เมื่อยามเยาว์เขลาความตามไซ้ซัก อยากรู้จักนกน้อยคอยเฝ้าถาม อยากรู้จักดอกใบและไม้งาม อยากรู้จักลุกลามเรื่องรอบตน เมื่อเข้าเรียนเขียนอ่านการศึกษา รู้วิชามากมายได้ฝึกฝน จากที่เคยถามไถ่ใครหลายคน หันพึ่งตนค้นคว้าวิชาชาญ เมื่อทำงานผ่านกลเกมชีวิต รู้จักสิทธิ์เติมศักดิ์อัครฐาน รู้จักโต้เหตุผลวิพากษ์วิจารณ์ ประสบการณ์สานปีกรู้หลีกบิน บางคนหยุดการเรียนไม่เพียรรู้ ดูหมิ่นผู้เคยให้ปัญญาสิน บ้างถือตนเหิมกล้าท้าฟ้าดิน หรือเข่นสิ้นผู้ขวางอย่างดูแคลน นึกสลดหดหู่ผู้ประมาท หลงในความเก่งกาจอย่างเหลือแสน ทะนงหนักหลักตนจนพ้นแดน ทิฏฐิแม้นภูผาน่าตกใจ ไหนเลยจะมีผู้รู้ทุกสิ่ง เว้นพระพุทธองค์ผู้ยิ่งปัญญาไข ในเรื่องของความรู้นั้นกว้างไกล หาเพียงใช่ลำธารผ่านพนา ยังมีใหญ่กว่าธารให้พานพบ เมื่อประสบลำคลองล่องมัจฉา จากลำคลองไหลลงลุ่มคงคา สู่ทะเลและมหาสมุทรชล จึงไม่ควรด่วนได้ในภูมิรู้ ดุจแก้วน้ำคว่ำอยู่ที่กลางหน ไร้ประโยชน์เพราะกรอบครอบกมล อย่าปล่อยตนเย่อหยิ่งทิ้งธารา
พี่ดอกแก้ว 1 มิ.ย. 2548 09:14 น. - ID 76731 
1070
18
0
1 มิถุนายน 2548 09:51 น. - comment id 473604
เกิดเป็นคนควรตระหนักรักศักดิ์ศรี คิดให้ดีวิเคราะห์สิ่งเหมาะสม ทำตัวขวางอนิจาน่าโง่งม คนถุยถ่มการกระทำ อาจหนำใจ..*** คนเราควรทำในสิ่งที่เหมาะที่ควร บางสิ่งที่ขวางความรู้สึกจนเกินไป ก็สุดหักใจจะกล้ำกลืนเหมือนกัน ทักทายพี่คุณพี่ดอกแก้วด้วยความคิดถึงนะคะ สวัสดีค่ะ
1 มิถุนายน 2548 09:53 น. - comment id 473605
...พี่ดอกแก้วอ่านงานของพี่แล้วนึกถึงโคลงเก่าที่เขียน เลยขออนุญาตินำมาโพสนะครับผม..... อวดตัวไปทั่วแคว้น.................อหังการ แถมโอ่ดั่งสันดาน...................อวดรู้ ป่าวร้องแห่ประจาน.................จิตต่ำ เพียงแค่กบคุดคู้....................หลบใต้กะลา ยกตนข่มท่านไซร้...................จิตมาร ปากชั่วช่างระราน...................ล่มล้าง บทกลอนแห่งวันวาน...............มูลเหตุ เกิดก่อความคิดสร้าง................พวกพ้องศัตรู อัตตาพาสูญสิ้น.....................ความดี จึงเสื่อมศักดิ์ราศี...................สง่าสิ้น ยินธรรมเร่งรีบหนี..................สุดกู่ เหมือนดั่งมารด่าวดิ้น..............เมื่อซึ้งรสธรรม มืดบอดเห็นจักรใกล้...............กายตัว จึงเพ่งเป็นดอกบัว.................เลิศล้ำ ดั่งโง่เง่าพันพัว......................วิปริต ยึดชั่วเฉกเสาค้ำ...................อย่างนี้ดีฤา
1 มิถุนายน 2548 09:59 น. - comment id 473612
สายน้ำสายนี้ที่ปรารถนา อยู่ในหล้านาดินกลิ่นความหลัง สายน้ำสายนี้ที่มีพลัง เป็นสายน้ำใหลหลั่งธรรมธร เป็นสายน้ำนิรันดร์ในดวงจิต ตามทางทิศชินสีห์ที่พร่ำสอน สายน้ำใดดับไฟในกองฟอน สายน้ำร้อนเพราะไฟในใจคน หายไปนานนักครับพี่ดอกแก้ว ผมก็ไม่ค่อยจะเข้ามาในบ้านหลังนี้สักเท่าไหร่ด้วยภาระกิจส่วนตัวนั้นมีเยอะ จำต้องจัดการให้ลุล่วงไปเสียก่อน จึงจะมีเวลาเข้ามาเขียนกลอนหน่ะครับ หวังว่าพี่ดอกแก้วคงสบายดีครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ บุรุษแห่งสายน้ำ
1 มิถุนายน 2548 10:12 น. - comment id 473618
สายธานธารามิไหลย้อน ดังเวลามิหวนคืนมาหา เพียบเช่นคนที่ปล่อยเวลา ให้ผ่านเลยไปไร้ค่าน่าเสียดาย ไม่ได้มาทักทายพี่ดอกแก้วเสียนาน....คิดถึงค่ะพี่สาวคนงามของแก้วนีดา..
