ย้อนรอย...

อัษ สายน้ำไหล

ปางก่อนเคยร่วมเรียงเคียงคู่ดูใจ
ทุกวันผ่านไปภาพเก่ากาลย้อนวันคืน
ดังเจ้ายื่นรางวัลความรักที่ใจภักดี
น้ำตาวารีไหลรินปรี่ซึ้งถึงความสุขเดิม
				
 ลอยเลื่อนจากรอยต่อความหวังขาดปลิว
ลมโอบโฉมผิวหน้าน้ำตารินหล่น
ร่วงพ้นจมดินดำเขียวด้วยหญ้า
ยืนอยู่อย่างโอนเอียงภาพเก่าซ้อนทับ
ดวงจิตดับพร้อมพ่ายใจแต่เธอนั้น
กาลเก่าฝันว่าสองใจจะคู่เคียงวันดับ
ตื่นขึ้นพร้อมรับคำอ่อนหวานเจรจา
โต๊ะกับข้าวพร้อมเสร็จนั่งทานร่วม
			 
นกกระจิบตัวน้อยส่งขอร่วมด้วย
เสียงวัวควายร้องเรียงเคียงเดิน
ถนนคนเดินไปท้องนาเขียวผืนกว้าง
ติดตามด้วยเกวียนเด็กเด็กนั่งมาด้วย
			
			
โอ้นั่นตาสีบนบ่าแบกจอมและเสี่ยม
ใส่เสื้อตัวสีเขียวพันเกลียวผ้าข้าม้า
ผูกเอวและผูกหัวดูทะมัดทะแมง
ด้วยเรี่ยวแรงแรงขยันไปนาตน
			
ใจใฝ่หาดวงเดิมดวงเดียวไม่เที่ยวไปไหน
ยังอยู่ในหัวใจไม่ขาดสูญสิ้น
วันทั้งวันฉันยังมีซึ้งใจในนาง
ไม่คิดปล่อยวางซึ่งดวงใจเธอ
ได้แค่มองเขาเราก็ซึ้งอยู่ในจิต
ได้แค่คิดก็สุขสมในอารมณ์ฝัน
ได้แค่วาดฝันก็สำราญฤทัย
กาลเวลานั่นจะพานพบประสบเจอ.....