม 2548 18:31 น. - comment id 437160
เข้าข้างคุณมารแมงมุมอีกคนค่ะ ใจหายที่มีคนมองโลกในแง่ร้ายขนาดนี้ พูดอะไรไม่ออก แต่อยากบอกว่า..มาเป็นกำลังใจ และชื่นชมค่ะ
10 มีนาคม 2548 19:32 น. - comment id 437215
อักษราภาษาไทย จงร่วมใจกันมุ่งมั่น เพื่อให้ในทุกวัน คำไทยนั้นได้ยั่งยืน *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณเสมอนะค่ะ*-*
10 มีนาคม 2548 19:33 น. - comment id 437217
หน้าส่วนตัว
จะร้อยกรองร้อยแก้วกี่แนวรุก
เขียนสนุกด้วยภาษาพาเฉิดฉัน
จะแนวไหนครูใครไม่สำคัญ
หัวใจมั่นอักษรไทยไม่ราโรย
..เรนชอบ ..ตรงนี้ มากเลยนะคะ ..
สื่อความหมาย .. ดีจัง..
ไพเราะ ..มากเลยนะคะ ..
..
10 มีนาคม 2548 19:35 น. - comment id 437221
เรน .. ชอบภาพ..ด้วยดิคะ ..
ผู้หญิงเก่ง .. และมีรอยยิ้ม .. อยู่ใกล้แล้ว..อบอุ่นจัง..
...
10 มีนาคม 2548 19:50 น. - comment id 437234
กลอนชุดนึง แต่งเกี่ยวการการแต่งกลอนเคยได้อ่าน ประมาณแนวเนี่ยครับ แต่หายไปแล้ว ซึ่งเนื้อความดีมาก บอกตรงประเด็นดีครับ ก่อนลงมือควรถือด้วยความคิด ร้อยอักษรลิขิตตามใฝ่ฝัน มิใช่แต่งหวังมาคอมเมนต์กัน สิ่งตรงนั้นสำคัญเยี่ยงอย่างไร กลอนชุดนั้นก็ประมาณนี้แหล่ะนะ มาชมงานความหมายดี ครับ
10 มีนาคม 2548 20:48 น. - comment id 437261
ถ้ามาป่วนออกไปไม่ต้อนรับ มาพร้อมกับความยโสแถมโอหัง สงบใจก่อนสยบ...จบพลัง ไม่อยากพลั้งมือพิฆาต...ประกาศนาม เป็นเศษเดนมาจากไหนก็ไม่รู้ จะมาสู้ฝากคำย้ำขวากหนาม ก็แค่ซากกากสังคม...โง่งมความ จงอยู่ตามทางของเจ้าอย่าเข้ามา ณ..ที่นี้คือสนามแห่งความคิด มัสักนิดหนึ่งไหมได้คุณค่า บนเส้นทางสายนี้มีเมตตา เอาเถิดน่าจะสวดธรรมนำวิญญาณ เพื่อตัวเจ้าจะรู้สีกระลึกรู้ เพื่อชีพอยู่อย่างมนุษย์...สุดหักหาญ คิดเสียใหม่ทำเสียใหม่ให้เข้าการ เลิกสันดานที่เคยมีแต่นี้ไป จาก : รหัสสมาชิก : 5181 - มารแมงมุม มารแมงมุมตัวนี้มีฤทธิ์มาก แถมฝีปากจัดจ้านดูพาลยิ่ง พลังว่าร้ายกาจอาจจะจริง หรือแค่สิงในแมงมุมขยุ้มคน แค่แวะมาล้อเล่นเป็นไม่ได้ ทำให้ใจหายหกด้วยตกหล่น ข้าต้องโดนเหยียบย่ำช้ำกมล สุดท้ายจนเผลอสะอื้นกลืนน้ำตา เห็นเป็นมารเหมือนกันฉันจึงถาม เธอนิยามให้ไปว่าไร้ค่า ถูกตัดรอนไม่ต้อนรับขอกลับลา จะไม่มาถามไถ่ให้อายคน!
