นายเอ๋ย....คันเก่งแลัวอย่าลืมเฮือนลืมชาน
อย่าลืมต้นผักหวาน ข้างชานเฮือนเก่า
พ่อ-แม่ เฒ่าถ้านายบ่เว่นหว่าง
แนมเบิ่งทางสู่มื้อสูเจ้าไปอยู่ไส
แนมบาดได๋ ..บาดได๋มิดซอยม่อย
โอ๊ยบักหำน้อย....จักมื้อได๋สิอ่วย...
ถิ่มพ่อ-แม่ละไป๊
20 ธันวาคม 2544 14:37 น. - comment id 26301
สะกดคำไม่ค่อยถูกครับ

20 ธันวาคม 2544 19:53 น. - comment id 26356
บักหำน่อย ซ่อยม่อย คืนเฮือน พ่อแม่เตือน บ่เลือน ลืมบ้าน ต้นผักหวาน หน้าซาน ยังอยูบ่ น่อยข่อหล่อ คึดฮอดพ่อ ฮอดแม่......อยูเด๊... บ่ได้ถิ่มอีพ่อ....ถิ่มอีแม่เด๊.......อิอิอิอิ

24 ธันวาคม 2544 23:01 น. - comment id 27028
คักเฮงเด้ ถึกใจ่ พูเถ่า บ่านเฮาเนาะ

24 ธันวาคม 2544 23:04 น. - comment id 27030
ผมว่าคนกรุงเทพยากจนกว่าคนบ้านนา คนกรุงเทพอยู่ตึก ไม่มีที่ดินทำกิน อยู่ต่างจังหวัดมีที่มีทางพัฒนาให้พอกินพอใช้สุขสบายถึงลูกถึงหลาน
