นั้น...คือลานดาว
ลานดาวเบื้องบนฟากฟ้าอยู่แสนไกล
เป็นลานแสงระยับจับจิตผู้ผินหามอง
เป็นลานดาวยามมืดมนเดือนดับลับฟ้า
มองทอดสายตาไปยังฟ้าเงามืดยังมี
แสงเงินพริบพริบอยู่ลิบตาบนฟากฟ้า
ยื่นมองย้อนอดีตที่ผ่านไปใจยังหวน
นึกคำนวณเรื่องราวพันความตามเก็บ
มีทั้งเจ็บทั้งใจเริงร่าอวดสายตาที่ผ่าน