ตำนานพระจันทร์

พระจันทร์เศร้า

เธอเคยบอกเล่าขานตำนานว่า
มีจันทราสองดวงในห้วงหาว
หนึ่งเป็นหญิงหนึ่งเป็นชายฉายอะคร้าว
สว่างพราวกระจ่างฟ้าคราค่ำคืน
จันทร์สองดวงห่วงใยอุ่นไอรัก
ต่างประจักษ์มั่นในใจไม่คลายชื่น
อยู่เคียงกันผ่านราตรีที่ยาวยืน
เป็นความชื่นสุขสันต์เกินบรรยาย
แล้ววันหนึ่งจันทร์สาวเจ้าหลงผิด
หลงอาทิตย์ทอแสงแดงเฉิดฉาย
เห็นตะวันร้อนจ้าน่าท้าทาย
จันทร์เจ้าหมายเคียงอยู่คู่ตะวัน
จึงติดตามตะวันไปไม่ราลด
ลืมสิ้นหมดจันทร์อีกดวงในห้วงฝัน
ไม่อาทรห่วงหาอาลัยกัน
ทิ้งพระจันทร์ชายไว้ให้เหงาทรวง
ด้วยความรักห่วงหวงดังดวงจิต
จันทร์ชายติดตามหาทั่วหล้าสรวง
หวังได้พบสบกันจันทร์อีกดวง
กาลเลยล่วงหมดหวังที่ตั้งตา
จันทร์สูญสิ้นหมดค่าจึงลาจาก
ขอเป็นซากแตกกระจายไปทั่วหล้า
กลายเป็นดาวเกลื่อนกล่นบนนภา
สิ้นหวังหาจันทร์หญิงที่ทิ้งไกล
จึงไม่มีดวงดาวคราวจันทร์แจ่ม
ยามเดือนแรมดาวกระจ่างสว่างใส
จันทร์สองดวงไม่อาจพบสบดวงใจ
จากกันไปชั่วกัลป์นิรันดร
....................
วันนี้คนช่างเล่าเขาลาจาก
คิดถึงมากยากใจเกินถ่ายถอน
คนึงด้วยห่วงหาและอาวรณ์
ให้สะท้อนครวญหาโอ้อาลัย
ฝากบอกดาวพราวฟ้าราตรีนี้
ยามไม่มีเงาเขาเราหม่นไหม้
ฝากสายลมโอบกอดยอดดวงใจ
ถึงวันนี้ไม่มีใครให้รักแล้ว.....