10 มีนาคม 2548 21:31 น. - comment id 437280
มาทักทายท่านแมงมุม ผู้คนชุกชุม...เลยขอลา
10 มีนาคม 2548 23:49 น. - comment id 437363
อย่าหวังเพียงดังเด่นเป็นที่หนึ่ง อย่าหวังพึ่งเลี้ยงชีวาจะเศร้าหมอง แค่หวังสื่อจากใจได้กลั่นกรอง ทุกมุมมองตอบเหตุผลกลอุบาย ผมชอบบทนี้จริงๆเลย ตอนนี้ก็ได้แต่พิมพ์ๆ ไม่ค่อยได้เขียนจริงๆเลย (เขียนบนกระดาษ) ตอนนี้ลายมือแย่ไปแล้ว ;)
11 มีนาคม 2548 06:41 น. - comment id 437410
พุดชื่นชมและรักค่ะ คำพิพากษาจากใคร ที่ไม่เข้าใจจิตวิญญาณภายในเราจริง ไม่ทำให้เราหวั่นไหวได้ค่ะ เพียงผัสสะมากระทบแล้วจางหายคลายไป ตั้งใจ.. คิดดีพูดดีทำดีคบคนดีไปสถานที่ดี ทำดีห้าดีให้ได้ทุกวันค่ะก็แค่นี้ก็ดีพอแล้วค่ะ รักทุกดวงใจใสงามนะคะ
11 มีนาคม 2548 15:04 น. - comment id 437600
จอมมาร...เขาน้อยใจกลับไปแล้ว เหมือนกินแห้วหัวหดหมดคุณค่า แถมสะอื้นกลืนกล้ำกินน้ำตา เพราะอยากมาว่าเขาก่อนจึงร้อนใจ ผมอ่านดูแล้วสูสีกันมากเลยครับ...ระหว่างมารแมงมุมกับจอมมารขมังเวทย์...ไม่ได้สู้กันด้วยวิชามาร..แต่ด้วยกลอนอันร้อนเร่า..... ผลสรุปสุดท้าย...ก็พ่ายฤทธิ์แมงมุมตัวน้อย..อิอิ
11 มีนาคม 2548 19:14 น. - comment id 437707
อักษรไทยไพเราเสนาะจิต มาประดิษฐ์รอเรือใส่ไม้หันอากาศ มีกอไก่ตามติดไม่ผิดพลาด มาประกาศอักษรไทยให้เขาลือ ไม่ได้มาป่วน มาป้วนเปี้ยนครับ
11 มีนาคม 2548 20:16 น. - comment id 437757
มิบังอาจ.....เพียงคิดวินิจฉัย ถ้อยคำไข...จอมขมังฯ ฟังไม่หวาน เหมือนมาป่วนทวนคำเขารำคาญ จึงถูงมารแมงมุมขยุ้มพลัน จะหนักนิดเบาไปอภัยเถิด ช่วนกันเชิดชูภาษาไม่อาสัญ เราพี่น้องผองไทยใจตรงกัน มิควรกั้น...มารเทพ...ล้วนเสพกลอน
11 มีนาคม 2548 22:17 น. - comment id 437814
เห็นด้วยกับพี่แก้วครับ....มิควรกั้นมารเทพล้วนเสพกลอน ผมว่าเขาเขียนได้ดีเหมือนกันนะ..เพียงแต่สร้างสรรค์ในด้านที่ตรงกันข้าม(เป็นเพราะเอาตัวเป็นเกณฑ์แล้วไปตัดสินผู้อื่นหรือเปล่าก็ไม่ทรบ..)
เมื่อไหร่พี่แก้วฯ.....จะมีผลงานกลอนมาฝากพวกเราบ้าง เฝ้ารออยู่นะครับพี่.....
12 มีนาคม 2548 09:02 น. - comment id 437894
และแล้วงูสองตัวเลี้อยตามกัน บนลานฝัน เป็น งง อย่างหลงใหล เขียนเรื่องกลอน ไหงลูกบิด ปิดเหมือนไว้ โอ .กระไร กราบลา..มาอ่าน งง
12 มีนาคม 2548 15:36 น. - comment id 438041
แวะมาดูคุณมารแมงมุม..มาเป็นกำลังใจให้ครับ. การที่เราทำได้ไม่เหมือนคนอื่น ไม่ใช่สิ่งผิด..ถ้าจะผิด คงผิดตรงที่..เราชอบอิสระทางด้านความคิด...วาทะใครก็ผายได้..แต่ความจริงที่ชอบหลอกผู้คน สักวันมันก็ต้องเปิดเผย.. บางคนมีชีวิตที่ตกต่ำ..ยังพยายามเอาปมเด่นที่พอมี ไปหลอกลวงคนอื่น เหนี่ยวรั้งอนาคตเขาไว้..คนจะเป็นปรมาจารย์ และยังเหลือความเป็นชาย เขาไม่ทำกันหรอก..
13 กันยายน 2549 19:19 น. - comment id 605909
พี่ๆๆคะ ช่วยด้วคะ นู๋เปนแวะเข้ามาดู แล้วเห็นว่าแต่งกลอนเพราะดี ช่วยแต่งให้นู๋ได้ไหมคะ กลอนเกี่ยวกับเรื่อง ต่างๆในชีวิตประจำวันที่เราคนส่วนใหญ่มองข้าม น่ะคะ ช่วยด้วยนะคะ ขอบคุณคะ เด๋ว ปอ แวะมาดูใม่นะคะ ขอร้องนะค่ะ
25 พฤศจิกายน 2550 11:37 น. - comment id 793153
แต่งได้เพราะทุกคนเลย ไม่ทราบว่าไปเอากลอนมาจากไหนหนอหรือว่าแต่งเอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