1 มิถุนายน 2548 10:15 น. - comment id 473619
@...น้องปราย กอกก... มีบางคนจากไปด้วยใจมั่น ขาดจากกันด้วยผยองกองศึกษา เปี่ยมความรู้ทฤษฎีมีวิชา น่าห่วงใยในชีวาที่ถือดี สวัสดีค่ะน้องปราย วันนี้พี่ดอกแก้วพอมีเวลาว่างบ้างในช่วงเช้า ก็เลยมาลงกลอนและทักทายน้องๆเท่าที่ทำได้ ขอบคุณมากนะคะในความคิดถึงที่มอบให้เสมอ ขอบคุณมากค่ะ
1 มิถุนายน 2548 10:20 น. - comment id 473621
1 มิถุนายน 2548 10:21 น. - comment id 473623
บางคนเช่นคิมก็ไม่เคยรู้อะไรเลยนะคะพี่ดอกแก้ว คิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะคะ
1 มิถุนายน 2548 10:27 น. - comment id 473628
1 มิถุนายน 2548 10:34 น. - comment id 473631
1 มิถุนายน 2548 10:42 น. - comment id 473632
1 มิถุนายน 2548 11:05 น. - comment id 473645
...........คำบางคำ................ คำบางคำกับบางคนทนไม่ได้ คำบางคำกับหลายคนพอทนไหว คำบางคำกับบางคนก็จนใจ คำบางคำกลับถูกใจใครหลายคน มาชื่นชมและแจมกลอนครับพี่ดอกแก้ว
1 มิถุนายน 2548 12:45 น. - comment id 473702
ลี่ชอบอ่านกลอนของพี่ดอกแก้ว เพราะเหมือนได้หวนคิด ฉุกคิด กับบางเรื่อง ที่ดูเหมือนจะถูกลืมไปจากความคิด อยากจะบอกว่า...พี่ดอกแก้ว...เป็นอีกต้นแบบของลี่เลยนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ ระลึกถึงเสมอค่ะ ................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
1 มิถุนายน 2548 15:53 น. - comment id 473786
1 มิถุนายน 2548 15:57 น. - comment id 473788
1 มิถุนายน 2548 22:36 น. - comment id 473890
พี่ดอกแก้ว สบายดีไหมค่ะ ขอบคุณธรรมะค่ะ..เห็นน้ำในแก้ว...ขุ่นบ้างใสบ้าง..
3 มิถุนายน 2548 08:08 น. - comment id 474445
สวัสดียามเช้าค่ะ มาซึมซับบทกลอนไพเราะ ดีใจ... มาอ่านบทกลอนของพี่ดอกแก้วทีไร ได้อะไรกลับไปสอนใจตัวเองทุกที ขอบคุณค่ะ
3 มิถุนายน 2548 08:22 น. - comment id 474447
3 มิถุนายน 2548 08:24 น. - comment id 474448
3 มิถุนายน 2548 14:21 น. - comment id 474586
กลอนกวีที่สร้างรังสรรค์ไว้ อ่านแล้วใจให้หวนครวญคิดถึง บทความเก่าเล่าเรื่องยังฝังตรึง เป็นบทหนึ่งซึ้งใจไม่ลืมเลือน
5 มิถุนายน 2548 21:35 น. - comment id 475460
อันว่าน้ำบ่อน้อยยังมีค่า แถมวิชามากมายในโลกนี้ จะเรียนรู้เพียงใดในชีวี ยอมไม่มีนอกจากวันที่หมดลมคนเราคงต้องเรียนรู้กันไปจนวันตายค่ะ คิดอย่างนั้น อิอิ
6 มิถุนายน 2548 10:48 น. - comment id 475631
6 มิถุนายน 2548 11:03 น. - comment id 475643
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
